op van de zenuwe en spanning

[Anoniem]

Ik heb deze nacht echt verschrikkelijk geslapen, alles ging door me hoofd zal het raak zijn deze maand, wil ik thuis bevallen enz, enz en nog meer van die dingen. Ik heb voor het eerst sinds 14 maanden dat ik echt op ben van de zenuwe en spanning. Ik kan op dit moment alleen maar huilen en voel me zo rot. Ik wou dat ik morgen ongi moest worden en we op naar de volgende maand kunnen.

De reden dat ik zo gespannen ben is dat ik deze maand een grote kans heb dat het raak is. Alle dingen waren gunstig, en Clomid heeft goed aangeslagen. En toch heb ik het gevoel dat het wel weer niet zo zou zijn. Ik mag pas 20 februari testen dus tot die tijd, moet ik me nog onder bedwang zien te houden. Wat is dit verschrikkelijk

sorry maar moest er ff uit.
liefs mariska

 

[Anoniem]

Hoi Mariska,

Ik ben hier nieuw, maar herken je verhaal wel hoor. Ik ben nu voor de 1e keer geinsemineerd en gelijk voel je weer vanalles, de hoop is zoveel groter, dat je er af en toe helemaal niet goed van wordt. Ik heb eerder iui gehad en daardoor een geweldige zoon gekregen, dus ik weet dat het kan en ja dan als het zover is dan maak je jezelf alleen maar gek. Ik heb ook geen tips voor je, alleen kan ik zeggen proberen afleiding te zoeken en ja gewoon geduld hebben. Dat zeg ik ook steeds tegen mezelf. Ik mag 16 febr. testen dus we zitten dicht bij elkaar. Nou ja, veel succes en misschien spreken we elkaar nog eens.

groetjes Cinard

 

[Anoniem]

Hoi Mariska,

vervelend he die wachtweken! Niet wanhopen gewoon volhouden. Zoek afleiding, leuke dingen doen etc.

We lopen trouwens aardig gelijk op, mijn wachttijd loopt ook af rond de 18-e tot de 20-e.

Nou hou vol en sterkte nog even.


liefs, Belle

 

[Anoniem]

Hoi Mariska,

wat een herkenbaar verhaal zeg! Weet je volgens mij komt dat omdat we zolang moeten wachten. Als je onmiddellijk zwanger wordt dan heb je de tijd niet om zo te piekeren en wakker te liggen! Dan gaat het tenminste vooruit en je hebt een doel!
Ik zelf ben vorige week twee keer geïnsemineerd (het was mijn tweede IUI). Nog steeds voel ik vanalles en de twijfels worden steeds groter en groter! Zou het ... of is het weer niets!?? Ik ben doodop! Zowel geestelijk als lichamelijk maar hoe je het ook draait of keert je moet door! Ik vind het ook steeds moeilijker om er met iemand over te praten. "Och daar heb je haar weer" zie ik sommige collega's denken! We hebben hier toch niet   zelf voor gekozen!!?
Ik moet 19 februari bloed laten prikken en dan weten we weer waar we staan. Dat is één dag voor jou! Laten we hopen dat het voor ons beide positief is en dan we samen naar het zwanger-forum kunnen gaan!
Ik wens je alvast heel veel succes! Niet te veel piekeren, lekker ontspannen en vol goede moed naar de 19de en de 20ste!

Liefs Caroline

 

[Anoniem]

Hoi Mariska,

Hoe gaat het nu met je???? Ik hoop dat je jezelf weer een beetje teruggevonden hebt....
Vervelend, al die wachtweken. De mijne heb ik er bijna opzitten. Donderdag mag ik voor een zwangerschapstest naar het ZK. Ik denk ook continue: voel ik al iets of niet. En als die menstruatie moet komen, dan maar snel, want ik ga het weekend naar de sauna met vriendinnen. Met hotelovernachting, dus hééééérlijk er even tussenuit. Heb ik wel verdiend na al die IUI-stress.
Nou, meid, hou je taai!!!!

Lfs, Kippie.

 

[Anoniem]

Hoi mariska,

Die ellendige wachtweken ook Grrrrr. Ze zouden verboden moeten worden .
Maar goed hou nog even vol als alles gunstig gestemd is geweest mag je de moed zolang je de rode duivels nog niet heb gezien niet opgeven. Kop op meis!

Liefs Sabine

 

[Anoniem]

kop op meid!!!! nog ff volhouden....

Ik ga vreselijk voor je duimen dat je straks goed nieuws gaat brengen.

liefs, mama peet