<p>Hallo dames,</p><p>vorig jaar met 23 weken zwanger te zijn ben ik bevallen van mijn zoontje na een helaas slechte uitkomst van de 20 weken echo.</p><p>deze bevalling liep zo soepel! Sochtends medicatie gekregen om in te leiden, mijn lichaam reageerde al met een uur. Snel ruggenprik gekregen, vliezen braken en op gevoel geperst en hij was stilgeboren. Zelf maar 3 kwartier last gehad van weeen en van de bevalling weinig pijn gehad.</p><p>nu ben ik weer zwanger en loopt alles voorspoedig, ik zit nu bijna op de 29 weken en ben veel bezig met de bevalling. Hoe zal het nu gaan? Niet wetende wanneer het gaat beginnen, allerlei complicaties die je overal hoort tijdens de bevalling. Ik ben zo bang dat er iets tijdens de bevalling gebeurd waardoor ik dit kindje ook ga verliezen. Ik vind het lastig om er luchtig of positief naar toe te leven. </p><p>Hebben jullie hierin wat tips? Of eigen ervaringen? </p>
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Opkijken naar bevalling
- Onderwerp starter Pucka
- Startdatum
Hoi, wat een verhaal zeg. Wat verdrietig moet dat geweest zijn. En nu gelukkig al 29 weken! Ik deel je gevoel het opkijken tegennde bevalling. En dan niet de pijn, maar de angst voor complicaties. Ik probeer het aan te geven in het ziekenhuis en er met vriendinnen over te praten. In het ZH vinden ze het niet gek, het komt door eerdere ervaringen.
Maar makkelijk is het niet? Ik heb dus ook geen gouden tip. Weet dat je echt niet de enige bent!
Maar makkelijk is het niet? Ik heb dus ook geen gouden tip. Weet dat je echt niet de enige bent!
Poeh wat heftig. Probeer uit te gaan van de kracht van je lijf. Hier ben je op gebouwd en de vk in nl zijn zo goed. Angst geeft stress en stress zorgt dat de onsluiting niet vordert. Je kan eens kijken naar hyponobirthing of yoga als je wil leren ontspannen tijdens de weeen. Iedereen heeft een andere ervaring en je kan er zo niks over zeggen. Ik wens je een goed laatste trimester en fijne bevalling!
Het lijkt me heel moeilijk als je al eens een kindje bent verloren, maar ga uit van de kracht van je lichaam. Misschien zelfs júist omdat het zo gemakkelijk ging de eerste keer: blijkbaar weet jouw lijf heus wel hoe het moet! Complicaties enzo, hoe heftig sommige verhalen ook zijn, komen minder vaak voor dan probleemloze bevallingen.
Praten met je verloskundige/het ziekenhuis dat je gaat begeleiden met de bevalling lijkt me verstandig, zodat zij weten dat je hiermee zit. Als het dan tijdens de bevalling in de weg zit (de angst kan inderdaad je bevalling tegenhouden/vertragen) weten ze de oorzaak en kunnen ze je beter helpen.
Het komt goed, vertrouw op je lijf en de professionals die je helpen!
Praten met je verloskundige/het ziekenhuis dat je gaat begeleiden met de bevalling lijkt me verstandig, zodat zij weten dat je hiermee zit. Als het dan tijdens de bevalling in de weg zit (de angst kan inderdaad je bevalling tegenhouden/vertragen) weten ze de oorzaak en kunnen ze je beter helpen.
Het komt goed, vertrouw op je lijf en de professionals die je helpen!
Ik begrijp je wel hoor. Ik heb het alleen andersom. Wij zijn met bijna 21 weken onze zoons verloren. De bevalling begon spontaan en ik heb tot 5 cm ontsluiting niets gemerkt. Als we toen niet naar het zkh waren gegaan wegens vochtverlies, dan had ik het waarschijnlijk nog later pas doorgehad. Ik heb veel bloedverlies gehad en ik ben van nr 2 op de OK bevallen, maar ik heb daar nooit last gehad. Dat is dus 'bekend'. Ik ben vooral bang dat ik weer niets merk en dan misschien te laat ben. Veel succes alvast! Ik ben vandaag 29 weken ?
Wat een heftig verhaal. Het lastige met angst is dat je er nu erg onder lijdt en stresshormonen aanmaakt wat niet goed is voor jou en je kindje. En angst tijdens de bevalling stagneert je ontsluiting doordat je adrenaline aan gaat maken ipv oxytocine, waardoor de kans op en lange bevalling met complicaties alleen maar toeneemt volgens mij.
Probeer je te realiseren dat het de gedachten zijn en de angst waar je last van hebt en dat de complicaties komen als ze komen en je daar waarschijnlijk 0% invloed op hebt.
Het beste wat je kunt doen voor jezelf en je kindje is ontspannen en los komen van angst en gedachten. Misschien dat haptotherapie of hypnobirthing hier inderdaad bij zouden kunnen helpen.
Zelf doe ik regelmatig mediteren (mindfullnes). Daar leer je van om je gedachten en gevoelens los te zien van jezelf ipv er door te worden overgenomen.
Veel succes en sterkte!
Ps ik ben nu ook 29 (+2)
Probeer je te realiseren dat het de gedachten zijn en de angst waar je last van hebt en dat de complicaties komen als ze komen en je daar waarschijnlijk 0% invloed op hebt.
Het beste wat je kunt doen voor jezelf en je kindje is ontspannen en los komen van angst en gedachten. Misschien dat haptotherapie of hypnobirthing hier inderdaad bij zouden kunnen helpen.
Zelf doe ik regelmatig mediteren (mindfullnes). Daar leer je van om je gedachten en gevoelens los te zien van jezelf ipv er door te worden overgenomen.
Veel succes en sterkte!
Ps ik ben nu ook 29 (+2)