Hallo meiden,
Even een vraagje aan degene die al kids hebben: heeft er iemand ervaring met buikslapers?
Zoals ik al eerder schreef, heeft Tim (overdag) veel moeite met (in zijn bed) slapen. Als hij op zijn buikje op mijn buik/borst ligt of als hij in de draagdoek zit, slaapt hij uren aan een stuk. Ook in de wandelwagen slaapt hij, zolang ik blijf lopen. Maar verder.......pffffffffff..........vanmorgen was hij doodmoe en ben ik 1,5 uur in de weer geweest om hem aan het slapen te krijgen. Maar iedere keer was het weer huilen en maaien met zijn armen. Uiteindelijk viel hij bij mij weer zowat in slaap en heb ik hem (ik weet het: fout!) in een soort van wanhoopspoging zo op zijn buik in bed gelegd. En hij sliep gewoon verder......Helaas duurde dat niet lang, maar dat kwam omdat het bijna etenstijd voor hem was. Nu heeft ie een fles gehad, is 'ie met mij onder de douche geweest en hebben we hem op bed gelegd. Gewoon weer op zijn rug geprobeerd, maar het was weer alleen maar huilen. Dus hem op zijn buik gelegd, was 'ie meteen stil. En nu slaapt ie al een uur! Mijn man zit er bij, want ja, op de buik slapen mag natuurlijk eigenlijk niet ivm de gevaren voor wiegendood. Vind dit zooooooo lastig, mijn verstand zegt me dat ie niet op zijn buik mag slapen, maar ja, mijn gevoel zegt wat anders omdat ik gewoon zie hoe fijn hij het vindt en dat hij zo wel slaapt.
Dinsdag heb ik die afspraak op het cb over inbakeren, hopelijk gaat dat de oplossing zijn voor Tim.
gr Ingrid
Even een vraagje aan degene die al kids hebben: heeft er iemand ervaring met buikslapers?
Zoals ik al eerder schreef, heeft Tim (overdag) veel moeite met (in zijn bed) slapen. Als hij op zijn buikje op mijn buik/borst ligt of als hij in de draagdoek zit, slaapt hij uren aan een stuk. Ook in de wandelwagen slaapt hij, zolang ik blijf lopen. Maar verder.......pffffffffff..........vanmorgen was hij doodmoe en ben ik 1,5 uur in de weer geweest om hem aan het slapen te krijgen. Maar iedere keer was het weer huilen en maaien met zijn armen. Uiteindelijk viel hij bij mij weer zowat in slaap en heb ik hem (ik weet het: fout!) in een soort van wanhoopspoging zo op zijn buik in bed gelegd. En hij sliep gewoon verder......Helaas duurde dat niet lang, maar dat kwam omdat het bijna etenstijd voor hem was. Nu heeft ie een fles gehad, is 'ie met mij onder de douche geweest en hebben we hem op bed gelegd. Gewoon weer op zijn rug geprobeerd, maar het was weer alleen maar huilen. Dus hem op zijn buik gelegd, was 'ie meteen stil. En nu slaapt ie al een uur! Mijn man zit er bij, want ja, op de buik slapen mag natuurlijk eigenlijk niet ivm de gevaren voor wiegendood. Vind dit zooooooo lastig, mijn verstand zegt me dat ie niet op zijn buik mag slapen, maar ja, mijn gevoel zegt wat anders omdat ik gewoon zie hoe fijn hij het vindt en dat hij zo wel slaapt.
Dinsdag heb ik die afspraak op het cb over inbakeren, hopelijk gaat dat de oplossing zijn voor Tim.
gr Ingrid
