ouder gevoelens

Zaterdagavond ging mijn vriend Marit naar bed brengen maar stapte mis boven aan de trap.
Hij viel op zijn knieeen en hield Marit goed vast zodat ze niet viel.
Ik zat beneden en schrok me echt rot. Marit huilen en was helemaal overstuur van de schrik.
Na een paar minuten was ze al weer aan het lachen en brabbelen.
We waren toch bang dat ze ergens tegenaan was gekomen en zijn nog naar de huisartsenpost geweest maar er was niets.
Mijn vriend was helemaal overstuur en voelt zich heel schuldig terwijl het altijd kan gebeuren zoiets. Hoe voorzichtig je ook bent.
Onze ouder gevoelens hebben we in ieder geval en we weten nu echt hoe kostbaar ons kleine meisje is en hoe erg het is als ze verdriet heeft.
 
Dat is wel mooi ja die oudergevoelens...

Bij mijn eerste kindje liep ik toen ook van de trap en glee uit met slippers... ik ving me zo op dat de kleine heel huids beneden kwam en ik lag helemaal in de kreukels maar ja..... ik kom er wel overheen.... maar mooi is dat he dat je dat onbewust toch doet! (maar goed ook eigenlijk;-)) maar fijn dat je dat dan weet van je zelf haha

Gelukkig was er niks met Marit
 
Een ongeluk zit altijd in een klein hoekje,ik ben ook als de dood dat ik een keer van de trap afpleur met de kleine,maarja het ken gebeuren,daar doe je toch niks aan.
Maar je moeder en vadergevoelens zijn dan duidelijker als ooit he!?
groetjes
 
Terug
Bovenaan