Opnieuw zwanger na HG

Lieve mensen,

Juli 2021 ben ik bevallen van mijn (ondeugende) dochtertje. De zwangerschap was heel moeilijk, ik had namelijk hyperemesis gravidarum. Met veel ziekenhuisopnames, medicatie en ziekteverlof ben ik tot het einde van de zwangerschap gekomen.

Ik had altijd de wens om meerdere kinderen te hebben, maar ben bang voor een volgende zwangerschap. (De kans is zo’n 80% dat ik het weer krijg)

Zijn er hier andere moeders die hetzelfde meemaken, of meegemaakt hebben? Hoe hebben jullie dit aangepakt?
 
Hi!

Ik kan mij goed inleven dat je bang bent voor een volgende zwangerschap. Zelf heb ik ook HG gehad, maar in lichtere mate dan wat jij benoemt. Mijn dochter is afgelopen november geboren en mijn man en ik hebben afgesproken ondanks onze eerder bedachte wensen de tijd te nemen tot ik weer goed in mijn vel steek. Dus alles kunnen eten zonder braakneigingen etc. weer lekker sporten en alles op de rit.

Het is voor mij nog maar 9 maanden geleden, maar ik wordt al bang als ik erover nadenk dat ik weer zwanger zou zijn. Mijn idee is om als ik er weer klaar voor ben het er met de verloskundige over te gaan hebben. En dus wel echt wachten tot ik er 100% weer klaar voor ben, lichamelijk en mentaal. Zolang dat niet is en mijn dochter nog niet haarzelf kan redden, ga ik niet zwanger raken.

Ik ben ook wel benieuwd hoe andere moeders hierin staan.

Succes en ik hoop dat je een oplossing vindt. :)
 
Ik had en heb het in veel lichtere mate dan jij maar ik zie dat je nog niet veel reacties hebt dus ik reageer toch maar even. Bij mijn zoontje heb ik de hele zwangerschap overgegeven en medicatie geslikt. Mede hierdoor maar ook door andere redenen zag ik ook op tegen een tweede zwangerschap. Uiteindelijk werd de wens na een paar jaar toch sterker en zijn we ervoor gegaan. Na twee miskramen nu heel blij om weer zwanger te zijn. En helaas weer kots en kots misselijk. In het ergste geval nog 7 maanden te gaan . Heel veel succes met je keuze. Het is voor anderen zo makkelijk gezegd ‘dat je er zoveel voor terugkrijgt’ maar jij bent degene die het moet doen en die haar lichaam voor een jaar ‘kwijt is’.
 
Bang was ik zeker voor een volgende zwangerschap. Hier de eerste tot aan de bevalling overgegeven, ondanks de Zofran.
De wens voor een tweede werd op een gegeven moment groter dan de angst van wederom HG. Allemaal voorzorgsmaatregelen getroffen. Ouders en vrienden ingeschakeld. Oudste gaat (ging) naar een kleinschalige KDV en daar zou ze evt vaker naar toe kunnen. En gelukkig maar; want de tweede was weer ‘raak’. Drama, hel, en alles. Maar: veel begrip en steun vanuit de omgeving. Dus, indien je wens groter wordt dan je angst raad ik je aan zoveel mogelijk vooraf te plannen en te bedenken. Opvang voor je oudste. Wij hadden ook tijdelijk een schoonmaakster in huis. Boodschappen ed laten bezorgen. Gewoond dat soort praktische zaken allemaal
 
Terug
Bovenaan