Papa's kindje

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi,
De laatste tijd lijkt het erop dat mijn zoontje van anderhalf liever zijn papa heeft, dan zijn mama... Als ik thuis kom, dan is hij wel blij, maar als papa thuis komt, is hij helemaal wild! Hij hangt de hele tijd aan papa's been en wil het liefst de hele tijd bij hem op de arm zitten. Soms is het zelfs zo, dat als ik hem dan overneem, dat hij dan begint te huilen en terug wil naar papa!
Herkent iemand dit? Het is natuurlijk voor papa wel erg leuk, maar zijn mama wordt er een beetje onzeker van..

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

hoi!
 Hier echt een mama's kindje.
 Ze is natuurlijk ook super blij als haar papa uit z'n werk komt en gaat zich dan uitsloven en wil ze met hem spelen.   Maar op een gegeven moment komt ze steeds weer aandacht aan mij vragen. Als ze verdrietig is,niet kan slapen,ziek is,ergens vreemd is  wil ze altijd bij mij. Hoewel ik het niet erg vind en erg gevleid ben  is het soms ook wel eens vermoeiend. Op zo'n moment kan je geen kant op.
Ik weet zeker dat je je niet onzeker hoeft te voelen want je zoontje zal net zoveel van jou houden als van zijn papa. En soms zijn het van die fases dus wie weet is zijn mammie straks zijn allessie !!
groetjes

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Nee hier ook een mama kindje! Heerlijk!
Vooral in een 'vreemde' omgeving kijkt ze eerst even rond aan mama dr hand of op de arm!
Sinds ze loopt weigert ze ook buiten papa een handje te geven... zo eigenwijs!
Ik geniet er wel van alleen als ik dr echt niet meer kan tillen (ben 29wkn zwanger!) en papa moet het overnemen is het wel even gillen en dr armpjes naar mama uitstrekken (smelt..smelt..) maar op zich gaat het meestal snel over als je haar een beetje afleidt!
Wat hierboven ook staat je kindje houdt echt wel van papa en mama evenveel maar de rollen liggen gewoon een beetje anders!

Liefs L81

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Ons zoontje is een echt PAPA kindje! Hij vindt mij best leuk hoor maar papa is het helemaal!

Ik heb wel perioden gehad dat ik er om moest huilen, ik vond het zo verschrikkelijk.
Nu ben ik er aan gewend en vind ik het ook wel mooi dat hij zo'n hechte band met zijn papa heeft. (soms hang ik er dus een beetje bij als derde been...)

Als we samen zijn (m'n zoontje en ik) dan is er trouwens niets aan de hand, dan spelen we leuk en is hij heel gezellig met me samen. Zodra Pa in de buurt is dan is hij nr. 1.


Ik heb trouwens wel een idee hoe het komt hoor, ik ben wat strenger en meer bezig met opvoeden. Papa vindt al gauw iets zielig en is minder consequent, daarom is hij denk ik favoriet.

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi mama's!

Ik heb 2 kindjes die mama's kindjes zijn....totdat papa thuiskomt! Dan zien de jongens me bijna niet meer staan. Maar..... 's nachts, als t huilen is, dan (is) alleen mama (de pineut!)
groetjes,Priscilla

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Fijn om te lezen dat er nog meer papa's kindjes zijn!!
Als ik alleen ben met hem is er inderdaad niets aan de hand, krijg ik ontzettend veel knuffels, maar als papa er is....
Maar gelukkig is dat dus niet alleen bij ons thuis zo! Misschien dat het over een tijdje wel weer helemaal anders is, zou ook wel leuk zijn, toch?

 

[ANONYMOUS_USERNAME]

Hoi Juut,

Hier een ex-pappa kindje. Ik heb een zoontje van 4, die de eerste 2 jaar een echt papa kindje was, ik kan me helemaal voorstellen hoe je je voelt. Ik ben er zelf erg verdrietig om geweest en onzeker, maar sinds ik zwanger was van de tweede, is hij een echt mama's kindje geworden. Misschien moet je er nog ééntje maken

Aan de ene kant is het ook wel goed, dat er papa kindjes zijn, ken er genoeg die niks van papa willen weten. Misschien komt het vanzelf nog ....
Misschien is het wel dat ze papa te weinig zien en missen ze hem meer, maar het papa kindje zijn is echt niet omdat ze hem liever vinden dan jou oid.

Sterkte in ieder geval en hopelijk worden het later (als ze heel groot zijn) echte mama kindjes