opkikkertje

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hey meiden,

Ik herken veel in jullie verhalen, helaas...maar...

Een maandje terug ben ik bevallen van ons 2de mannetje! Er is een periode dat ik de hoop voor 1 ukje al bijna had opgegeven, vele tranen en zakdoeken verder, maar toen toch zwanger. Toen een prachtig ventje op de wereld gezet.

Daarna volgden de miskramen, nooit geweten dat dat zo heftig zou zijn...Wat heb ik dat altijd onderschat...De hoop voor een 2de al bijna opgegeven en toen bleef het goed gaan!

Ik weet hoe verdrietig je kunt zijn, hoe alleen je je kunt voelen, hoeveel pijn het kan doen en hoe leeg je je kunt voelen. Wel is me meer dan duidelijk geworden dat je het samen moet doen, samen moet praten anders redt je het niet! Ik wil jullie heel veel kracht, liefde, geluk en gezondheid wensen! Dat jullie positief testen en dat het wonder uit mag groeien tot een mooi ukje!!!

Liefs grote broer
 
heey meid

ik heb eerst twee keer een gezond ventje op de wereld gezet en daarna in 2003 een mola zwangerschap gehad die met 11weken en 6 dagen afgebroken moest worden ons hele leven stond op de kop toen mocht ik een jaar niet zwanger worden toen het wel wer mocht raakte ik niet snel weer zwanger dec vorig jaar de moed opgeven en begin januari toch zwanger heb er een depressie bij bang me kleine ventje te verliezen ben inmiddels 33 weken en 2 dagen zwanger van ons derde ventje en ben ook wel heel blij om zwanger te zijn maar nog steeds bang em kwijt te raken maar wil ook iedereen succes wensen voor de toekomst en hoop net als grotebroer dat het jullie ook gegunt wordt een klein ukkie (of meer) te krijgen veel succes meiden

groetjes en liefs tamjoh
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan