Donderdag dacht ik, maar even naar de huisarts.
Simon hoeste al sinds zondag en dronk erg slecht en sliep ontzettend veel.
De huisarts vertrouwde het niet en stuurde ons door naar het ziekenhuis en dacht aan het RS virus.
In het ziekenhuis vonden ze hem wel benauwd, maar niet extreem.
na een kweek leek het geen RSvirus te zijn
Ze wilde hem een nacht ter observatie houden, omdat hij slecht dronk.
´s avonds zei 1 van de artsen nog: morgen mag je lekker naar huis hoor!
's nachts begon de ellende.
Hij lag aan de toeters en bellen en hielden het zuurstof in zijn bloed goed in de gaten.
Dit werd dus steeds minder en ze wilde hem bijna aan het zuurstof leggen.
de nacht ging verder met bijna niet drinken en ontzettend veel spugen.
's Nachts melden ze dan ook dat ik er niet gek van op moest kijken als Simon met de paasdagen ook nog in het ziekenhuis zou liggen!
Wat een saaie bedoeling daar zeg. op de kamer was geen tv en ik had geen bereik met mijn telefoon, kon dus alleen maar tijdschriften lezen.
Vanmorgen na weer ontzettend gespuugt te hebben begon Simon ineens op te knappen.
Aan het eind van de morgen, mocht hij van alle apparatuur af.
's middags zelf maar even gevraagd wanneer we nou naar huis mochten, want ik deed alles al alleen, we zaten alleen in het ziekenhuis.
na overleg mochten we dan toch naar huis!
Ons mannetje zit nog steeds erg vol en moet nog erg veel hoesten, maar we zijn gelukkig thuis!'
hopen dat het nu de goede kant op gaat met ons ventje
groetjes mirjam