<p>Hi allemaal. Ik ben benieuwd naar de mening van jullie bij onderstaand verhaal. Overdrijf ik? Hormonen? Of met mij eens?</p><p>Ons kindje (nu 6 wkn oud) is 3.5 mnd oud wanneer ik weer ga werken. Hij gaat naar kdv en 1 dag bij mijn schoonouders . Helemaal prima. Mijn schoonouders zijn ontzettend blij met de baby en hoopte hier al jaaaren op. Waar ik tegen aan loop.. ze hebben onlangs alvast van alles in huis gehaald: box, alles voor een kamertje (bed commode)wipstoel, div speelgoed, badje met verzorging, kinderstoel.....</p><p>Begrijp me niet verkeerd. Ik vind het lief en fijn dat ons kindje een eigen kamertje daar krijgt. Maar ik vind het persoonlijk wat opdringerig en ver gaan al die dingen en dan met name het badje. Ik vind bijv dat wij als ouders ons kind in bad horen te doen en niet opa en oma. Mijn man is het type dat t wel prima vind en ziet het niet zó. Daardoor voel ik mij automatisch de zeikerd. Ik durf er niet wat van te zeggen, weet niet goed wat ik er mee moet. Wat zouden jullie doen? </p><p> </p><p>Extra ter info: de band met mijn schoonouders is eigenlijk heel goed. Het is alleen nu in de afgelopen weken al 2x voorgekomen dat ze mijn gevoel en wens niet gerespecteerd hebben.</p><p>- binnen komen na bevalling op verloskamer , Terwijl ik niemand in het zkh wou. Dit wisten zij duidelijk.</p><p>- toen baby vh eerst alleen bij iemand anders was bleef hij 1.5 u bij schoonvader en kenissen die daar bij waren. Toen ik terug kwam was hij weg en baby aan t huilen bij kennissen.</p><p>(Ik had expleciet gevraagd of hij bij de baby zou blijven en hem drinken zou geven wanneer nodig gezien de warmte op dat moment. Kennis kende ik ook, achteraf geen probleen maar gaat mij om principe gezien ik mijn s.vader in vertrouwen nam.)</p><p>Ik ben het type dat normaal eigenlijk geen blad voor de mond neemt. Maar hierin ben ik erg onzeker. </p>