Paniekaanval bij denken aan bevalling

[Phi]

Hoi allemaal!

Ik ben vandaag precies 38 weken zwanger van ons tweede kindje. Gisteravond ging ik naar bed en was voor een uurtje in slaap gevallen, ik werd wakker en plotseling dacht ik aan de bevalling. Ik kreeg een beetje een paniekaanval en het zweet brak me uit, werd er een beetje naar van. Ben uit bed gegaan om even wat rondjes te lopen. Ik dacht ineens aan de pijn en hoe het ook alweer voelde en hoe ik dat toen heb volgehouden en wat voor complicaties er allemaal kunnen optreden. Ik heb geen idee waar dit ineens vandaan komt, dit is de eerste keer dat ik het heb. Hebben jullie tips om dan mezelf weer een beetje rustig te krijgen of dat ik het een beetje uit me gedachten kan zetten zodat ik weer verder kan slapen, want dit lukte me toch niet echt, ik bleef er maar aan denken. Dank jullie

 

[Littlegirl]

Ik vond het ook zo verschrikkelijk spannend... Beetje vergelijkbaar met jouw gevoel alleen was het voor ons het eerste kindje. Ik heb er toen bewust voor gekozen om in het zkh te bevallen zodat er voldoende hulp in de buurt is mocht het nodig zijn. Maar ook de verloskundige is zo ontzettend goed in wat ze doen! Ik vertrouwde volledig op hun kennis en ervaring. Wat me ook vooral hielp was de gedachte dat ik alles zou doen wat ik kon.... En meer kan je niet doen. Ze moest er immers toch uit ? En dan de geruststellende gedachte hoeveel kindjes gezond worden geboren en hoeveel vrouwen dit doen (en soms wel meer dan 1x) dan moet het wel te doen zijn! ... En dan werd ik weer kalmer

 

[Gebruiker10332905]

Ik snap je goed. Ik ben nu ruim 34 weken en begin het soms ook spannend te vinden. Dan zeg ik tegen mezelf dat het overgrote deel van de bevallingen gewoon goed gaat en dat als ik het niet meer trek, er altijd opties zijn zoals pijnbestrijding of een keizersnede.