Partner wilt opeens geen tweede meer

<p>Hoi hoi dames,</p><p>mijn partner wilt opeens geen tweede kindje meer terwijl we 11 maart een afspraak hebben bij de fertiliteitsarts (ik heb PCOS)  . Hij zegt dat ie überhaupt helemaal geen kinderen wou terwijl wij samen een zoontje van 3 hebben. Ik zit echt met het handen in het haar. Hij kan er ook geen duidelijk antwoord opgeven waarom hij nu opeens geen tweede meer wilt . Hij doet mij hier zoveel pijn mee </p>
 
Wow meid, wat een ontzettend vervelende situatie voor jou. Ik heb hier geen ervaring mee en kan je eigenlijk ook geen advies geven, maar wilde je wel een hart onder de riem steken.

Dikke virtuele knuffel voor jou en heel veel succes! Hopelijk is het tijdelijk en komen jullie hier samen uit. ❤
 
Oef dat is ook niet eerlijk zeg.. althans die opmerking dat hij geen kind wilde, maar er wel een peuter rondloopt nu. Je kan natuurlijk best het gevoel krijgen dat je geen 2e wil terwijl je daar eerder wel achter stond. Maar ik zou daar ook heel verdrietig van worden. Ik zou de 11e gewoon gaan, en kijken of je erachter kan komen wat je partner voor bezwaren heeft. Vindt ie t te druk? De babyfase niet leuk? Huis te klein? Of weet ie het eigenlijk niet? Uiteindelijk kan je hem niet dwingen, maar als je weet waarom ie ineens niet meer wil, kan je iig nog kijken of die bezwaren zijn weg te nemen..
 
Een rondvraag, ik weet het, maar hoe gaat t verder tussen jullie? Het lijkt alsof hij afstand van je probeert te nemen en zich ook te distantiëren van jullie kindje. En misschien vond hij de babyfase  wel heel erg zwaar en ziet hij daar weer tegenop
 
Pfff wat een rot situatie. Ik zou er ook heel verdrietig vab worden. Ik zou denk ik toch nog een keer op een rustig moment proberen te praten met je vriend. Waar ziet hij tegenop? Het kan misschien een soort van koud water vrees, maar misschiej dat hij andere twijfels heeft. Wel zou ik naar die afspraak op de 11e gaan. Je kan daarna altijd nog afzeggen. 
 
Nou we zijn best jong... en we wonen nu voor het eerst samen sinds december. Hij geeft nu aan dat ie wel wilt maar niet helemaal weet wat hem dan tegen houd. Ik word er ook echt verdrietig van omdat ik zo graag en tweede wil zeker nu ook nog jong ben en pcos heb. 
 
Ik kan me voorstellen dat hij niet te hard van stapel wilt lopen als jullie pas nét samenwonen. Dat is al een flink aparte situatie gezien de 3 jarige die rondloopt? Dus een ideale relatie was het niet meteen, hopelijk word het allemaal zoals jullie willen, alleen zou ik niks forceren (in de zin van ‘je moet NU ja zeggen want ik heb pcos en dat duurt misschien lang’. Daarom ga je niet zo’n mooie 2de stap zetten he. De focus moet op jullie samen liggen en uiteindelijk een compleet gezin ervan maken. Dan zal je zien dat hij DAT ook graag wilt. Hij is geen sperma-donor. En dat gevoel mag je hem niet geven erin, cru gezegd zal dat nu de reden zijn dat hij nee zegt. Ook vraag ik me dan af hoe jong je bedoeld? Ik zou eens goed praten met hem en aangeven dat je graag met hem een mooie toekomst wilt, compleet, liefde. En dan wel die afspraak aanhouden bij de dokter, alleen duidelijk voor beide dat het heus geen kwaad kan om het rustig aan te doen en pas als jullie beide willen echt dat traject in. Laat zowieso even wennen aan het samenwonen?? Als je nu doordraait of zou gaan ‘eisen’ dan ben je straks alles kwijt ipv iets moois erbij. Geduld levert in deze situatie veeeel meer op! Succes ?❤️
 
Terug
Bovenaan