Partner moeilijker met miskraam dan jijzelf?

A

ANONYMOUS_USERNAME

Dag meiden,

Wat ik me afvroeg:
Mijn vriend had het de eerste miskraam veel minder moeilijk er mee, de tweede miskraam was ie helemaal van de wereld, een week thuis gebleven van het werk en daarna nog twee weken slecht eten en slapen.

Hoe reageren jullie mannekes op de miskraam? (We schrijven vooral over ons zelf natuurlijk).
Die van mij heeft zicht na die moeilijke weken weer gestort op zijn oude passie: massive multiplayer games online spelen.
Hebben jullie mannekes ook expres weer een hobby gezocht?

Groetjes Shanaz
 
Mijn lieve schat had het er ook veel moeilijker mee dan ik.. in het begin.. bij mij komt het pas nu naar buiten.. 2 weken later! Moet nog gecurreteerd worden, dus ik zie er enorm tegenop!
Nu hij een paar dagen echt rust heeft gehad en de gelegenheid heeft gehad om zich rot te voelen nu kan hij mij weer opvangen..
Hij heeft echt slecht geslapen en slecht gegeten en ik weet zeker dat tie er veel verdriet van gehad heeft... ben blij dat hij zichzelf weer een beetje gevondem heeft!
Tis voor beiden niet makkelijk...

Hopelijk worden we snel gezond weer zwanger!

Leifs debby
 
Mijn lieve schat had het er ook veel moeilijker mee dan ik.. in het begin.. bij mij komt het pas nu naar buiten.. 2 weken later! Moet nog gecurreteerd worden, dus ik zie er enorm tegenop!
Nu hij een paar dagen echt rust heeft gehad en de gelegenheid heeft gehad om zich rot te voelen nu kan hij mij weer opvangen..
Hij heeft echt slecht geslapen en slecht gegeten en ik weet zeker dat tie er veel verdriet van gehad heeft... ben blij dat hij zichzelf weer een beetje gevondem heeft!
Tis voor beiden niet makkelijk...

Hopelijk worden we snel gezond weer zwanger!

Leifs debby
 
Hoi Hoi.

Leuk dat je dit onderwerp aankaart!!
Wij hebben zelf helaas 2 keer een miskraam gehad.
Bij 14 weken en bij 8 weken.
De eerste keer hadden we een kompleet kindje in onze handen , een jongetje.
Dat hebben we thuis afgewacht en gelukkig was mijn man thuis toen ons mannetje naar buiten kwam.
We hebben het ceht samen gedaan en zijn samen verdrietig geweest.
De laaste keer was helemaal anders, ik moets vrijdag 13 juli in het zkh komen voor een curretage.
We leefden allebei meer opp ons eigen eiland, dat gaf eenzaamheid.
Mijn man ging gewoon werken en onze zoon naar de oppas.
Zelf vond ik deze keer minder heftig maar toch ook weer niet.
Vooral omdat mijn man en ik elkaar niet konden bereiken leek het wel.
Kan niet zeggen wie er meer lijd onder de miskramen.
We hebben allebei ons verdriet.
Nu leven we allebei weer erg naar een volgende goede zwangerschap uit en hopelijk laat die niet lang op zich wachten.

Gr. Corinne.
 
Inderdaad goed om eens te lezen over onze partners.

Mijn man heeft het er altijd net zo moeilijk mee gehad als ik. De laatste miskraam vorig jaar (kindje overleden na 14 weken), vonden wij allebei heel moeilijk.

Wij hebben echt 's avonds als onze zoon op bed was, samen bakken met tranen gehuild. De ene avond hij en de andere avond ik.
Zo konden wij elkaar troosten.

Wel merk ik nu dat in het begin van deze zwangerschap wij allebei heel onzeker waren, maar een groot verschil is dan dat het in mijn lichaam is.
Dat betekent dat ik de hele dag met de kwaaltjes of juist even het ontbreken daarvan, werd geconfronteerd en dus op de meest rare momenten heel onzeker kon zijn.
Mijn man is vanaf het begin heel zeker er over geweest, tuurlijk wel met de gewone twijfel die er bij ons nu bijhoort, maar ik flipte soms echt even als ik niet voldoende meer voelde aan mijn lijf.

Het gaat gelukkig allemaal erg goed tot nu toe (ben nu 19 weken zwanger en voel de kleine gelukkig) dus de onzekerheid is nu een stuk minder, maar wij zijn pas echt blij als ons kindje is geboren!

Wat wij vooral samen echt hebben beleefd met de miskramen (4 in totaal dus) was dat het een selectie van de natuur is en die miskramen niet voor niets waren.
Ook die van vorig jaar niet.

Wat wel helpt bij ons is dat ik al heel snel weer zwanger ben geraakt na de miskraam van vorig jaar en dat helpt ook!

Ik wens jullie allemaal samen met jullie partners heel veel sterkte!!
Wij laten ons onze dromen niet afpakken!

Ga ervoor!

gr mama van Md

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan