<p>Hallo allemaal, </p><p>Mag ik iets aan jullie voorleggen waar ik echt heel erg mee zit?</p><p>Ik ben een moeder van 2 kinderen van 11 en 14 jaar. 7 jaar geleden gescheiden en sinds 1 1/2 jaar een nieuwe relatie. Ik voel me fijn bij mijn nieuwe partner. We zien elkaar hooguit tijdens het weekend wegens kinderen en wegens afstand, maar dat neem ik voor lief.</p><p> </p><p>Toch komen er een aantal barstjes. Mijn partner is hsp-er (hoogsensitief) en vindt mijn kinderen erbij te druk. Dus we spreken alleen af zonder mijn kinderen, maar wel met dochter van partner erbij.</p><p>Om dezelfde reden mag ik niet mee naar verjaardagen en familiefeestjes. Te druk, en bovendien voelt het 'samengesteld gezin zin' nog moeilijk voor mijn partner (partner ziet mijn kinderen zelden, dus zo 'samengesteld' zijn we eigenlijk niet....).</p><p> </p><p>Tot slot: ik zit in de groepsapp van de familie van mijn partner. Lees ik daar een paar weken geleden tot mijn ontsteltenis dat mijn partner met familie en vrienden op vakantie gaat tijdens de kerstdagen. Ik wist van niets.... Ik had ook niet mee gekund, vanwege mijn kinderen die 1 kerstdag bij mij zijn, maar toch..... Er werd niet eens iets gevraagd, niets overlegd, ik lees het op een groepsapp en dat voelt niet fijn...</p><p>Ik heb mijn partner hiermee geconfronteerd. Aanname was 'dat ik het wel zou begrijpen'. Tis een skivakantie, en ik weet idd dat mijn partner graag weer eens wilde gaan skieen. Maart 2020 werd als streefdatum genoemd. Dus dit overviel me nogal.</p><p>Als klap op de vuurpijl: we hebben ruzie gehad over de kerstdagen. De manier op zit me echt heel hoog. Bovendien weet mijn partner hoeveel moeite ik sowieso sinds scheiding en overlijden moeder heb met kerst. Dus niet fijn zo. Maar ik dacht: nu zal mijn partner wel de benen onder de komt gaan uitlopen om na terugkomst alsnog tijd met mij door te brengen. We hebben beide 2 weken vakantie, en de 2e week blijft nog over. Maar niets van dat alles. Dus toen zelf maar voorgesteld oud en nieuw samen door te brengen. Kon niet, dochter was er dan (7 jaar). Dus ik zeg: neem gerust mee. Kon niet, slaapt niet graag bij een ander. Nog een 2e keer hierover begonnen. Aangeboden dat ze beiden samen in mijn bed slapen, matras in de woonkamer, tussen ons in slapen op de bank... Niks kon.</p><p>Ex partner heeft ook een nieuwe relatie. Daar logeert dochter incidenteel wel. Daar heeft dochter ook echt wel moeite mee. </p><p>Een uitnodiging andersom (bij partner) kwam niet. Daarnaast heb ik een hond die met vuurwerk beter gewoon thuis kan zijn (rolluiken dicht in de bijkeuken). Partner heeft een hekel aan honden.</p><p>Dus gevraagd of we die tweede week anders een keer ene nachtje samen weg kunnen. Kon niet, dochter zou er de hele week zijn. Ok. Maar mag ik dan wel een keer een kopje koffie komen drinken. Daar werd geen ja en geen nee op gezegd. </p><p>Inmiddels blijkt de dochter van mijn partner tijdens oud en nieuw toch bij diens ex te zijn. Ex hoeft alsnog niet te werken dan. Dus partner is nu ineens ook alleen. </p><p>En nu ineens is het ok als partner bij mij komt met oud en nieuw. </p><p>Ik neig er nu naar om zelf 'nee' te zeggen en dan maar allebei alleen te gaan zitten. Ik voel me zo tweederangs....</p><p>Ik heb mijn partner ook al meer dan eens gezegd: kennelijk heb ik je prioriteit niet. Ik voel me heel onbelangrijk....</p><p>Dit alles doet me heel veel verdriet. Want ALS we samen zijn, dan hebben we het zo fijn.....</p><p>Ik hou van mijn partner en hoopte en hoop op een toekomst. </p><p>Vraag me alleen af wat ik moet doen..... Heb veel verdriet...</p><p> </p><p>Graag eerlijk advies. Ik probeer het allemaal niet groter en zwaarder te maken dan het is, maar wat moet / kan ik hier in godsnaam mee...</p><p>Zit de hsp in de weg? Ik heb erover gelezen. En dan lees je dat hsp ers ruimte nodig hebben, ook ruimte en tijd om besluiten te nemen, enzo. Ze kunnen zich overvallen voelen en dergelijke. Ik wil daar rekening mee houden. Maar heb tegelijkertijd verdriet en voel me afgewezen. (ben zelf ook ene erg gevoelig persoon).</p><p>Wat zouden jullie doen? </p>