opnieuw een dip

hoi iedereen, het is nu bijna 4 weken geleden dat ik hier vertelde over mijn 3e miskraam. Ik moest met spoed geopereerd worden en sinds deze week is de laatste hechting uit mijn buik.met mijn man kan ik hier moeilijk over praten, hij is erg stil en zegt hier dus nooit(!!!) iets over, ik probeer mijn rotgevoelens dus wat te onderdukken, anders wordt ik helemaal gek als ik er alsmaar aan denk en het er niet met hem over kan hebben. Maar nu kan ik het niet meer wegsteken. Sinds vanmorgen is het weer een groot tranendal. Mijn zus kwam vertellen dat ze 6 weken zwanger is. of er een rotsblok op mijn hoofd viel.ze heeft pas haar 2e miskraam gehad en ze heeft nog geen kinderen, dus ik gun het haar van harte. maar ik gun de het mijzelf ook zo graag. ze snapte het natuurlijk perfect, want toen ik vorige maand zwanger was had zij dit gevoel.maar ja, nu zal het vandaag dus een rotdag zijn.morgen kan ik hoop ik weer wat beter aan. om me te troosten heb ik vanmorgen een pot foliumtabletten gekocht, als ik dan nu ook eens ongesteld wordt, dan kunnen wij er ook weer aan gaan denken. Benieuwd wat mijn man vanavond zegt, hem kennende zal hij mij helaas geen peptalk kunnen geven.
 
Hallo Gerby
Ik kan je gevoelens best begrijpen ik heb n.l maandag mijn tweede curettage achter de rug er heeft 4 jaar tussen gezeten voor ik weer zwanger werd .
Nu kwam mijn schoonzusje vorige week met het nieuws dat ze 6weken zwanger is vinden we heel erg leuk voor haar alleen ze belde net een dag nadat ik heel erg was gaan vloeien ze wist niet dat ik zwanger was we wilde wachten tot het allemaal goed was maar hellaas het mocht niet zo zijn.
Ik hoop dat je het snel kan verwerken en heel veel sterkte en hoop dat je snel weer zwanger bent
veel liefs,
Carolien
 
Ik kan je zo goed begrijpen heb zelf 2 miskramen en 1 buitenbaarmoedelijke zwangerschap gehad (laatste was in februari)en daarbij is een eilijder geknapt en dus was het kantje boord met mij. Ik heb ook hele moeilijke momenten maar probeer elke dag er wat van te maken.heel veel sterkte
 
Hoi Gerby
Misschien is je man bang voor jouw verdriet (of voor zijn eigen emoties)
iedereen verwerkt zo ´n klap op zijn eigen manier.
hij zal gerust heel veel angst hebben gehad tijdens jouw spoed operatie, ik kan het mij voorstellen dat hij het zich afvraagd of het de moeite waard is
(jullie hebben toch al kinderen?)
Hij weet natuurlijk dat jij dat wel heel graag wilt, dat is een gigantisch dilemma, de meeste mannen zijn binnenvetters.
sterkte geef het nog meer tijd.

Jeanette
 
Hoi Gerby,
Ik snap dat het moeilijk is. Probeer wel met elkaar te blijven praten. Desnoods met hulp van een deskundig iemand erbij als hij dat wil.
Veel sterkte!
 
Ik wil je even heel veel sterkte wensen! Ik weet uit ervaring hoe rot je je af en toe voelt. En zeker als dan iedereen in je omgeving wel gewoon zwanger wordt en een kind krijgt. Ik heb twee miskramen gehad en steeds waren er mensen uit mijn omgeving tegelijk met mij zwanger. En bij hun ging het wel goed! Ik gun niemand een miskraam maar ik ben ook heel vaak boos geweest waarom het nou mij overkwam en niet een van de anderen! Heel oneerlijk en heel onredelijk maar wel een enorme opluchting als je dat eens tegen iemand kan zeggen. Veel succes en sterkte de komende tijd en ik hoop echt voor jullie dat het snel goed gaat!!

liefs, Arjette
 
Terug
Bovenaan