quote: Wendy16 reageerde document.write(friendlyDateTimeFromStr('03-08-2008 22:19:40&apos
);
Hoi,
Bij mijn zoontje (wordt in okt 2) is het ook even zo geweest. Hij heeft sinds april van dit jaar een broertje. Hij slaapt nu dus in een “grootâ€bed en kan uit zijn bed. Hij ging vanaf het moment dat hij in zijn nieuwe kamer ging slapen heel goed naar bed en bleef er ook in. Maar ergens in de maand mei ging het fout. Hij ging telkens zijn bed uit, ging helemaal uit zijn plaat als pappa en mamma de kamer uit gingen en bleef maar schreeuwen.
Zo werd hij ook ’s nachts wakker.
Wat wij deden en nog doen is als volgt:
Wij laten hem regelmatig alle slaapkamers zien of als we bijvoorbeeld boven zijn dan vertellen we heel duidelijk van wie de slaapkamer is. Dus slaapkamer van zijn broertje, daar slaapt het broertje en slaapkamer van pappa en mamma. Daar slapen uiteraard pappa en mamma en liggen pappa en mamma als jij slaapt. Dus pappa en mamma zijn altijd dicht in de buurt!
Als we gegeten hebben dan gaat Damien nog even lekker spelen.
Daarna gaat hij lekker in bad of doen we hem wassen.
We vertellen ondertussen dat hij dadelijk naar bedje gaat en lekker gaat slapen bij woef (zijn knuffel).
We doen zijn pyjama aan en gaan naar het slaapkamerraam. We zeggen dan: “welterusten sterretjes, welterusten maantje, welterusten mannetje van de maan, Damien gaat lekker slapen:â€En schuiven dan de gordijnen dicht. Hij helpt nu tegenwoordig zelf mee.
Vervolgens gaan we op het bed zitten en vertellen een verhaaltje of vragen hem wat hij die dag gedaan heeft. Hij kan nog niet praten, dus we nemen dat dag zelf door. Voorbeeld: vandaag zijn we gaan wandelen en we hebben toen eendjes gezien. Jij hebt ze brood gegeven en hebt zelf ook van de boterham gesnoept etc. etc.
Dan leggen we hem in bed neer en geven hem zijn knuffel. Meestal gaat hij alle knuffels uit bed gooien en dan gooit zijn vader of ik hem een voor een terug. Dit doen we maar even en we geven aan dat het de laatste keer is. Dan moet hij ook stoppen.
We leggen hem wederom neer in zijn bedje. We zeggen dan dat hij moet gaan slapen en dat pappa en mamma nog even boven zijn en dat we straks nog even naar benden gaan, maar daarna ook gaan slapen in pappa’s en mamma’s bedje. We geven hem een knuffel en geven hem een kus en zeggen dan lekker slapen Damien tot morgen.
Uiteraard blijven we dan nog even boven en rommelen wat. Meestal even was opvouwen (we kuchen een keer want was opvouwen maakt geen geluid), leggen ondertussen de was in de kast. Lopen een keer op en neer over de overloop en gaan vervolgens als hij stil is naar benden.
Als hij huilde dan keken we het even aan. Als hij na een paar minuten (dat moet je van je gevoel af laten hangen, maar je moet toch echt wel 5 min wachten) of hij ging echt krijsen ging een van ons er naartoe. We zeiden dan dat het echt bedtijd is. We legeden hem dan in bed, stopten hem onder, gaven hem woef en tut (zijn fopspeen), gaven hem een knuffel en een kus en intussen we naar de deur liepen zeiden we: “Welterusten, lekker slapen Damien, tot morgen.â€
Uiteraard was hij heel snel weer uit zijn bed en zat hij heel snel weer bij de deur. Maar gewoon doorlopen en weer teruggaan waar je mee bezig was. Hij huilde dan meestal, maar dat lieten we even op zijn beloop.
Als hij weer een aantal minuten huilde of meteen helemaal uit zijn plaat ging, dan herhaalde we het bovenste.
Als hij het weer deed, dan legden we hem op bed, gaven hem zijn woef en tut en stopen hem onder en zeiden:â€het is nu echt bedtijdâ€. En we gingen.
Als hij het dan nog deed, legden we hem op bed, gaven zijn woef en tut maar zeiden niets meer.
Een volgende keer weer en weer en weer. Dit totdat hij sliep.
Dit hebben we een week vol en daarna ging het helemaal goed.
Uiteraard bleven we na de tweede keer op bed leggen wel boven (of een van ons) maar gingen we bijvoorbeeld op bed zitten en tv kijken (zonder geluid) anders blijf je op en neer lopen. En het traphekje maakt redelijk herrie met openen en dicht maken, dus dat wilden we ook zo min mogelijk doen.
Je kunt dan eventueel afwisselen met je partner, want het kan vermoeiend zijn.
Ik hoop dat het helpt.
Succes!
Groetjes Wendy
