Oost-Indisch doof

Zucht.....

Wat ben ik blij met dit forum, dat je niet alleen de leuke kanten kunt delen maar als je met iets zit je ook je ei kwijt kunt!!!

Ik zit er eventjes een beetje doorheen met Merel, en dan op luister gebied.
In dit geval :NIET LUISTER gebied.
Tuurlijk zal het wel vallen onder de peuter pubertijd, maar ik ben het onderhand wel zat nu.

Mevrouw luisterd dus echt voor geen meter!

Tuurlijk is ze ook heel lief begrijp me niet verkeerd, maar ik merk dat ik steeds minder geduld met haar heb betreft het niet luisteren!
Als ze een poepluier heeft, niet willen verschonen; en als ze dan eindelijk luisterd dan gaan liggen schoppen met d'r benen zodat het bijna niet lukt te verschonen is een voorbeeld.
En wat we ook proberen (ze doet het bij mijn man ook), lief vragen, uitleggen waarom het moet of op den duur boos zijn: het maakt d'r niks uit!

Dus even tot 10 tellen...en weer verder gaan.

Maar gelukkig zei ze vanmorgen in bed nog tegen me: mama jij bent de liefste

Hopenlijk is deze fase snel voorbij..

ps: ze doet dit al een tijdje, dus het is niet gekomen sinds Thomas er is. Daar is ze erg lief voor, gelukkig!

Groetjes Elise mv Merel en Thomas.

 
Hoi Elise,

Delano heeft dit natuurlijk ook wel eens...welk kind van 2 niet .
Maar bij ons werkt de 1 2 3 regel moet ik zeggen heel erg goed.
Hij weet wat de consequenties zijn als hij niet luistert, dan mag hij namelijk even naar de gang om even na te denken. Door regelmatig de nanny te kijken en wat tips over te nemen, is er van een peuterpubertijd bij Delano weinig meer van te merken.

Succes!

Kim mv Kevan & Delano
 
Nee sorry, daar heb ik nou écht nooit last van met Sophie.... Die luistert altijd zo voorbeeldig, heb ik geen kind aan eigenlijk.....

NOT!!!!

Gék word ik zo af en toe van dat niet luisteren, grenzen opzoeken en nét eroverheen gaan. Ik ken dat ook helemaal niet van Gijs (echt niet hahaha), die had wel wat streken op deze leeftijd die ik ook versleet voor peuterpubertijd, maar de kleine dame hier in huis overtroeft hem daarin in every way......

Standaard antwoord: Nee (behalve als ik vraag of ze een koekje wil duh)!
Standaard houding: ik kan het zelluf wel! S
tandaard gedrag: ik doe het nét even anders dan jij bedacht had
En dus:
 wil ik dus niet in de buggy als jij het wil, maar wel als jij het niet wil. Ik sta op zondag om half 7 naast m'n bed, maar op maandag wil ik er om half 8 nog niet uit, ik wil niet naar buiten (of naar binnen... in ieder geval tegengesteld aan waar ik naartoe wil met haar), vraag ik smeerkaas op m'n brood maar wil ik pasta als de smeerkaas voor me staat, spring ik wel op de  bank als dat niet mag en ga ik een liedje zingen als je me in de bijkeuken zet bij 3  etcetera enzovoort.....
 
En natuurlijk doet ze dat met een stralend hoofd en zo af en toe stampvoetend en natuurlijk is het de aller-allerliefste kleine meid van de wereld.... maar zo af en toe:
WHAAAAAAAAAA!!

Consequent blijven en volhouden in wat je wel en niet goedkeurt helpt op den duur écht, en voor de korte termijn: tot 10 tellen, soms boos worden, van je afschrijven op het forum en zéker weten dat je de enige niet bent wil ook al een beetje helpen!

Succes met je mooie (en zo af en toe dwarse) krullenbol! Ik weet hoe het voelt hahaha
Susan
 
Hoi,
Herkenbaar!!! Skip kan er ook wat van.... eigenlijk precies de dingen die Susan en jij zelf beschrijven.... WHAAAAAAA, het bloed onder mijn nagels vandaag, af en toe... meestal kan ik er (inwendig) om lachen, maar soms dus ook helemaal niet en dan word ik echt boos.
Dit heeft zeer zeker met temperament te maken en met zijn enorme ontdekkingsdrift....aftasten, hoe ver kan ik gaan... enz.
Bo is láng zo temperamentvol niet.... dus ben benieuwd of bij hem de peuterpuberteit ook minder heftig zal zijn... Bo luistert nu af en toe al... whahaha, Skip echt vaak niet hoor.
Nu heeft hij sinds gisteren iets nieuws... heel hard gaan lachen als je boos wordt.... hopelijk was dat iets eenmaligs gisteren ;)
En alle trucjes ten spijt (tot 3 tellen, afkoelen op de gang, gewoon doorlopen als hij niet mee wil onderweg enz.) het doet hem niks... uiteindelijk boos worden helpt meestal wel.
Maar wat ik heeeel mooi vind aan zijn temperamentvolle karakter.... hij is ook in de positieve dingen heel temperamentvol!!! Zo enthousiast en open  als hij kan zijn, dat zie ik dan weer niet vaak bij andere kinderen ;) Dus het heeft ook zeker zijn positieve kanten!!!
Succes, je bent zeker niet de enige die dit moeilijk vindt ;)
Groetjes, Noor mv Skip, Bo en ?
 
Oh ja... en deze eigenschap komt me zoooo bekend voor van bij mezelf... dus dan is het begrip ook wat groter, ik ben namelijk zelf precies zo hahaha, alleen heb ik het door de tijd beter leren doseren hahaha.
 
En met precies zo bedoel ik dan, dat als ik iets graag wil ik me daar ook   moeilijk vanaf laat brengen.... maar dan zonder het stampvoeten en boos worden erbij (voordat jullie een héél raar beeld van mij krijgen whahaa).
 
marek kan er soms ook wat van hoor!
Als hij zijn bord niet leeg eet gaat het naar de vogeltjes en dat vindt hij verschrikkelijk En heeft dan ook zo zijn bord leeg.
Laatst had hij een pakje speelkaartjes op de grond gegooid en natuurlijk wou hij ze niet meer oppakken Na 3 waarschuwingen heb ik gezegt als je ze nu niet oppakt liggen ze in de prullenbak Natuurlijk was hij daar niet van onder de indruk dus ik heb ze gepakt en weggegooid En toen was de boodschap duidelijk
Nu hoef ik hem alleen nog maar te zeggen moeten ze in de prullebak en dan liggen ze zomaar weer op de plaats waar ze horen hahahaha....
Eigenlijk gaat het hier   op het moment goed   omdat hij weet dat wat de conseqenties zijn als hij niet luisterd.
Maar inderdaad als ze bij je komen en je krijgt een extra dikke kus of knuffel dan ben je eigenlijk ook alweer vergeten waarvoor je ook alweer boos was.

mira mv marek en 32 weken zwv ??
 
Hoe herkenbaar!! Thom is er ook erg goed in om ons te negeren en te doen alsof hij doof is, zo frustrerend. Als we vragen of hij iets lekker wil of als we bijvoorbeeld vragen of we de tv maar uit moeten zetten, dan heeft hij het opeens wel gehoord.. Zodra hij nee te horen krijgt of dat hij even moet wachten dan komen de krokodillentranen tevoorschijn. Gelukkig kan hij steeds beter verwoorden wat er is en wat hij wil. Soms is  ons geduld wel eens op, maar het blijft toch  ons schatje. Ik ben benieuwd hoe dat gaat als hij straks echt in de pubertijd zit..
Groetjes Laura mv Thom en Noor
 
Terug
Bovenaan