Beste ouders, Mijn zoontje van nu 8,2 maanden oud vertoont ineens afwijkend gedrag. Het slaapje in de ochtend is geen probleem maar sinds 2 dagen is het drama met de middag en avond. Vandaag was hij met geen mogelijkheid smiddags in slaap te krijgen. Hysterisch huilen tot hyperventilatie aan toe met als gevolg dat hij deze middag totaal geen slaap gehad heeft en van 12uur tot 19.00 wakker is gebleven tot zijn avondfles. Hierbij viel hij bij papa in slaap maar bij het naar bed brengen weer Hysterisch en ontroostbaar lees krijsen grijpen en hyperventilatie. Sussen, aai over bolletje speentje erin (deze heeft hij ook echt nodig bij inslapen) welterusten zeggen en kus geven, niks hielp en werd pas weer rustig met eruit halen en “dansen”. Uiteindelijk had hij het om 19.40 opgegeven en is toch nadat ik hem opnieuw instopte in slaap gevallen. Dit al zo sinds 2 dagen. Laten huilen is echt geen optie dus. Wat kan ik nog doen? Uiteindelijk is het wel gelukt met een sterren projector en een muziekje. 7,5 uur wakker achtereen en niet in slaap te krijgen. Als je hem oppakt duurt het soms ook nog even voordat hij rustig wordt maar valt alsnog niet in slaap. Is dit dan het begin van verlatingsangst? Hiervoor was het nooit zo’n drama. Echt heel zielig en pittig dit.
Opeens verlatingsangst 8mnd of??
- Onderwerp starter EvelineGirl
- Startdatum
Hey! Wij hebben dit ook een tijdje gehad. Het tweede slaapje is hier nooit heel populair geweest, maar 's avonds was (is) nooit een probleem.
Een maandje geleden ongeveer dus ineens wel (was toen iets meer dan 8 maanden). Hysterisch - net wat jij zegt. Rechtop in zn bedje staan, ontroostbaar, tot we hem op schoot namen in de huiskamer. Soms wilde het pas rond 20:30 lukken (terwijl hij meestal om 18:30 ongeveer al omvalt). Geeeen idee wat het is geweest, maar heb zo'n vermoeden iets van verlatingsangst idd. Het is ook nu de fase dat hij begint te snappen dat wij weg kunnen gaan en dan aan een been klampt.
Ik heb niet echt een tip, behalve doorzetten en ook echt dat tweede slaapje proberen. Hier hielp het alles (nog meer) op vaste tijden te doen. Dus 10 uur naar bed en 14 uur idem, met ook echt een vast ritueel (al donker in kamer voor hij er is, lampje aan, broek uit, luier, slaapzak, speentje etc etc). Dan ook niet uit bed halen, ook al huilt hij. Er wel bij blijven zitten eventjes en als hij hysterisch is er wel even uit halen natuurlijk, alleen troosten in zn eigen kamer. En ik vertel hem altijd dat hij gaat slapen en dat dat heel fijn is, maar dat papa en/of mama niet ver weg zijn en er meteen zijn als hij wakker wordt. Hij begrijpt het allemaal nog niet denk ik maar baat het niet dan schaadt het niet
en je stem straalt wel een soort vertrouwen uit als je dat zachtjes zegt.
Oh en tip van de eeuw: zelf rustig blijven. Mij lukte dat in het begin echt niet, maar het helpt voor geen meter als je mee gaat stressen!
Bij ons is het na 2 weken over gegaan (in die 2 weken werd het wel al gaandeweg beter hoor).
Hoop dat je er iets aan hebt, succes!
Een maandje geleden ongeveer dus ineens wel (was toen iets meer dan 8 maanden). Hysterisch - net wat jij zegt. Rechtop in zn bedje staan, ontroostbaar, tot we hem op schoot namen in de huiskamer. Soms wilde het pas rond 20:30 lukken (terwijl hij meestal om 18:30 ongeveer al omvalt). Geeeen idee wat het is geweest, maar heb zo'n vermoeden iets van verlatingsangst idd. Het is ook nu de fase dat hij begint te snappen dat wij weg kunnen gaan en dan aan een been klampt.
Ik heb niet echt een tip, behalve doorzetten en ook echt dat tweede slaapje proberen. Hier hielp het alles (nog meer) op vaste tijden te doen. Dus 10 uur naar bed en 14 uur idem, met ook echt een vast ritueel (al donker in kamer voor hij er is, lampje aan, broek uit, luier, slaapzak, speentje etc etc). Dan ook niet uit bed halen, ook al huilt hij. Er wel bij blijven zitten eventjes en als hij hysterisch is er wel even uit halen natuurlijk, alleen troosten in zn eigen kamer. En ik vertel hem altijd dat hij gaat slapen en dat dat heel fijn is, maar dat papa en/of mama niet ver weg zijn en er meteen zijn als hij wakker wordt. Hij begrijpt het allemaal nog niet denk ik maar baat het niet dan schaadt het niet
en je stem straalt wel een soort vertrouwen uit als je dat zachtjes zegt.Oh en tip van de eeuw: zelf rustig blijven. Mij lukte dat in het begin echt niet, maar het helpt voor geen meter als je mee gaat stressen!
Bij ons is het na 2 weken over gegaan (in die 2 weken werd het wel al gaandeweg beter hoor).
Hoop dat je er iets aan hebt, succes!
Herkenbaar dus gelukkig.
Mijn mannetje heeft inderdaad wel doorkomende tandjes (heeft er al 2 onder) boven begint nu maar daar lijkt hij geen last van te hebben ook bij de eerste 2 nauwelijks last van gehad. Geen koorts of zelfs maar een beetje verhoging dus dan geef ik niet zomaar even een zetpil. ?
Een vast ritueel hanteren wij al sinds de geboorte. En de slaaptijden zijn met de tijd natuurlijk wel wat opgeschoven. Ligt er ook een beetje aan hoelaat hij in de ochtend komt en hoelang zijn ochtend slaapje duurt die tevens nog het beste werkt. Geen gemopper geen gebrul hij slaapt dan ook meestal gelijk in zodra hij is ingestopt en zijn speentje heeft gekregen.
Bij de middag hielp het wel eerst om hem even te laten mopperen en huilen (hij houdt zijn speentje in) dus niks aan de hand dus ging ik er ook niet naartoe viel dan meestal vanzelf wel in slaap. En in de avond ging het dan wel meteen goed.
Nu dus al 2 dagen al hysterisch als hij ook maar in de buurt van zijn bedje komt. Neerleggen is er zelfs niet eens bij. Houd zijn armpjes stevig om je nek. Leg je hem toch neer dan wordt het alleen maar erger. Is hij beetje gekalmeerd kan je hem neerleggen maar bij het instoppen begint hij dan weer. Om zich heen graaien, armpjes naar je uitgestoken en echt helemaal over zijn toeren dikke tranen huilen. Sorry maar dan gewoon laten liggen en weggaan kan ik echt niet op dat moment. Echt zo zielig. Hopelijk gaat het snel beter. Had ergens gelezen dat de piek tussen 8 en 18 maanden is pffff dan kan het nog wel even duren.
Mijn mannetje heeft inderdaad wel doorkomende tandjes (heeft er al 2 onder) boven begint nu maar daar lijkt hij geen last van te hebben ook bij de eerste 2 nauwelijks last van gehad. Geen koorts of zelfs maar een beetje verhoging dus dan geef ik niet zomaar even een zetpil. ?
Een vast ritueel hanteren wij al sinds de geboorte. En de slaaptijden zijn met de tijd natuurlijk wel wat opgeschoven. Ligt er ook een beetje aan hoelaat hij in de ochtend komt en hoelang zijn ochtend slaapje duurt die tevens nog het beste werkt. Geen gemopper geen gebrul hij slaapt dan ook meestal gelijk in zodra hij is ingestopt en zijn speentje heeft gekregen.
Bij de middag hielp het wel eerst om hem even te laten mopperen en huilen (hij houdt zijn speentje in) dus niks aan de hand dus ging ik er ook niet naartoe viel dan meestal vanzelf wel in slaap. En in de avond ging het dan wel meteen goed.
Nu dus al 2 dagen al hysterisch als hij ook maar in de buurt van zijn bedje komt. Neerleggen is er zelfs niet eens bij. Houd zijn armpjes stevig om je nek. Leg je hem toch neer dan wordt het alleen maar erger. Is hij beetje gekalmeerd kan je hem neerleggen maar bij het instoppen begint hij dan weer. Om zich heen graaien, armpjes naar je uitgestoken en echt helemaal over zijn toeren dikke tranen huilen. Sorry maar dan gewoon laten liggen en weggaan kan ik echt niet op dat moment. Echt zo zielig. Hopelijk gaat het snel beter. Had ergens gelezen dat de piek tussen 8 en 18 maanden is pffff dan kan het nog wel even duren.