papa voelt zich buitengesloten

<p>Mijn man is vanaf dag 1 super betrokken geweest bij alles rond de zwangerschap! Het is voor ons een lang traject geweest om zwanger te raken maar uiteindelijk door iui zwanger geraakt! Tijdens het iui proces heeft hij geen afspraak overgeslagen en ook tijdens de zwangerschap is hij bij alle afspraken met de VK geweest! Hij was/is super betrokken en had zoveel zin in de komst van de kleine! Nou is hij zzp'er en kan hij zijn tijd zelf indelen dus dat maakte het wel makkelijker! Nu zijn we 6 weken ouders van een prachtige zoon! Doordat de bevalling niet makkelijk is gegaan, spoedkeizersnee, was mijn herstel moeizaam en heeft hij veel zorg, vooral in het begin, voor onze zoon op zich genomen! Hij deed dit super en ik vond dit zo mooi om te zien! Nu na 6 weken ben ik steeds meer zorg over gaan nemen en we merken dat onze jongen een moederskindje is! Ik krijg de lachjes en de 'praatjes' en de troost knuffels terwijl papa voornamelijk de huiltjes krijgt! Terwijl hij ' speelt' met onze zoon, verschoont, doet hem in bad, geeft hem de fles, huid op huid contact, draagt hem buiten in de draagzak en is altijd in de buurt ( thuiswerken) ! Hij praat met hem, zingt voor hem maar de lachjes zijn summier en regelmatig begint onze zoon te huilen! Ik zag dat het hem wat deed en vanavond vroeg ik dat aan hem en gaf hij aan dat hij dit jammer vindt! Hij wil ook een band met zijn zoon krijgen en ziet deze ontstaan tussen mij en hem maar hij voelt zich daarin buitengesloten terwijl hij zo zijn best doet! Ik vind dit zo naar dat hij dit zo voelt! Hij heeft zelf nooit een vader gehad, zijn vader heeft hem nooit erkent, en hij wil zo graag dit anders doen en er echt zijn voor zijn zoon! Tuurlijk is het nog maar een baby van 6 weken dus misschien vragen we teveel en zal dit veranderen maar toch doet het mij pijn hem zo te zien.....wie heeft tips....? </p>
 
Gefeliciteerd ten  eerste mij man is ook super betrokken geweest alle afspraken bij vk  op zijn vrije dag maar 1 maal is een baby de eerste maanden mama kindje jij geeft voeding doet alles is gehecht aan jou het heeft 9 maanden in buik gezeten en het loopt van zelf los. Ik zei ook tegen mij man wat nou als onze baby op mij is zei die dat is normaal jij geef borstvoeding en alles. Ik heb wel gezegd elke avond 1 moment voor jou met klein flesje . Dat het een rimte  daar in heeft. 
Het komt van zelf goed.  Spreek moment af waar hij zijn papa dingen kan doen en jij even 10 min iets voor je zelf . Ondanks dan de baby huilt dat hoort
 
Gefeliciteerd ten  eerste mij man is ook super betrokken geweest alle afspraken bij vk  op zijn vrije dag maar 1 maal is een baby de eerste maanden mama kindje jij geeft voeding doet alles is gehecht aan jou het heeft 9 maanden in buik gezeten en het loopt van zelf los. Ik zei ook tegen mij man wat nou als onze baby op mij is zei die dat is normaal jij geef borstvoeding en alles. Ik heb wel gezegd elke avond 1 moment voor jou met klein flesje . Dat het een rimte  daar in heeft. 
Het komt van zelf goed.  Spreek moment af waar hij zijn papa dingen kan doen en jij even 10 min iets voor je zelf . Ondanks dan de baby huilt dat hoort
 
Ik herken het wel. Ook via IUI zwanger geworden en mijn vriend ging naar iedere afspraak mee. De eerste week kon ik zelf ook niets doen en was hij in no-time een super handige papa. Sinds hij aan het werk zijn de rollen langzaam omgedraaid. Ik geef borstvoeding en hij soms een afgekolfde fles, maar de tiet is hier duidelijk favoriet. Ook om bv s avonds in slaap te vallen. Lachen doet ze nu wel volop hoor naar hem, maar de eerste week inderdaad meer naar mij. Dat lachen zal dus denk ik wel bijtrekken.
Hier is het negen van de tien keer mijn vriend die met haar onder de douche of in bad gaat. Dat is echt hun momentje samen (en goed voor de hechting, want huid op huid contact). En ik ben vorige week voor het eerste een middagje weg geweest. Toen is mijn vriend lekker een stuk gaan wandelen enzo, ze hadden echt een leuke dag gehad samen.
 
Dit hadden wij ook met onze dochter. Vrijwel precies dezelfde huidige en vroegere thuissituatie overigens ook. Mijn dochter is inmiddels 22 maanden en nog steeds een moederskindje maar deelt nu ook meer met haar vader. Heeft flink wat tijd een op een tussen die twee gekost waarbij ik ook echt niet in de buurt kon zijn omdat ze anders alsnog alleen op mij gefocust was. Dus ja, tijd is de tip eigenlijk..
 
Gefeliciteerd met jullie kindje! Wat vervelend dat je man zich buitengesloten voelt. Waarschijnlijk komt het echt wel goed. Je kindje heeft 9 maanden in jouw buik vertoefd, dus het is niet gek dat jij op dit moment z'n favoriet bent.
Gun het de tijd en ga soms bewust even weg/uit beeld. Je man krijgt jullie zoon ook echt wel stil. Mijn man kon dit op een gegeven moment zelfs veel beter dan ik. Onze zoon is nu 10 maanden en ik zeg nu steeds: papa is de leukste, mama is de liefste. Als er wat is, is hij het liefst bij mij. Hetzelfde geldt voor eten enzo, dat doet ie het beste bij mij. Maar spelen en op pad met zijn vader vindt hij helemaal het einde. Het is prachtig om te zien hoeveel schik die 2 met elkaar hebben. 
 
Terug
Bovenaan