Ik zit met een dilemma. Ik ben nu 37 weken zwanger van ons eerste kind. Mijn partner is 36, ik 35. Hij lust graag een biertje en dat vind ik prima. Alleen niet als hij straks voor ons kindje zorgt. Dat hij 1 a 2 biertjes drinkt ok, maar meer voel ik me ongemakkelijk bij. Ik merk nu bij mezelf dat ik er nu dus niet op kan vertrouwen dat als ik een keer weg ben, dat hij niet zoveel drinkt dat hij nog kan rijden, niet meer dan 2 glaxen dus. Ik vind dat onverantwoord als je over het leven van je kindje waakt. Ik heb er moeite mee dat hij straks beschonken thuis zit bij ons kind als ik bijv een keer een avond uit ga. Het is niet dat hij zich elke week laveloos drinkt of meer dan 5 bier drinkt op zo'n avond. Maar ik vind dat best veel als je de zorg over je kind hebt. Je bent dan ook niet helemaal helder meer ook.
Hij vindt dat ik hem niets mag opleggen en de baas niet ben. Dat snap ik ook.
En nu weet ik het dus even niet meer. Ik heb weinig onderwerpen waar echt niet over te spreken valt, maar dit is er wel een van. Betekent dit zelf altijd thuis zijn en komende 4 jaar nuchter blijven? Altijd oppas? Ik vind dat eigenlijk ook van de gekke.
Hoe gaan jullie hiermee om? Stel ik me aan? Zorgen jullie zelf of je partners nog voor je kindje als je meer dan 2 glazen hebt gedronken?
Hij vindt dat ik hem niets mag opleggen en de baas niet ben. Dat snap ik ook.
En nu weet ik het dus even niet meer. Ik heb weinig onderwerpen waar echt niet over te spreken valt, maar dit is er wel een van. Betekent dit zelf altijd thuis zijn en komende 4 jaar nuchter blijven? Altijd oppas? Ik vind dat eigenlijk ook van de gekke.
Hoe gaan jullie hiermee om? Stel ik me aan? Zorgen jullie zelf of je partners nog voor je kindje als je meer dan 2 glazen hebt gedronken?