Opname ziekenhuis

<p>Hoi! Gisteren ben ik opgenomen in het ziekenhuis i.v.m verkorte baarmoedermond (1,3 cm). Ik heb gisteren en vandaag longrijpingsinjectie gehad en gisteren weeenremmers. De baarmoedermond is nu 3.3 cm dus dat is gunstig. Ze geven vandaag geen weeenremmers en vanaf morgen mag ik lopen. Als de baarmoedermond daar niet op reageert mag ik naar huis. Wel heb ik te veel vruchtwater (p95) waardoor waarschijnlijk meer druk is ontstaan.</p><p>Nu vroeg ik wat ik evt. Wel en niet mag doen, mocht ik morgen naar huis mogen. Aangezien ik tot vorige week nog in de zorg werkte, wandelde en naar school ging. Ik kreeg als antwoord dat ik dit in principe gewoon moet blijven doen. Echter wel opletten met druk zetten en tillen.</p><p>Nu ben ik ook echt niet iemand die thuis wil blijven zitten. Maar werken in de zorg durf ik toch echt niet aan... En wil ik ook eigenlijk niet gaan doen. Wel mogelijk vervangende werkzaamheden eventueel. </p><p>Vind het zelf wel nogal eng. Zijn er mensen met het zelfde verhaal? Hoe ging dit bij jullie? </p><p>29 weken zwanger.</p>
 
Hier nog iemand uit de zorg die al thuis zit (27+2). Ik heb ook een verkorte baarmoedermond (2.8cm) in combinatie met heel veel harde buiken en pijnlijke krampen bij inspanning. Ik mag eigenlijk niets meer doen.... De kleine dame moet nog een poosje blijven zitten en moet ik de krampen en harde buiken zoveel mogelijk proberen te voorkomen... Zodra ik 3 minuutjes met de hond loop of een wasmand naar beneden til is het al feest dus mijn dagen bestaan op het moment uit niksen... Ik merk wel dat dit ook helpt tegen de harde buiken! 
Succes! Let vooral goed op jezelf en je kleintje!
 
Ik weet niet beter of het is dan bedrust... Misschien is dat in jouw geval dan anders. Heel veel succes in ieder geval en ik zou goed met de gynaecoloog overleggen hoe en wat en vooral naar je gevoel luisteren! 
 
Mijn schoonzus kwam er met 20 wkn achter dat ze verkorte baarmoedermond had. 
Met +- 22 wkn in het ziekenhuis gelegen. Bedrust in dat ziekenhuis. Overgeplaatst naar ander ziekenhuis en daar mocht ze lopen enzo. 2 dagen later bevallen en dochtertje overleden. 
 
Alleen daarom zou ik zelf zoveel mogelijk bedrust nemen. 
 
Ik heb op 31 weken hetzelfde gehad als jij, longrijping, weeenremmers,etc
Ook toen zei de gyn mij om slechts relatieve rust te nemen (geen platte rust)
Ik heb echter geen enkel risico genomen en ben toen gestopt met werken, heb hele dagen op de zetel gelegen en enkel voor te douchen, wc en eten uit de zetel gekomen. En enkel trappen gedaan om te gaan slapen.
Eenmaal de 36 weken voorbij ben ik dan terug rustig beginnen bewegen. Mijn zoontje is op 38 weken gebroren.
Je moet dit natuurlijk voor jezelf uitmaken, maar wil je het risico lopen op een vroeggeboorte?
 
 
Terug
Bovenaan