Ouders van Nu en prenatale testen

In het november nummer van ouders van nu staat een heel artikel over prenatale testen.

Het artikel begint als volgt:

Na de gunstige uitslag van een prenatale test genoot Marjan van een zorgeloze zwangerschap. Maar toen haar zoontje geboren werd, bleek hij toch Downsyndroom te hebben. Dat overkomt één op de vijf zwangeren die een combinatietest ondergaan. "De kansberekende testen geven gewoon geen zekerheid"

Ik schrok hiervan 1 op 5 dat is 20%!!!!
 
Hoi Miep,

Heb dat artikel ook gelezen. Wist niet de de cijfers zo lagen, maar wel dat ouders vaak ongerust gemaakt worden terwijl er niks aan de hand blijkt. Er word dan gekozen voor verder onderzoek met alle risico's van dien. Ik ben zeker voor pre-natale screening, wij zijn zelf nl erfelijk belast. Maar als er geen tekenen van erfelijkheid geweest waren had ik NIET zulke tests gedaan. Wat ik wel vind is dat het mij raadzaam lijkt dat iedere vrouw, ongeacht leeftijd of risico, een screeningsecho zou moeten krijgen. Niet dat dit alles uit sluit, maar wel een aantal dingen. Ik heb ook een screeningsecho gehad met 19 weken. Ruggetje+hoofdje mooi gesloten, en alles wat ze konden zien werkte volgens schema. We zijn nu 2,5 jaar verder, en weten sinds 8 maanden dat onze zoon epilepsie heeft. Gewoon spontaan ontstaan, en pas na lang leuren erkend door de artsen. En dat kunnen ze echt niet zien op een screeningsecho! Je hebt nooit 100% garantie, en je neemt je beslissingen aan de hand van de gegevens die je hebt. Onze zoon is idd niet perfekt, maar wel zeer gewenst en geliefd! Niemand is nl perfekt.

Groetjes, Kat
 
Ongerust zijn terwijl er niets aan de hand is vind ik uiteindelijk nog niet zo erg. Dat veel vrouwen onnodig de vervolgonderzoeken doen met een extra kans op miskraam, is vreselijk als je net dat kleine kansje pakt.

Verwachten dat je kind geen downsyndroom heeft en dat dan toch blijkt dat je kind het wel heeft, lijkt mij een megaschok te geven.


Maar dat de percentages zo lagen, ik vraag me wel af hoe die 1 op 5 nou bepaald wordt. Want stel dat alle vrouwen zo'n onderzoek doen, dan zou 1 op 5 vrouwen ondanks de positieve uitslag toch een kindje met downsyndroom krijgen. Dat lijkt mij erg veel.

Ik vond het wel een schokkend artikel, en ben nog meer gesterkt in mijn keuze dat ik geen prenatale test doe. Omdat het maar kansen zijn, en de kansen zijn zonder die test ook al niet groot, en dan nog zelfs een kleine kans kan je pakken, daar wete ik alles van.

Miep
 
Hoi,

Ik heb de kop inderdaad gelezen, maar het artikel niet.
Ik denk zelf dat het percentage zo is, omdat er niet zo veel vrouwen zijn die zo'n prenetaal onderzoek laten doen in verhouding tot de vrouwen dan die zwanger zijn.
Dus zoals jij zei dat als iedereen prenetaal onderzoek zou doen, dan zal het percentage zeker heel anders zijn lijkt mij. Ze hebben ook allemaal van die statestieken over kinderen die geboren worden met een afwijking, als je jonger bent dan 30 dan zou je kans hebben van 1 op 1070 (zoiets was het) met een kind met een afwijking en er werden op jaar basis 19 duizend nog wat kinderen geboren. Dus dat kwam dan neer op een paar honderd baby's per jaar. Dit waren allerlei afwijkingen, van ''kleine afwijkingen'' (hazenlip) tot ''ernstige afwijkingen'' (geestelijke/lichamelijke handicaps). Dat zou dan niet in verhouding zijn tot 1 op de 5 toch wel het syndroom van down hebben.
Het is geheel mijn eigen bedachte theorie, maar ik vind het wel logisch klinken, niet dan?

groetjes kirsten
39w1d

 
Terug
Bovenaan