Overgang naar peuterbed

<p style="text-align: left;">Hoi!</p><p>Ik hoop hier een gouden tip te vinden :)</p><p>Onze dochter is 2,5 en ligt sinds bijna 3 weken in haar nieuwe kamer in een peuterbed. Omdat wij over 2 maanden ons 2e kindje verwachten en dan natuurlijk het ledikant nodig hebben leek het ons goed die overgang al enigszins voor de geboorte te doen.</p><p>Echter is het een drama! Ze test alle grenzen en maakt er 1 groot spel van. Net zo lang tot we letterlijk de deur dicht moeten houden maar ik wil de kamer geen negatieve vibe geven door haar als het ware op te sluiten.</p><p>We hebben alles wat we kennen geprobeerd:</p><p>- niets zeggen /geen aandacht en terug naar bed brengen;</p><p>- boos worden, lief vragen, uitleggen; elke vorm van communicatie dan ook;</p><p>- stickervel;</p><p>- uit haar bed laten komen maar helemaal negeren (ze slaapt op de begane grond dus komt dan in de woonkamer): heeft 1x gewerkt maar daarna ging ze gewoon hier spelen.</p><p>Enige wat uiteindelijk werkt is de deur dichthouden zodat ze die niet meer open kan doen, dan geeft ze het op en gaat ze slapen.</p><p>We zijn echt een beetje ten einde raad en mijn energie met dikke buik wordt er niet beter op dus iemand hier ervaring mee en Dé truc?</p>
 
Ik ben er een paar keer naast gaan liggen. Daarna naast gaan zitten. Steeds meer afstand nemen totdat ze zich goed voelde om daar te gaan slapen. 
 
Ik denk dat je misschien voor nu nog het beste haar in een campingbedje kan laten slapen. Scheelt gedoe, en grote kans dat het over een halfjaar een stuk makkelijker gaat in haar grote bed.
 
Het Eerste wat ik denk ik inderdaad ledikant terug zetten. De overgang is misschien nog te vroeg en over een paar weken als de baby er is wel je deze ‘strijd’ helemaal niet aangaan. En is juist fijn als ze makkelijk gaat slapen. 
 
Misschien kan je der wat mee nemen in het proces. Bijvoorbeeld dat ze zelf knuffels in bed mag leggen en het dekbed mag uitkiezen, zodat je haar meer "controle" geeft. 
 
Wat vaak helpt is een methode echt lang consequent doorvoeren. Elke keer iets anders proberen werkt verwarrend. Sommige dingen hebben tijd nodig en dit is voor haar en jullie ook een grote overgang die even wennen is. 
Wij hebben ten eerste een traphekje voor de slaapkamerdeur van de peuter en de klink omhoog. Hij kan zijn kamer niet uit. Verder geen speelgoed of onveilige dingen in de kamer die uitdagend zijn om savonds mee te spelen. Bedtijd ritueel als anders: tandenpoetsen, pyjama aan, in bed de dag doornemen en dan een liedje met slapen gaan. In het begin benoemden we dat het nu bedtijd was en hij in bed moest blijven. De eerste paar keer ging hij nog even op verkenning. Even laten gaan, 1e keer gezegd dat het bedtijd is en hem terug in bed gestopt. 2e keer niets gezegd en in bed gestopt. Daarna gaan slapen. Dit zo'n drie dagen en toen was het over. Af en toe gaat hij nu wel eens uit bed nog en dan passen we dezelfde methode toe. Meestal slaapt hij wel direct.
Helpend kan ook zijn gordijnen die niet zelf open gedaan kunnen worden zodat het donker blijft in de kamer en geen toegang tot de lichtknop. 
 
 
Een mooi nieuw dekbed, een hemeltje erboven als omhulling en haar fijne knuffels kunnen ook helpen het nieuwe grote bed als veilig te ervaren
 
Terug
Bovenaan