A
Anoniem
Guest
Hoi meiden,
Laatste tijd ietsje minder actief hier op het forum omdat het gewoon niet goed met me gaat. Heb het echt proberen vol te houden, maar sinds dit weekend wil het niet meer.
Had al aangegeven dat ik erge last van ischias heb en dat dat uitstraalt naar billen en benen. Nachten beginnen bij mij met zoveel zuur dat ik niet kan liggen en alles eruit spuug wat ik die dag gegeten heb. Een klein boertje kan ook niet meer, alles komt eruit. Meteen een trauma met eten dus.. Hele dag aan de rennies of de Antagel op verzoek van gyn, maar helpt niet meer. Lijkt wel een soort van reflux dat ik heb.
Daarnaast veel last van migraine en slaap nu al vier weken non-stop niet meer. Ben aan het eind van mn latijn en mn hersens willen bijna niet meer. Heb de hele dag door van die duizelmomenten dat het lijkt dat ieder moment het licht uit kan gaan, vertrouw mezelf niet eens meer. Autorijden doe ik niet meer, wordt overal naartoe gebracht. Onder de douche alleen staan is ook een feestje. Doe dat ook liever niet meer. Nee, mijn lichaam wil gewoon niet meer. Heb mn hele zwangerschap geen enkele keer gezeurd bij VK of gyn, zo ben ik gewoon niet, ben iemand die doorgaat tot het echt niet meer gaat en dat punt is nu bereikt. Zit er echt doorheen, zowel emotioneel als fysiek. Heb nergens meer kracht voor doordat ik zo uitgeput ben. Zelfs de grote behoefte wil niet meer. Ik moet er echt een uur voor uittrekken om er maar een kleine knikker uit te krijgen (sorry meiden... maar zo is het). Hele dag pijn in mn hele lijf, vooral mn rug en buik.
Heb de laatste paar dagen veel last van oefenweeen, net bij mijn ouders maar even in bad gaan liggen voor de ontspanning. Hoop dat het doorzet, maar zal nog wel niet. Vanmorgen gyn gebeld en die vond dat er reden genoeg was om me vandaag meteen te zien.. Hoop niet dat ze me voor een nachtje slaap in het ziekenhuis houden, kan ik echt niet, levert me meer stress dan ontspanning op! Mn moeder gaat mee, ik wil echt dat het kind gehaald wordt, want ik houd het echt niet meer vol, en als ik dat zeg, meen ik het ook echt!! Ga dat zo ook echt aangeven. Zo niet, dan vrees ik dat ik tijdens de bevalling niks meer waard ben. Als ik al niet normaal naar de wc kan, laat staan persen..
Pff, zoals jullie merken, ik ben op, kan niet meer en wil niet meer.. Nu maar eens naar het ziekenhuis, benieuwd wat ze te melden hebben.. heb de vluchttas maar in de auto gedaan.. just in case..
Laat nog wel horen hoe het afloopt.
Liefs, Samantha
Laatste tijd ietsje minder actief hier op het forum omdat het gewoon niet goed met me gaat. Heb het echt proberen vol te houden, maar sinds dit weekend wil het niet meer.
Had al aangegeven dat ik erge last van ischias heb en dat dat uitstraalt naar billen en benen. Nachten beginnen bij mij met zoveel zuur dat ik niet kan liggen en alles eruit spuug wat ik die dag gegeten heb. Een klein boertje kan ook niet meer, alles komt eruit. Meteen een trauma met eten dus.. Hele dag aan de rennies of de Antagel op verzoek van gyn, maar helpt niet meer. Lijkt wel een soort van reflux dat ik heb.
Daarnaast veel last van migraine en slaap nu al vier weken non-stop niet meer. Ben aan het eind van mn latijn en mn hersens willen bijna niet meer. Heb de hele dag door van die duizelmomenten dat het lijkt dat ieder moment het licht uit kan gaan, vertrouw mezelf niet eens meer. Autorijden doe ik niet meer, wordt overal naartoe gebracht. Onder de douche alleen staan is ook een feestje. Doe dat ook liever niet meer. Nee, mijn lichaam wil gewoon niet meer. Heb mn hele zwangerschap geen enkele keer gezeurd bij VK of gyn, zo ben ik gewoon niet, ben iemand die doorgaat tot het echt niet meer gaat en dat punt is nu bereikt. Zit er echt doorheen, zowel emotioneel als fysiek. Heb nergens meer kracht voor doordat ik zo uitgeput ben. Zelfs de grote behoefte wil niet meer. Ik moet er echt een uur voor uittrekken om er maar een kleine knikker uit te krijgen (sorry meiden... maar zo is het). Hele dag pijn in mn hele lijf, vooral mn rug en buik.
Heb de laatste paar dagen veel last van oefenweeen, net bij mijn ouders maar even in bad gaan liggen voor de ontspanning. Hoop dat het doorzet, maar zal nog wel niet. Vanmorgen gyn gebeld en die vond dat er reden genoeg was om me vandaag meteen te zien.. Hoop niet dat ze me voor een nachtje slaap in het ziekenhuis houden, kan ik echt niet, levert me meer stress dan ontspanning op! Mn moeder gaat mee, ik wil echt dat het kind gehaald wordt, want ik houd het echt niet meer vol, en als ik dat zeg, meen ik het ook echt!! Ga dat zo ook echt aangeven. Zo niet, dan vrees ik dat ik tijdens de bevalling niks meer waard ben. Als ik al niet normaal naar de wc kan, laat staan persen..
Pff, zoals jullie merken, ik ben op, kan niet meer en wil niet meer.. Nu maar eens naar het ziekenhuis, benieuwd wat ze te melden hebben.. heb de vluchttas maar in de auto gedaan.. just in case..
Laat nog wel horen hoe het afloopt.
Liefs, Samantha