over die steun

[Anoniem]

Hallo,
Wilde in ieder geval iedereen even bedanken voor de lieve woorden over het gebrek aan steun van mijn vriend. hij rent gelukkig niet weg, maar de eerste maanden waren het zwaarst. ik probeer in elk geval zoveel mogelijk - luchtig - erover te praten, als we kadootjes krijgen druk ik ze wel onder zijn neus! soms vind ik mezelf vooral zielig, dit  was toch niet wat ik in mijn hoofd had bij zwanger zijn?  Gelukkig heb ik geweldige familie en vrienden die wel allemaal staan te juichen voor mij. ik ben nu voornamelijk bang dat hij na de geboorte zegt dat ie het toch maar niets vindt.... Maar mensen om mij heen zeggen dat ze geen enkele man kennen die dat na het zien van zijn eigen kind nog kan of doet. Zou hij omslaan na de geboorte in een echte vader???

 

[Anoniem]

Hey Meis,
Ik denk, weet haast wel zeker dat hij omslaat als ie jullie frummeltje eindelijk ziet. Je moet misschien bij jezelf even nadenken over wat voor man je man is. Zegt hij normaal wel wat ie voelt / denkt? Als ie normaal ook al wat terughoudend is, dan is het ook normaal dat ie dat nu is natuurlijk. Ik denk ook dat jij als vrouw zijnde veel meer bezig bent met het zwanger zijn. Jouw lijf veranderd, jouw hormonen veranderen. Op dit moment heeft je partner nog niks tatstbaars. Dit komt wel als jullie baby geboren is. Ben niet bang en geniet ervan