opvang

Ik zou graag willen weten of er meer moeders zijn die het heel erg vinden om hun kindje naar een creche of dergelijke te doen. Ik heb er slapeloze nachten van en huil heel wat af.
Is dit normaal en hebben alle moeders dat? Mijn man zegt: "je moet je er maar overheen zetten" Dat maakt het voor mij erg om er met hem over te praten.
Groetjes nathalie
 
Het is heel erg logisch dat je daar problemen mee hebt. En je hebt gekozen neem ik aan om te blijven werken. Dan is het helemaal super vervelend. Je man kan zich dit niet zo goed voorstellen omdat hij niet 9 mnd met de baby in de buik heeft rondgelopen.

Ik heb het zelfde probleem gehad, en ben gestopt met werken. De hektiek stress en alle andere dingen die op me afkwamen vond ik het niet waard. (niet te vergeten dat het financieel natuurlijk wel moet kunnen) Dus voor dat onze zoon geboren is heb ik samen met mijn man de mogelijkheden al besproken om helemaal te stoppen met werken. En toen ik aan het einde van de zwanger besloot om toch te stoppen was het dus geen probleem.

Er zit natuurlijk ook een tweede kant aan elk verhaal dus. Er gaan zoveel moeders werken en ja inderdaad je went aan het geheel en ja in het begin is het heel erg moeilijk zo hoorde ik dat ook altijd van mijn ex-collegaatjes. Dus als je blijft werken ff de tanden op elkaar en na een week of 3 zit je helemaal weer in je gewone (wat dan je gewone) rimte.

Groetjes Mirela
 
Hoi Nathalie.
Ben je eigenlijk al begonnen met werken of ben je nog thuis? Ik denk nl. als je nog thuis bent geen overhaaste beslissing moet nemen en het gewoon een tijdje moet proberen. Mijn kindje is 6 maanden en ik ben de eerste 4 maanden thuis geweest en in het begin dacht ik ook, getver ik wil helemaal niet meer werken en hoe moet dat nou met de creche enzo. Nu werk ik weer 50% en ik vind het heerlijk, ondakns dat ik ook soms een schuldgevoel heb. Maar hij vindt het leuk op de creche en ik ben blij dat ik af en toe even lekker mag werken. Probeer het gewoon 1 jaar en dan kan je altijd nog beslissen.
Sterkte.
P.s De verzorgers op een creche zijn ervoor om goed voor je kind te zorgen, zijn daar ook voor opgeleid.
 
Ga eens na waarom je je schuldig voelt! Huilt je kind als je weggaat? Wordt het er niet goed verzorgd naar jouw idee? Of is het alleen je gevoel dat je kind je mist of jij hem/haar?
Ik breng mijn dochter 2 dagen in de week naar het kinderdagverblijf en ze vindt het daar geweldig. Ze vindt al die andere kinderen en al het andere speelgoed prachtig. Ik breng ze zelfs in de vakantie als ik vrij ben! Niet omdat ik zo nodig mijn handen vrij wil hebben, maar ook om haar de mogelijkheid om een dagje met andere kinderen te spelen niet wil ontnemen. tenslotte krijgt ze daar alle aandacht en ruimte en thuis heb je niet altijd de hele dag tijd om met je kind te spelen. En natuurlijk mis ik haar ook als ze er niet is, maar ik bekijk het ook eens van de andere kant. Sterkte!
 
ik ben 18 jaar en moet over 2 weken weer naar school.Mijn dochtertje moet 1 ochtend naar een opvang moeder en ik ben zelf 4 dagen thuis de rest doet mijn moeder. Maar ik vind het vreselijk maar ik doe het voor mijn opleidingen toekomst als ik zou werken en een kindje krijg zou ik stoppen en als mijn kind wat groter is weer beginnen.
 
Ik krijg al een grote druk op mij vanaf mijn zwangerschap.Mijn schoonouders laten steeds blijken dat ik zo snel mog. weer aan de slag moet.Ik ben zo stom geweest om te zeggen dat mijn dochter 1dag in de week naar mijn schoonmoeder mag.(de rest v.d tijd naar de onthaalmoeder).Ik was nog geen 3maand zwanger of ze had al alles in huis om mijn kindje op te vangen.Ik word er gewoon ziek van.Ik heb geen problemen om terug te gaan werken.(ik wil dit als we er beide klaar voor zijn)Maar gewoon ze wil zich met alles moeien.Nu kan ik haar nog wat op afstand houden.(dankzij mijn vriend).Maar straks gaat ze 1d in de week naar haar.En ik ben er zeker van dat ze mijn opvoedingstheorie(ik ben opvoedster) overboord gaat werken.Ik ben echt bang om mijn kind aan haar af te geven.Ik geef nu borstvoeding omdat het een reden is om bij mijn kindje te blijven.Want eigenlijk is dit te zwaar aan het worden(elk uur wil ze drinken).Ze zit nu al te zagen dat ik melk moet afkolven,zodat ze naar haar toe kan.help mij.Ik kon al niet genieten van mijn zwangerschap.Ik probeer nu van mijn kindje te genieten.Maar dat lukt niet echt.
 
Zorg dat je boven je schoonmoeder blijft staan. Anders zal het je vanzelf een keer opbreken. En dat kan natuurlijk niet de bedoeling zijn. Ik hoef mijn dochter gelukkig niet weg te brengen. Ik werk alleen als mijn man thuis is. Want ik wil haar niet naar mijn (schoon)moeder doen of crech.
 
Terug
Bovenaan