pas gestopt

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo meiden,
Ik krijg echt helemaal de kriebels als ik al deze verhaaltjes lees. Ik ben zelf ook met de pil gestopt maar wel pas een maand (heb ruim 10 jaar Diane 35 geslikt). Er gaat echt heel veel door me heen. Mijn man wil het er met niemand over hebben totdat het "raak"is en dat begrijp ik ook heel goed. Maar ik heb hier zo ontzettend veel moeite mee, ik ben er zo veel mee bezig en er super enthousiast over. Ik merk gewoon echt dat ik het niet altijd voor me kan houden en op de een of andere manier vragen mensen nu ook wel erg vaak of we aan kinderen willen gaan beginnen, straal ik het uit of zo? Natuulijk veranderd je lichaam als je na al die jaren gestopt bent met de pil maar zo vaak al denk ik "oe wat voel ik nou" , wist ik maar precies wat je voelt als je eenmaal zwanger bent. Zo, ik ben blij dat ik nu een weg heb gevonedn om er lekker over te kletsen en zou het leuk vinden om reacties te krijgen.
liefs
 
Hallo Anoniem,

Welkom op het forum! Ook ik ben zo'n enthousiaste "beginneling", die bijna nergens anders aan denken kan. Vind het dus ook heerlijk om iedere dag hier even te kijken, en event. te schrijven.
Zelf ben ik in feb. met de pil gestopt en omdat ik eerst nog medicijnen af moet bouwen mogen we pas in juni voor het "eggie" gaan.En ook wij hebben het er met niemand over en dat is soms zo moeilijk, ook omdat ik het gevoel heb dat iedereen het wel aan me kan zien!
Ik hoop nog eens van je te horen en succes.

Groetjes van Anita
 
Hallo anoniem en Anita,

Het is inderdaad soms best lastig om niks tegen andere te zeggen, ook wij hebben er voor gekozen om nog niets tegen " de omgeving" te vertellen, maar omdat ik ook sinds een week of 2 hier elke dag lees en/of schrijf zit je er
helemaal in, daardoor vergeet je in je enthousiasme soms bijna dat niemand al iets mag weten.

Door alle verhalen op dit formum en door diverse boeken die ik heb gekocht weet ik tegenwoordig al best wat meer dan enkele maanden geleden. Wel ben ik al vele jaren een trouwe kijker van allerlei bevallingsverhalen en kraam en verloskundigepraktijkverhalen dus daardoor was ik al wel vertrouwd met diverse onderwerpen maar omdat mijn schoonzusje nu zwanger is (5mnd) ben ik er nu dus ook wat meer meebezig als ze soms iets zegt of iets wil weten dan weet ik soms het antwoord daarop te geven en dan kijken zij en haar man mij aan zo van ...hoe weet jij dat nou? en dan zeg ik maar snel ja dat komt door 10 jaar lang bevallingsverhalen op tv te kijken... je zou je soms bijna in je enthousiasme verspreken haha. Gelukkig kan ik hier mijn verhaal kwijt want het is inderdaad zo leuk om er meebezig te zijn en er over te vertellen/schrijven en te lezen.

Hoop dat je in juni aan de gang kan Anita en anoniem succes alvast en inderdaad misschien tot schrijfs?
lijkt me leuk om te blijven schrijven en te lezen hoe jullie alles beleven.

Groeten: Chili
 
Ik herken je verhaal ook. Wij zijn vorig jaar juli gestopt met de pil en hebben het in eerste instantie aan niemand verteld. Best moeilijk voor mij, omdat ik heel close ben met mijn moeder, wilde ik natuurlijk niets liever dan mijn mond voorbij praten. Heb ik uiteindelijk niet gedaan, omdat de verrassing tien keer leuker is, wanneer ze nog nergens vanaf weten. Toen ik na 8 maanden zwanger raakte, kon ik ook niet wachten met het aan iedereen vertellen, vooral omdat ik bang was (misschien voorgevoel) dat het mis zou gaan. Stel je voor dat ik het dan nog niet aan mijn ouders had kunnen vertellen!
Uiteindelijk ben ik nu heel blij dat iedereen het weet, omdat er toch wel een druk is weggevallen. Maar toch zou ik het weer zo doen, omdat de reactie van mijn ouders een hele bijzondere herinnering is.
Wel ben ik sinds vorige week ook actief mee gaan doen op het forum, omdat ik toch merk dat ik anders met iedereen alleen nog over baby's praat en ik kan me voorstellen dat anderen daar op een gegeven moment wel genoeg van gaan krijgen.

Groetjes Sunny.
 
Wat leuk zeg om jullie reacties te lezen Anita en Chili. Ik vind het ook leuk om "contact" te houden. Ik heet nu nog anoniem maar het is toch wel makkelijk om mezelf een naam te geven, noem mij maar Ank. Er zijn al veel anoniempjes te vinden hier dat ik anders niet meer weet of jullie het tegen mij hebben.

Anita, wij zouden eigenlijk ook pas drie maanden nadat ik met de pil gestopt ben voor het "eggie" gaan maar bij ons gelukkig geen reden ivm. medicijnen. De dokter had gezegd dat het beter zou zijn omdat ik zo eerst in mijn eigen cyclus kon komen. De eerste keer na het stoppen met de pil had ik echt iets van "Amme hoela" geen gefrunnik als het niet perse nodig is. Het lijkt me dan ook heel moeilijk om nog tot juni te moeten wachten terwijl je er met je gedachte al helemaal in zit.

Chili, wat moeilijk zeg om je mond te houden tegen je schoonzus. Van de andere kant ook wel heel goed hoor. Zij heeft nu haar periode om in de "aandacht" te staan. Het lijkt me wel heel leuk om van dichtbij iemand te hebben die al zwanger is, kun je toch stiekem een beetje mee genieten ( en op een goeie manier jaloers zijn). Ik ben uit mijn vriendenkring de eerste die er mee bezig is. Veel mensen vinen mij ook nog erg jong maar tegewoordig beginnen mensen in mijn ogen juist ook zo laat met kinderen. Ik ben 24 en nu precies een jaar getrouwd. Ik heb al heel lang de kriebels dat ik er aan toe ben tot een paar maanden geleden mijn man ineens riep "zullen we proberen zwanger te worden". Het kwam voor mij echt als een verassing want in mijn ogen was hij daar nog helemaal niet mee bezig.
Tot schrijfs,
Liefs, Ank
 
Hoi Sunny,
Jou berichtje verscheen pas nadat ik mijn reactie op Anita en Chili had gegeven. Jullie zijn al lang bezig zeg met zwanger raken. Ik vind het wel erg voor je dat het al eens mis is gegaan maar hoop wel dat je nu geen angst hebt. Ben je op dit moment ook weer druk bezig met zwanger raken? Doen jullie dit alleen of met medische hulp?
Ik heb al wel tegen mijn moeder gezegt dat we er mee bezig zijn. Van de ene kant vind ik het heel jammer maar van de andere kant heb ik ook geen spijt. Mijn moeder is namelijk erg ziek en ik heb het gezecht met de gadachte erachter om haar weer een extra steuntje in de rug te geven.
Groetjes, Ank
(is toch makkelijker om een naam te gebruiken)
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan