Opnieuw zwanger na een miskraam!

Lieve mensen,

In november 2007 heb ik een miskraam gehad. het was voor mij enorm ingrijpend. het heeft me diep geraakt en maandenlang verdriet gegeven. Ik ben nu weer opnieuw zwanger, wat een hele opluchting is. Het kan dus wel weer. Ik ben nu bijna 16 weken. En tot nu toe is het bij alle  controles goed.  Toch blijf ik vaak gespannen en kan ik alles moeilijk loslaten. Blijft het wel goed gaan? zal ik in januari echt een gezonde baby in mijn armen kunnen sluiten of is het daarvoor alweer mis gegaan?

Wie herkent zich hierin en kan me een hart onder de riem steken, ik heb er enorm behoefte aan.

Liefs bloempje
 
Hoi Bloempje,

Ik heb het nog nooit eerder meegemaakt. Dus wat dat betreft kan ik je uit ervaring niks zeggen om je een hart onder de riem te steken. Wel herken ik de onzekerheid van de zwangerschap. (ik ben zelf zwanger geworden in de tijd dat vrienden van ons een doodgeboren kindje kregen) Wel weet ik dat je kindje door zijn Vader wordt vastgehouden. Hij ziet je kindje en zorgt voor hem of haar. Hij heeft het kindje immers zelf in je baarmoeder geweven! (psalm 139) Dus je mag God vragen of Hij voor je kindje wil blijven zorgen. En of Hij je wil geven dat je van je zwangerschap mag genieten!
Dit is het enige wat ik kan zeggen om je een hart onder de riem te steken. Ik begreep uit een eerdere reactie van jou dat je God kent?

Groetjes,
Anneke
 
Beste Anneke,

Wat een fijne reactie van jou. Ja, wij kennen de Heere ook en je hebt gelijk als je zegt om alles in Zijn hand te leggen en Hem te vertrouwen. Maar dat is soms best moeilijk. Je stippelt zelf wel een een weg uit die goed lijkt, maar Gods weg kan heel anders zijn. Dat heb ik al heel vaak in mijn leven ervaren. Ik heb al heel veel tranen gelaten en vind het zo'n wonder dat ik nu weer zwanger ben en dat alles tot nu toe goed gaat, dat ik het bijna niet kan geloven dat we in januari een kindje in onze armen zullen houden. Het is me te groot, te heerlijk. Herken je dat? Aan de andere kant worden er zoveel kindjes geboren die gezond zijn en groot worden dat het voor God een natuurlijk gegeven is. Het is ingeschapen, maar voor mij blijft het tot nu toe het grootste wonder maar ook het meest ongrijpbaarste wat in mijn leven is gebeurt.

Liefs Bloempje
 
de geboorte van een kind is 1 van de meest wonderlijke dingen die je kan meemaken. Aan de ene kant worden er zoveel kinderen geboren, maar aan de andere kant moet er ook zoveel goed gaan dat het echt een wonder is. Mij doet het beseffen hoe groot God is. De onzekerheid dat er zoveel mis kan gaan maakt het ook wel heel erg spannend. Maar je mag er ook op vertrouwen dat God wil werken aan Zijn Koninkrijk. Daarvoor mogen er nu nog steeds kinderen geboren worden. Ik bid dat de Heer dat ook aan jullie wil geven!
 
Hallo,

Het is inderdaad soms moeilijk om te geloven en vast te houden dat de weg die God voor ons uitstippeld goed is.
Ik heb het ook al meerdere keren mogen ervaar dat ik niet snapte waarom die weg bewandeld moest worden.
Met mijn miskraam dacht ik, misschien moet dit zo zijn. Is het Gods wil.

Nu ik waarschijnlijk weer zwanger ben hoop ik dat God me weer een weg wijst en dat deze weg goed gaat. Het is soms moelijk om alles in Gods handen te leggen , tenminste dat vind ik.

Groetjes Eveline
 
Hallo meiden,

Wat een fijne reacties en ook fijn dat we elkaar ook mogen steunen omdat we onze Schepper mogen dienen. Dat is altijd een groot rustpunt, Hij weet het allemaal, het zal gaan zoals Hij dat wil.
Evelien, weet je al zeker of je zwanger bent? Ik gun het je zo. Je kunt er zo naar uit kijken en op wachten dat elke menstruatie en teleurstelling is.
Een goede vriendin van mij is bevallen vandaag van een meiske... ze hebben het Jinthe genoemd. Zij was  5 weken na mijn miskraam  zwanger geraakt. Het was destijds voor mij best moeilijk omdat het allemaal zo vers was. Toch kon ik ook van haar buik genieten en nu helemaal nu het bij ons ook weer zover is.
Toch moet ik oppassen dat ik niet steeds denk: "O, voel ik nog wel wat." Want als ik het even niet voel kan ik zo in de stress schieten. Dan ben ik zo bang dat het dood gaat. Echte stresskip ben ik dus en kan het moeilijk overgeven. Mijn man zegt dan altijd: "God geeft ons dit kind, Hij zal het ook geboren laten worden als dat in Zijn plan ligt en als dat niet zo is, dan is dat ook Zijn Weg en dan zal dat wel pijn doen maar dat zal dan ook goed zijn!" Wat een vertrouwen. Kan ik soms best jaloers op zijn.

Liefs Bloempje
 
Hoi Bloempje,

Ik had het ook al in mijn eigen rubriek gezet maar de test (afgelopen dinsdag) gaf aan dat ik zwanger ben. JIPPIE!

Mijn zus belde vorige week op en ik vroeg hoe het met haar ging, zij heeft een maand na mij een miskraam gekregen, ze was nu zwanger (vandaag al ongeveer 11 weken) ik vond het wel moeilijk om dat te horen van haar, had het die dag er ook wel moeilijk mee ook omdat bij mij de testen nog niets uitwezen.
Een vriendin is ook zwanger maar ze konden nog niet echt een beeld geven op de echo dus dat ik ook nog even spannend, het zou wel leuk zijn want dan schelen we allemaal ongeveer een maand of minder. Maar het blijft nog even spannend.

Mijn man is er ook wat nuchterder onder, ik vind dat idd ook erg knap.
Maarja...vrouwen zijn vaker wat emotioneler..toch?!

Groetjes Eveline
 
Hallo lieve mensen, Ik weet niet als ik op de goede form zit

Maar ik heb een vraag ? Afgelopen donderdag heb ik een miskraam gehad het deed voor mij super veel pijn echt uuren lang .. na bijna 10 weken bleek er een lege vrugzak te zitten .. het is nu wel afgekomen maar ga toch maandag op controle voor de zekerheid anders als er nog wat zit krijg ik dinsdag meteen een curretage .. Maar mijn vraag is eigenlijk ! Heb ik nu ook officieel mijn NOD of wat ? Krijg ik nu ook na het bloeden over enkele dagen mijn ei sprong ??

Ik wil heel graag opnieuw beginnen het liefst als ik al meteen een ei sprong heb .. Wat denken jullie dat het beste is   Nu meteen of nog een andere NOD afwachten ??

Weet iemand hier iets vanaf ??

Groetjes Tilla.
 
Terug
Bovenaan