hoi allemaal
allereerst wil ik jullie allemaal heel veel sterkte wensen!!
zelf heb ik in oktober een miskraam gehad. Was nog niet zo heel ver (10 weken) maar toch..het was ons kindje en het was zo ontzettend gewenst!!
Wij zijn eigenlijk meteen weer gaan proberen zwanger te worden wat tot nu toe niet gelukt is. En elke keer weer doet het ontzettend veel pijn.
Maar het probleem is dat het iedere maand weer een opsesie is. Ben zo bezig zwanger te worden dat ik aan niks anders kan denken. Als Het dan weer de goede periode is draait alles er om (mijn hoofd loopt over) als mijn man in de goede periode niet zo'n zin heeft in sex ben ik echt boos (zeg er niks over want heb het idee dat ik gek ben) maar dan heb ik echt de gedachten dat als ik dan niet zwanger ben dat zijn schuld is... weet dat dat belachelijk is maar kan er niks aan doen.
Heb het heel moeilijk gehad na de miskraam en nog.. het gaat maar niet over. Heb het er over gehad met mijn man maar heb het idee dat hij me niet begrijpt.
Hij zegt zelf was heel blij toen ik de test zag..maar snel daarna was het al mis. En hij denkt dan...we kunnen in ieder geval zwanger raken.. weet dat hij gelijk heeft maar zo voelt het niet. Heb soms het idee dat ik de enige bent die er verdriet van heeft!! hij zegt zelf ik heb niet gevoelt wat jij hebt gevoelt..rondgierende hormonen e.d.
dat is misschien wel zo... maar heb het gevoel of ik de enige ben die iets verloren heeft!!! maar we waren toch samen...
Zaterdag zijn we uit eten geweest met een groep vrienden. Een vriendin van ons is nu 3.5 maanden zwanger. Ik kon niet naar haar kijken zoveel pijn deed het. Ik gun het hun echt wel.. ben ook blij voor ze... maar het doet zo veel zeer om te zien dat hun iets hebben dat ik had willen hebben.
Die gedachten zijn toch allemaal niet normaal!!! soms denk ik dat ik gek aan het worden ben!!!
wie herkent dit??
groetjes
allereerst wil ik jullie allemaal heel veel sterkte wensen!!
zelf heb ik in oktober een miskraam gehad. Was nog niet zo heel ver (10 weken) maar toch..het was ons kindje en het was zo ontzettend gewenst!!
Wij zijn eigenlijk meteen weer gaan proberen zwanger te worden wat tot nu toe niet gelukt is. En elke keer weer doet het ontzettend veel pijn.
Maar het probleem is dat het iedere maand weer een opsesie is. Ben zo bezig zwanger te worden dat ik aan niks anders kan denken. Als Het dan weer de goede periode is draait alles er om (mijn hoofd loopt over) als mijn man in de goede periode niet zo'n zin heeft in sex ben ik echt boos (zeg er niks over want heb het idee dat ik gek ben) maar dan heb ik echt de gedachten dat als ik dan niet zwanger ben dat zijn schuld is... weet dat dat belachelijk is maar kan er niks aan doen.
Heb het heel moeilijk gehad na de miskraam en nog.. het gaat maar niet over. Heb het er over gehad met mijn man maar heb het idee dat hij me niet begrijpt.
Hij zegt zelf was heel blij toen ik de test zag..maar snel daarna was het al mis. En hij denkt dan...we kunnen in ieder geval zwanger raken.. weet dat hij gelijk heeft maar zo voelt het niet. Heb soms het idee dat ik de enige bent die er verdriet van heeft!! hij zegt zelf ik heb niet gevoelt wat jij hebt gevoelt..rondgierende hormonen e.d.
dat is misschien wel zo... maar heb het gevoel of ik de enige ben die iets verloren heeft!!! maar we waren toch samen...
Zaterdag zijn we uit eten geweest met een groep vrienden. Een vriendin van ons is nu 3.5 maanden zwanger. Ik kon niet naar haar kijken zoveel pijn deed het. Ik gun het hun echt wel.. ben ook blij voor ze... maar het doet zo veel zeer om te zien dat hun iets hebben dat ik had willen hebben.
Die gedachten zijn toch allemaal niet normaal!!! soms denk ik dat ik gek aan het worden ben!!!
wie herkent dit??
groetjes