A
Anoniem
Guest
Hoi Allemaal,
Mijn man en ik zijn al lange tijd met onze kinderwens in vervulling te laten gaan ( dan heb ik het niet over een paar maanden) echt lang...
Maar helaas na vele zwangerschapstesten een tegenvaller. Ik merkte dat ik er een beetje depri van werd, doe ik iets fout, leef ik niet gezond genoeg enz.
Van die paar mensen die het weten kregen we van de vreemde reacties zoals, ' als jullie op vakantie zijn komt het helemaal goed' of, 'je moet het gewoon loslaten'. Opmerking die ons kwetsen en waar we niks aan hebben. Dus besloten we het maar voortaan met niemand meer te bespreken. We voelden ons niet begrepen.
Dus toch maar de stap om naar de huisarts te gaan ( ik weet niet waarom maar iets hield mij tegen om te gaan, misschien de angst om te horen dat er echts iets is).
Wij werden gelijk doorverwezen naar de gynaecoloog. Onderzoeken in het ziekenhuis de echo's het bloedprikken noem het maar op. PCOS dit zag de arts meteen. En nu verder met andere onderzoeken of er nog meer aan de hand is. Mijn arm is blauw en gezwollen van het vele bloedprikken. Ik slik medicatie om mijn cyclus op te wekken, helaas tot nog toe geen resultaat.
We gaan gewoon door, maar soms is het moeilijk om optimistisch te blijven, gelukkig heb ik het getroffen met mij geweldige man die mij altijd weer weet op te vrolijken!
Het voelt goed om dit zo van me af te schrijven, sorry voor het lange verhaal. Er zijn vast mensen die zich hier in herkennen..
Mijn man en ik zijn al lange tijd met onze kinderwens in vervulling te laten gaan ( dan heb ik het niet over een paar maanden) echt lang...
Maar helaas na vele zwangerschapstesten een tegenvaller. Ik merkte dat ik er een beetje depri van werd, doe ik iets fout, leef ik niet gezond genoeg enz.
Van die paar mensen die het weten kregen we van de vreemde reacties zoals, ' als jullie op vakantie zijn komt het helemaal goed' of, 'je moet het gewoon loslaten'. Opmerking die ons kwetsen en waar we niks aan hebben. Dus besloten we het maar voortaan met niemand meer te bespreken. We voelden ons niet begrepen.
Dus toch maar de stap om naar de huisarts te gaan ( ik weet niet waarom maar iets hield mij tegen om te gaan, misschien de angst om te horen dat er echts iets is).
Wij werden gelijk doorverwezen naar de gynaecoloog. Onderzoeken in het ziekenhuis de echo's het bloedprikken noem het maar op. PCOS dit zag de arts meteen. En nu verder met andere onderzoeken of er nog meer aan de hand is. Mijn arm is blauw en gezwollen van het vele bloedprikken. Ik slik medicatie om mijn cyclus op te wekken, helaas tot nog toe geen resultaat.
We gaan gewoon door, maar soms is het moeilijk om optimistisch te blijven, gelukkig heb ik het getroffen met mij geweldige man die mij altijd weer weet op te vrolijken!
Het voelt goed om dit zo van me af te schrijven, sorry voor het lange verhaal. Er zijn vast mensen die zich hier in herkennen..