Hoi Nancy,
Ik kan me heel goed voorstellen dat je je afvraagt of dit wel goed is en wat je er aan kunt doen. Mijn zoontje is nu 11 maanden, en in het begin hadden wij hetzelfde 'probleem'. Althans, toen dacht ik echt van "alle ander babietjes slapen gewoon overdag", maar mijn kindje niet. 's Avonds, net als jouw dochtertje, sliep hij altijd zonder problemen. Daar waren wij ook heel blij mee. Krijg je tenminste heerlijk je rust 's avonds en 's nachts. Maar dat ons zoontje verder niet veel sliep bleek te komen doordat ons zoontje las van reflux had (last van maagzuur door niet goed werkend maagklepje). Toen de kinderarts dat had vastgesteld en we medicijnen kregen werd het al gauw beter. Maar een slaapritme overdag zat er inmiddels niet in, en dat heeft ook wel even geduurd. Uiteindelijk heb ik me niets meer aangetrokken van anderen en het gewoon zijn gangetje laten gaan. Want laten huilen vind ik zielig en volgens mij maak je zo alleen maar een drama van het naar bedje gaan. Ik legde mijn zoontje wel met regelmaat in zijn bedje, zodat hij de kans kreeg te gaan slapen. Wilde hij niet dan ging ik er niet te lang mee door. Want hij was wel gewoon goed te pas. Als ik zag dat hij moe werd probeerde ik het weer.
En zo ineens begon zich een regelmaat te ontwikkelen. Hij heeft het gewoon zelf aangegeven. En vanaf dat moment is het goed. Wel veranderde er af en toe iets in de duur van de slaapjes. Maar net wanneer je denkt van "hé het gaat al een tijdje anders dan anders", dan heeft hij zijn nieuwe ritme te pakken.
Dit heeft bij ons gewoon het beste gewerkt. Ik vind nl. dat je een kind geen ritme kunt opleggen. Wel de gelegenheid geven, maar uiteindelijk geeft hij/zij zelf aan wat hij/zij prettig vind. Zo is ons zoontje tevreden en wij gelukkig ook. En ieder kindje is natuurlijk ook anders. Je hoort zoveel verhalen. De een slaapt (bijna) niet en de ander (bijna) de hele dag.
In het begin had ik dus niet gedacht dat ons zoontje zó makkelijk zou worden met slapen. Er veranderen steeds zoveel dingen. In het begin is het gewoon aftasten. En vooral bij de eerste. Maar je zult zien, over een tijdje ken je kindje zo goed, dan maak je je niet zo druk meer en doe je gewoon wat je goed dunkt.
Ik wens je heel veel succes en natuurlijk lekker genieten van je kleine droppie. Want de tijd vliegt. Ik wilde dat in het begin niet horen, maar zo ineens (!) was ie alweer 11 maanden...
Groetjes Erna
