Opeens moeilijke slaper overdag

<p>Hallo allemaal,</p><p>Mijn zoontje is 5 en halve maand en hij sliep altijd overdag prima, meestal anderhalf uur per slaapje. Nu opeens is het anders, hij vertoont geen duidelijke tekenen van vermoeidheid tot hij opeens begint te jammeren en te schreeuwen (huilen zonder traantjes) en wat ik dan ook probeer (een hapje, schone luier even met hem spelen) niets is meer goed. Dan leg ik hem op bed, maar daar is hij het totaal niet mee eens. Hij schreeuwt alles bij elkaar. Ik laat hem dan maar even doorgaan tot hij wel in slaap valt, maar ik vind het wel zielig. S avonds slaapt hij bijna direct, zonder mopperen en verder is het een druk bewegelijk en vrolijk mannetje. Iemand tips? </p>
 
Mijn zoontje is ook erg wisselend qua slaapjes. Een tijdje liet hij perfect merken dat hij moe was en dat hij naar bed wou en de andere maand was het een megagrote ramp. Zodra hij weer wat moeilijker slaapt leg ik hem echt na 3 uur wakker wezen in bed (8 maand nu)
En tja.. Dan huilt hij vaak vijf minuutjes. Dat heeft hij dan ook blijkbaar nodig.. 
Spontaan is dit over en wrijft hij weer in zn oogjes en slaapt hij weer zonder problemen. 
Fases denk ik dan toch! 
 
Wij hebben exact hetzelfde met onze dochter van 5,5 maand. Ik lees dus even mee. 
Heeft ze gewoon minder slaap nodig, zoekt ze soort van aandacht, is het verlatingsangst of is dit weer een fase, slaapregressie misschien? Moet ik ze weer uit bed halen of juist laten huilen? Ze gaat nu ook steeds op haar buik liggen, dan valt ze al helemaal niet in slaap.
Als ze het zelf eens konden vertellen he
 
Ik laat mijn zoontje meestal huilen, na 5 a 10 minuten valt hij wel in slaap. Als ik hem eruit haal is hij beneden ook niet te genieten.. tenzij hij echt langer dan een kwartier heel hard huilt dan haal ik hem er wel uit, want dan is hij zo overstuur dat hij echt niet gaat slapen en dan probeer ik het een half uurtje later opnieuw, want zoals ik al zei hij is dan niet te genieten haha!
 
Ik zeg: fase. Maand 5 en 6 waren hier ook een totale slaapramp overdag. Met geluk werd er 3 keer 3 kwartier geslapen, meestal in de auto of kinderwagen.
Ik denk dat 't kwam door nieuwe vaardigheden (en onrust daardoor) en frustratie. Onze zoon kon toen net van z'n rug naar z'n buik rollen, maar nog niet terug. Op z'n buik ging hij niet slapen. Ik heb 'm toen een tijdje in een zijligkussen gelegd. Door die beperking in z'n bewegingsruimte kon hij de rust wel vinden. Toen hij ook terug kon rollen, ben ik 'm op z'n buik weg gaan leggen. Dat hielp ook. Toen hij precies 7 maanden was ging hij tijgeren en werden z'n slaapjes weer probleemloos. 
 
Terug
Bovenaan