Papa is the best

Mama doet Laura in bad, geeft haar te eten, kleed haar aan, oefent met haar en verschoont de luier, maar...... PAPA is het liefste!

Ik doe alles met Laura normaal gesproken, omdat Mattijs 16-20 uur op een dag werkt. Ik werk ook wel in het bedrijf, maar ik kan en mag alle tijd die ik wil vrij maken voor Laura. Dus komt het erop neer dat ik ook het meeste doe (wel zo eerlijk). Mattijs verschoont Laura wel, maar alleen als hij er zin in heeft en anders doe ik het en zet ik haar daarna weer bij hem op schoot als het zo uitkomt. Zo zijn de taken hier nou eenmaal verdeeld en daar heb ik helemaal geen problemen mee (ook niet stiekem).

Nou is het alleen wel zo, dat papa altijd met Laura speelt en mama de oren, ogen en neus schoon maakt. Gevolg: Als papa zich ook maar laat horen, begint zijn kleine meid te lachen! Als papa haar optilt, kraait ze van plezier en als papa niet aan het werk is, hebben ze hele gesprekken met elkaar! Ontzettend leuk om te zien en ik ben er ook erg blij mee dat ze het zo goed kunnen vinden samen. Ik hoop dat dat hun hele leven zo blijft (al zal dit in haar pubertijd tijdelijk wel even veranderen). Ik zou alleen willen dat ze ook wat makkelijker naar mij lachte! Laura lacht wel naar me, maar lang niet zo veel als naar Mattijs.

Zijn jullie kindjes ook al echte mama of papa kindjes?

Liefs Ilona
 
hallo,

hier precies hetzelfde hoor! als hij 's ochtens wakker wordt en ik loop erheen om hem te halen zodat ik hem kan voeden. blijft hij net zo lnag huilen totdat hij aan mijn borst hangt. gaat papa hem halen dan kan hij goed nog een kwartier tegen papa aan lachen en brabbelen!!! beetje jaloers wordt ik daar wel van, voel me dan net een koe! ben alleen goed voor het eten.  haha.

Maar ach papa kan hem weer geen Bv geven en dat vind ik toch ook altijd wel een speciaal moment.

Anneke
 
Hoi,
Quinn is ook een beetje een papa's kindje. Maar ja... hij ziet papa ook minder en papa kan ook leukere wildere spelletjes doen dan mama. Omdat ik het meeste thuis ben doe ik ook de meeste verzorging.
Ik merk wel dat als mijn vriend een paar dagen achter elkaar thuis is geweest ik juist weer meer lachjes van Quinn krijg. Het heeft dus ook veel met gewoonte te maken.
Groetjes Veerle
 
Hee Ilona,
Ik kan niet echt zeggen dat Evi meer naar haar vader lacht dan naar mij. Dat is alleen sommige dagen. Zoals zondag heb ik late dienst gehad en maandag weer overdag gewerkt. Dus papa heeft toen voor haar gezorgd. Toen ik gisteren middag haar uit bed haalde, toen keek ze me aan zo van wie ben jij. Papa stond naast me en kreeg wel een big smile . Toen Evi nog in mijn buik zat was mijn man wel degene die het snelst contact kreeg met Evi. Ze reageerde altijd op hem, dat vond hij natuurlijk helemaal geweldig.
Dat was ook zijn manier om mij 's morgens wakker te maken, over mijn buik wrijven daar reageerde Evi op dus ik ook wakker hihihi
Vind het ook een mooi gezicht als ze samen hele gesprekken hebben,  die heb ik gelukkig ook met mijn dochter hihiihi

groetjes Sonja
 
Esther lacht naar ons allebei steeds makkelijker. Over het algemeen misschien iets meer naar mij, omdat ik ook meer met haar doe. David moet nog een beetje wennen aan het idee dat een baby een klein mensje is en niet een soort van kamerplant. Hij wil best met haar spelen, maar soms legt hij haar in de box en vergeet hij bijna dat ze er is. Terwijl ik steeds even kom knuffelen, een nieuw speeltje aanwijs, enz. Dat levert altijd weer zo'n mooie lach op! Maar naar papa kijkt ze weer veel meer. Dan zit ze hem zo intens en bewonderend aan te staren, met van die grote puppy-ogen. Volgens mij wil ze later met papa trouwen, haha!

Groetjes,

Eveline
 
Terug
Bovenaan