Overweldigt nieuws zwangerschap

F

fepWzJMIAh64xooc

Hoi allemaal,
Ik ben nieuw hier, maar ik heb een enorme behoefte om even van me af te schrijven en ik hoop misschien op wat herkenning/geruststelling.
Mijn partner en ik (28) zijn 5 jaar samen en hebben in januari besloten om voor een kindje te gaan. Daar gingen wat afspraken met de huisarts aan vooraf, omdat ik antidepressiva slik en we dat goed vooraf wilden bespreken. Vervolgens moest mijn spiraal er nog uitgehaald worden en moest ik nog beginnen met foliumzuur. Enfin, we hebben vorige maand de eerste poging gedaan en het is meteen raak. Eerst was ik heel blij, maar dat gevoel werd snel overschaduwt door paniek, angst en veel vragen; “wil/kan ik dit wel”, “kunnen mijn partner en ik dit wil”, etc. Het gaat zo ver dat ik soms eraan denk om het af te breken. Ik vind dit een hele erge gedachte, maar de paniek neemt het over.
Een dag nadat we de positieve test hadden, hebben we het aan de familie vertelt. Het lukte niet om het voor ons te houden, vooral omdat het nu mentaal niet goed gaat. Iedereen is lief en staat voor me klaar, maar ik blijf enorm strugglen. Ik weet het even niet meer en ik ben zo verdrietig.
Woensdag heb ik een afspraak bij de huisarts voor een verwijzing naar de POP-poli.
 
Beste F, jeetje zeg, wat ontzettend moedig dat je je verhaal hier deelt. Ik kan begrijpen je je overweldigd voelt door alle emoties en vragen die nu op je afkomen. Zwanger worden is een grote verandering, en het is normaal dat dit niet alleen blijdschap, maar ook angst en onzekerheid met zich meebrengt. Zelf ben ik ook wat angstig aangelegd en heb daar ook psychologische hulp voor gehad, dus ik kan me denk ik een beetje inleven in hoe je je voelt. Doordat alles nieuw is en er veel op je afkomt, ga je sneller weer de angst hoek in, maar mogelijk kun je ook denken aan wat deze zwangerschap en jullie kindje qua positiviteit jullie kan brengen. Zoals liefde, geborgenheid, gezelligheid en dat kindjes ook het best gedijen onder een fijne dag/week indeling, structualiteit en dat zijn dingen die ook helpen bij depressie/angst te verminderen, als ik dat me nog goed kan herinneren.

Ik denk dat het feit dat je al stappen hebt gezet, zoals het bespreken van je situatie met de huisarts en het plannen van een afspraak bij de POP-poli, laat zien dat je actief bezig bent om goed voor jezelf en je kindje te zorgen. Ik denk dat je niet de enige bent met deze gevoelens, veel vrouwen ervaren een mix van emoties. Het is denk ik echt ontzettend waardevol dat je steun hebt van je familie en dat je open bent over hoe je je voelt.

Misschien kun je ook eens kijken naar ervaringen van andere vrouwen die een vergelijkbare situatie hebben doorgemaakt. Op Ouders van Nu vind je verhalen en tips die je kunnen helpen:

Prenatale depressie
www.oudersvannu.nl

Prenatale depressie: wat is het en wat kun je doen?

Een depressie komt ook voor tíjdens de zwangerschap. Hoe herken je dit? En wat kun je doen als je denkt dat je een prenatale depressie hebt? Lees het hier.
www.oudersvannu.nl www.oudersvannu.nl

Stemmingswisselingen tijdens de zwangerschap
www.oudersvannu.nl

Stemmingswisselingen tijdens je zwangerschap

Snel in huilen uitbarsten of woedend reageren als je zwanger bent. Hoe ga je om met stemmingswisselingen tijdens je zwangerschap? Lees hier wat je kunt doen.
www.oudersvannu.nl www.oudersvannu.nl

Ik denk dat het heel belangrijk is dat je vooral praten met je partner, familie en zorgverleners. Je hoeft dit niet alleen te dragen. En als je wilt, deel hier gerust meer over hoe het met je gaat. Veel mensen in deze community staan klaar om je te steunen.

Heel veel sterkte en liefs,
-Jetske
 
Het feit dat jullie samen dit besluit hebben genomen, en er samen voor willen gaan, betekent dat jullie er zo klaar voor zijn als maar mogelijk.
Het kan daarnaast beslist geen kwaad om je alvast een beetje te verdiepen in hoe je zo'n kleine nou verzorgd enzo. Dat zal al wat meer het vertrouwen geven dat je weet wat je moet doen, wanneer het zover is.

Ik was de jongste thuis en heb voor ik zelf een kind kreeg, nooit voor baby's gezorgd. Desondanks is het ons wel gelukt. Achteraf zijn er dingen die we liever wat eerder hadden geweten. Je kan je nooit helemaal 100% voorbereiden, want iedere baby is anders.
Ik heb mijn onzekerheid bij de kraamzorg geuit, en zij heeft geregeld dat ik wat extra begeleiding kreeg vanuit het consultatiebureau. Ik heb ook veel gehad aan de boeken "oei, ik groei", en "baby in een droomritme", niet voor de schema's, die werkte bij ons niet. Maar wel voor de uitleg over de slaapcyclus. En nog een boek geschreven door een Australische nanny, waar veel praktische tips in stonden, maar ik ben de titel vergeten.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan