opvoeden: het allemaal zo goed mogelijk willen doen, maar hoe?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo allemaal,

Gisteravond zag ik op de tv het programma: 'schatjes'   van de eo.
Ik vond het heel erg herkenbaar en het zette me aan het denken want ik heb zelf drie kinderen waarvan er één (2 jaar) soms erg moeilijk luistert.
Het heeft natuurlijk ook met de leeftijd te maken dat weet ik, maar ik vraag me af:

waar leg je als ouder de grens tussen je kind vrij laten (zodat het zichzelf kan ontplooien, zelf dingen kan ontdekken en zich kan ontwikkelen)
en het  zo vrij laten dat je kind eigelijk niet meer luistert en je er geen grip meer op hebt?

Want hóe weet je nou precies: dit is goed voor mijn kind, zodat het zichzelf kan ontplooien enz.enz. en vanaf hier moet ik ingrijpen? Waar liggen die grenzen bij jullie?
Ik probeer zelf mijn kinderen zoveel mogelijk te laten ontdekken en veel te betrekken bij alles wat we doen, maar ik merk dat ik vaak ook wel moeite heb hiermee, want ik heb er drie die alle drie tegelijk vanalles willen.
Ik weet goed dat het heel  belangrijk is om duidelijk te zijn naar je kinderen en hun een duidelijke structuur te bieden, alles staat zo mooi zwart op wit beschreven in de pedagogische opvoedboeken, maar om het in de praktijk iedere dag toe te passen, is best zwaar. Als ik hier een hele dag intensief mee bezig ben geweest, ben ik 's avonds werkelijk helemaal kapot.
Wie heeft het hier ook moeilijk mee en wie heeft er tips of ideeen voor me, want ik wil het graag allemaal zo goed doen, maar dat valt niet mee.


bedankt alvast en groetjes van mamavandrie
 
hoi mamavandrie,

ook ik heb het programma inderdaad gezien en ook ik vind het erg moeilijk om een kind op te voeden. ik heb zelf een zoontje van 19maanden en die gaat zelfs al eens op de grond liggen als het hem niet bevalt en kan ook aardig goed schreeuwen en daar word ik dan best meodeloos van en denk dan echt van help hoe moet ik eht doen.we zijn van de week op eht cb gewees ten daar zeiden ze ook dat ej heel consequent moet zijn nee is nee en ja   is ja. ze hebbne dan makkelijk pratne want doe het maar eens voora l als je zelf moe bent ofzo blijf dan maar eens conseqeunt. ik kijk dan ook graag mee naar de reacties die je krijgt op je bericht en hoop da tik er ook wat van kan leren.

groetjes van yvon
 
Hoi cassiere,

Dank je wel voor je reactie, tot nog toe nog de enige helaas.
Ik had zo graag willen weten hoe andere ouders erover denken en hoe zij daar mee om gaan. Maarja,   het is toch blijkbaar niet interressant genoeg om te reageren, jammer hoor!   Maar wie weet, is er over een tijdje iemand die iets kwijt wil.

groetjes van mamavandrie
 
hallo,

ik ben ook een mama van drie (jongste2)
en soms vind ik opvoeden knap moeilijk maar ik heb voor mezelf een aantal dingen die ik probeer te handhaven.
een daarvan is respect voor zichzelf   en voor anderen ongeacht leeftijd   en ik let ook op of dat wat ze doen niet gevaarlijk is voor zichzelf en voor anderen
en verder probeer ik ook een beetje de maatschappelijke normen in het oog te houden (voor zover die er zijn) en 9 van de 10 keer houd ik voet bijstuk nee is nee verder probeer ik ze te leren dat wat je belooft je dat ook moet doen (en dat geld ook voor papa en mama) ik hoop dat je wat aan mijn antwoord hebt als je nog meer wilt weten vragen staat vrij.

groetjes Lynn
 
Hallo Lynn,

Bedankt voor je reactie. Ik heb zelf ook dingen die ik erg belangrijk vind voor mijn kinderen. Ik probeer bijvoorbeeld ook altijd in te schatten of iets gevaarlijk is of niet en ik vind het ook erg belangrijk dat ze dingen waarderen, wat het ook is (kadootje, wandeling mooie tekening enz). En mensen bedanken als ze iets krijgen, interesse in de natuur en mede mensen. Het zijn eigelijk voor mij heel normale dingen die ik ook op mijn kinderen wil overbrengen. Alleen heb ik wel moeite met concequent zijn en blijven vooral. Misschien geef ik het dan ook wel te snel op, want 'nee is nee' lukt mij niet meer  na tien keer doorzeuren hoor. Ik probeer het wel om heel duidelijk te zijn en een duidelijk dagritme met veel structuur te bieden, maar soms zijn ze zo tegendraads de hele dag, dan wordt ik er zo moe van en denk ik: 'laat maar hoor' en dan zet ik ze voor de tv met wat lekkers om even zelf rust te hebben.
Ik weet dat eigelijk heel erg verkeerd is en dat ik dan juist moet doorzetten, maarja dat vind ik makkelijker gezegd dan gedaan....

groetjes van mamavandrie (waarvan twee peuterpubers!)
 
hoi mamavandrie,

nou je wil het niet weten hoe ik me soms staande houd mijn oudste( 9) en
mijn middelste (6) vechten als kat en hond tot je er gewoon misselijk van wordt
maar ik blijf altijd op mijn strepen staan ondanks het gejengel gegil en gezeur en ja ik zet ze ook wel eens voor de tv of laat mijn oudste wat langer achter de computer anders slaan ze elkaar gelijk weer de kop in  (bijwijze van spreken he)
 en ik wil ook wel eens
iets anders horen dan maaaaammmmm hij pest of maaaaammmmm hij doet dit, gek wordt ik er wel eens van dan wil ik het liefst zover mogelijk weg ff alleen, maar das ook gauw weer over want ik ben erg dol op die twee, mijn jongste doet hier nog niet echt aan mee das nog een makkie (nog wel)
maar ik wordt dus ook best wel eens wanhopig van het span ik ben blij dat
het weer beter wordt dan gaat er veel energie in het buiten spelen zitten en hebben ze niet meer zoveel over om te vechten

groetjes Lynn
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan