partner nog graag op stap

A

Anoniem

Guest
Hallo,

Momenteel ben ik 25 weken zwanger. Ik moet het rustiger aan doen, omdat ik last heb van teveel harde buiken.
Mijn partner daarentegen, heeft natuurlijk nergens last van. Hij gaat het liefst ieder weekend een biertje drinken met zijn vrienden. In principe heb ik daar geen problemen mee, maar vaak blijft het niet bij één biertje...
Hij gaat gemiddeld 2 a 3 x per maand op stap en komt dan vaak pas rond 04.00 thuis.  Twee keer zelfs pas om 07.00 uur! Ik heb me toen hartstikke driuk lopen maken.
Ik vind dit erg vervelend en heb het gevoel dat hij geen rekening houdt met mij. Ik houd ook van feesten en drinken en ik begrijp echt wel dat hij af en toe stoom moet afblazen, maar hij kan toch wel iets meer rekening houden? Onze vrienden, waarmee hij vaak op stap gaat, hebben geen kinderen en ik heb het gevoel dat ze mij een zeikerd vinden. Ik was zelf ook een feestbeest en was ieder weekend in de kroeg te vinden, maar dat kan en wil ik nu gewoon niet meer!

We hebben al een aantal keer knallende ruzie gehad omdat  hij dronken thuiskwam om 4 uur. Dat is  natuurlijk hartstikke slecht voor de baby.
 
Hoe gaan jullie partners om met de zwangerschap? Ben ik nou echt een zeurpiet en moet ik hem ieder weekend lekker zijn gang laten gaan, of is het normaal dat ik verwacht dat hij solidair is en het minder bont maakt dan vroeger?

Ik hoor het graag van jullie, alvast bedankt.


 
 
Hmmm lastig..
Laten we voorop stellen....
Mannen hebben geen idee wat er gebeurd met vrouwen tijdens een zwangerschap (de mijne niet in elk geval hahhahha)
En kunnen zich moeilijk inleven. Iets meer had ik wel van een vent verwacht ja. Elk weekend stappen kan gewoon niet meer, punt!
Maar troost je... Als de baby er eenmaal is, heeft manlief ook geen zin meer in stappen en veranderd hij in een vader!
Maar ik ben het 100% met je eens, hij mag best wat meer rekening met je houden. 'ss nachts wakker liggen en je zorgen maken is idd niet goed voor jou en je baby; lekker stressvol. Ik zou dit wel even duidelijk maken. Spreek iets af, eens in de maand stappen en om 2uur thuis (tja je wordt moeder, regels stellen begint al vroeg hahaha)
Maar echt, erg vervelend!
Mijn man had ook zulke vrienden! Zonder kinderen, dus vonden mij ook een zeikerd; nog steeds heb ik het idee hahahaha Maar joh, wacht maar tot ze zelf gaan settelen, moet je het ze vooral nog eens onder de neus wrijven; 'ga je mee toto 7uur pilsjes drinken, of begint vrouwlief dan te piepen....'
Heb je nu niks aan natuurlijk.... Mijn advies op dit moment?? Echt ff om de tafel gaan!

Grtzz en heel veel succes/ sterkte
 
ik ben het ook helemaal met je eens dat dat dus echt niet meer kan..
tuurlijk snappen mannen niet hoe je je voelt en dat is ook erg moeilijk voor ze.
mijn vriend vind dat ook heel moeilijk maar probeert me wel met alles te helpen.
maar goed ik vind dat je vriend best wel mag inbinden zeker nu je zwangerschap straks ook zwaarder gaat worden dan moet je toch van hem ook kunnen verwachten dat ie er voor je is.
het betekend niet dat de papa's er alleen maar zijn voor tijdens de bevalling en daarna er gebeurd tijdens je zwangerschap ook van alles met je en dat moet je ook kwijt en ook aan je partner vind ik.
ik vind dus niet dat je zeurt en dat je gelijk hebt.
ik  vind ook niet dat je dan elk weekend maar op stap kan en gaan...
en zeker niet dronken, stel dat je overhoopt naar het ziekenhuis moet??
wie gaat je dan rijden??
ik zou in deze situatie idd met hem om tafel gaan en uitleggen dat je het zo niet een fijne zwangerschap vind en dat je hem echt nodig hebt ten alle tijde..
heeft ie niet een leuke hobby waar ie zich op uit kan leven??
hij hoeft natuurlijk ook niet muis stil naast je te blijven zitten totdat jij gaat bevallen..
praat er in ieder geval wel met hem over meid!!
heel veel succes en zet hem op!!

groet annelies 41 weken
 
Hoi,

Pff.. ik snap je probleem. Probeer toch met hem om tafel te gaan, op een rustig moment. In mijn ogen vind ik dat je best kunt eisen dat hij max. 1 keer per maand op stap gaat met z'n vrienden. Maar dat hij wel rekening houdt met jou, spreek dan een tijd af of iets dergelijke. Als je dan 4 uur afspreekt, dan ben jij er ook rustiger onder.
En wijs hem inderdaad erop, mocht er iets gebeuren dat jij naar het ziekenhuis toe moet... dat hij daar toch wel verantwoordelijk voor moet wezen.

Ook mijn man heeft zo zijn momenten dat hij op stap gaat. Op gegeven moment was het ook iedere vrijdagavond (tot een uur of 2) en iedere zaterdagavond (tot een uur of 2/3). Aangezien hij doordeweeks ook nog eens veel weg was vanwege werk en sport, zag ik hem dus alleen nog op zondag. Heb hem toen ook duidelijk gemaakt dat ik graag het weekend samen met hem doorkom. Dat het voor mij toch wel wat gezelliger is om samen op de zaterdagavond een filmpje te kijken. Gelukkig heeft hij dat nu wel in de gaten en we bespreken gewoon iedere week wat we gaan doen. Het is sowieso of vrijdag of zaterdag en niet meer beide en als hij wat heeft, probeer ik ook wat te regelen. (vriendin uitnodigen of zelf op visite...) En daarbij ook dat hij het niet iedere keer zo laat moet maken. Soms wordt het dan 12 uur en soms wel eens 3 uur. Maar dan weet ik wel dat hij later thuis komt, dan duik ik lekker mijn bed in en zie ik hem wel verschijnen.

Maar verder... ook ik merk (ben dan ook nog maar 13 weken zwanger) dat mijn man mij nog niet altijd begrijpt. Dat het huishouden nu net allemaal wat trager loopt als anders, dat begrijpt hij (nog) niet helemaal. Mannen (maar ook niet-zwangere vrouwen) weten niet wat een zwangere vrouw voelt en hoeveel energie een zwangerschap eigenlijk kost. Maar ja, als ik een dag niet misselijk ben, kan ik niet uitleggen hoe ik mij gisteren voelde....

Hopelijk krijgt je man er snel wat begrip voor... praat er met hem over. Misschien heeft ie wel zoiets van, nu kan het nog... straks met de kleine niet meer...

Succes!!

Liefs Rixt
 
Je bent echt geen zeikerd! Zeker nu je zo ver bent mag je best verwachten dat ie wat rustiger aandoet. Leg hem uit dat je zelf het stappen ook best mist, maar echt niet meer kan. En dat je je op een avond dat hij weg is gewoon zwaar K voelt.

Hem helemaal aan banden leggen heeft geen zin. hij moet zich er ook niet zwaar ongelukkig bij gaan voelen.

Stel een alternatief voor wat voor jou ook leuk is. Bijvoorbeeld eerst lekker eten en dat met een lekkere film en een berg hapjes op de bank. Lekker knus de zaterdagavond in.

En op avonden dat hij wel weg is voor jezelf iets leuks organiseren zodat je niet in je uppie maar een beetje zit te vervelen. En zorgen dat het logeerbed is opgemaakt, zodat je niet midden in de nacht wakker gemaakt wordt door een dronken vent.

Als de kleine er eenmaal is dan zal zijn zin in stappen ook hard achteruit gaan. Al eens geprobeerd met een fikse  kater om half 7 in de ochtend jen brullende kind te verschonen? Dan leer je het zuipen snel genoeg af denk ik.
 
die van mij gaat om de week, ik laat hem lekker gaan want straks kan het niet meer.
ik heb ook nog ziekte van pfeiffer gehad dus heb een tijd niks kunnen doen en dat bovenop de zwangerschap. hij moest mij wel helpen. dus zolang de kleine er nog niet is vind ik het best dat hij nog gaat straks is het anders en dat weet hij.
 
hoi hoi

Allereerst heb ik een man die me gelukkig begrijpt en we zijn het liefst lekker met zijn tweetjes of gaan op visite ipv naar de kroeg nu.
Maar waar ik me zorgen over zou maken is dat hij nu al zoveel op stap gaat met zijn vrienden hoe zit dat na de bevalling? gaat ie dan ook gewoon door met stappen en laat hij jou dan thuis zitten? Daar zou ik namelijk echt van balen!
Ik hield ook  van uitgaan op zijn tijd en een borreltje heerlijk en nu dat dus even niet kan moet ik er ook niet aan denken om met mijn glas spa blauw in de kroeg te gaan staan en iedereen steeds zatter te zien worden. Mijn man weet ook dat ie over een paar weken (ben nu 32 wk zwanger) niet meer zoveel kan drinken aangezien er dan de kans is dat we misschien onverwacht naar het ziekenhuis moeten als de bevalling zich aandient!
Zou er in ieder geval even over praten, want ik ben van mening dat je samen voor een kind kiest en enige solidariteit dus wel op zijn plaats is!

liefs Daantje
 
Hallo,
ik ben nu bijna 20 weken zwanger en ging vaak op stap.
ik vindt er nu niks aan(omdat ik niet kan drinken), maar mijn vriend wel, dus die breng ik weg en haal hem vaak ook nog op.
Vindt het wel kunnen en heb er totaal geen problemen mee!
Ik vond het toch ook leuk?
Hij mag lekker zijn gang gaan en ben niet bang voor na de bevalling, dan is het gewoon om beurten of oma die oppast.
groetjes judith
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan