Ik kan me voorstellen dat hij niet te hard van stapel wilt lopen als jullie pas nét samenwonen. Dat is al een flink aparte situatie gezien de 3 jarige die rondloopt? Dus een ideale relatie was het niet meteen, hopelijk word het allemaal zoals jullie willen, alleen zou ik niks forceren (in de zin van ‘je moet NU ja zeggen want ik heb pcos en dat duurt misschien lang’. Daarom ga je niet zo’n mooie 2de stap zetten he. De focus moet op jullie samen liggen en uiteindelijk een compleet gezin ervan maken. Dan zal je zien dat hij DAT ook graag wilt. Hij is geen sperma-donor. En dat gevoel mag je hem niet geven erin, cru gezegd zal dat nu de reden zijn dat hij nee zegt. Ook vraag ik me dan af hoe jong je bedoeld? Ik zou eens goed praten met hem en aangeven dat je graag met hem een mooie toekomst wilt, compleet, liefde. En dan wel die afspraak aanhouden bij de dokter, alleen duidelijk voor beide dat het heus geen kwaad kan om het rustig aan te doen en pas als jullie beide willen echt dat traject in. Laat zowieso even wennen aan het samenwonen?? Als je nu doordraait of zou gaan ‘eisen’ dan ben je straks alles kwijt ipv iets moois erbij. Geduld levert in deze situatie veeeel meer op! Succes ?❤️