Opeens de drang om zwanger te worden

<p>Hi allen,</p><p>ik heb nu langer dan 2 jaar een goede relatie met mijn vriend. We wonen samen en ook dat gaat echt super goed. Ik ben nu 27 jaar en sinds een paar maanden heb ik echt het verlangen om een kindje te krijgen. Ik weet dat mijn vriend me zou steunen in elke situatie mogelijk, al is hij niet echt “klaar” voor een kindje (zoals hij zelf zegt). Hetgeen wat ik moeilijk vind is dat ik net pas mijn master heb afgerond en geen vast contract heb. Hoewel ik dus eerst een vast contract zou willen, merk ik dat de wens om moeder te worden steeds sterker begint te worden. Mijn vriend heeft trouwens een vast contract en het zou ons kunnen ondersteunen, al wordt het geen luxe ?. Wat denken jullie over deze situatie? Ik merk dat ik het moeilijk vind om dit bij familie en vrienden voor te leggen. Vandaar dat ik het hier doe. </p>
 
Daar sluit ik me bij aan. Samen ervoor gaan is het leukste dat er is. Hij moet er wel klaar voor zijn. 
Qua baan / vast contract en dergelijke zou ik me niet druk om maken, daar pas je altijd wel een mouw aan. Je weet nooit hoe het loopt, dus ik zou je carrière los zien van je kinderwens. 
Als je een leuke baan hebt, waar je al die tijd voor hebt gestudeerd, haal je daar ook voldoening en plezier uit, én heb je minder tijd om aan die drang te denken ;) Dan kun je gewoon af en toe weer je vriend peilen.
 
Ik wilde ook sneller beginnen aan kinderen dan mijn vriend. Hij wilde ook nog wachten, al met al denk ik dat we een jaartje later ‘begonnen’ zijn. Ik dnek dat het goed is om te wachten totdat je beide klaar bent. 
 
Bij mij was die drang er ook plotseling. In 1x begonnen mijn eierstokken te rammelen en moest en zou ik een kindje "krijgen" even makkelijk gezegd. Mijn vriend was een heel stuk terughoudender; ondanks het feit dat wij allebei een vast contract hebben wilde hij eerst de andere "randvoorwaarden" op orde hebben: verhuizen naar een huis waar kinderen fatsoenlijk kunnen opgroeien en wat spaargeld. We hebben heel wat discussies gevoerd want oh dat gerammel in mijn lichaam, maar hij hield voet bij stuk. Sinds 2 maanden hebben we die "voorwaarden" op orde en zijn we dus ook bezig. Achteraf gezien had ik geduldiger moeten zijn en op hem moeten vertrouwen.
Qua werk; werk je op dit moment wel binnen het gebied van je master? Kan je daar niet eens polsen?
 
Succes in elk geval!
 
Terug
Bovenaan