Pcos

<p>Hoi dames,</p><p> </p><p>Mijn eerste berichtje hier. Wij lopen sinds maart in het ziekenhuis en toen zijn al de vermoedens van pcos geuit en nu (door corona zo veel later) hebben we vorige week definitief pcos te horen gekregen.</p><p>Ik merk dat ik veel nadenk en me steeds meer het gevoel bekruipt van het falen als vrouw omdat het niet wil, en om me heen iedereen zwanger word zelf ongepland. Zelf weet ik diep van binnen ook wel dat dat onzin is maar kan de gedachte moeilijk van me afzetten, zijn er meer van jullie die hier last van hebben?</p><p>Omdat ik nu al bijna 2 maanden niet ongesteld ben en er op de echo geen eisprong niks te zien was heb ik eerst medicatie voor een ontrekkingsbloeding gekregen. Daarna begin ik aan clomid ene kant kan ik niet wachten omdat ik dan eindelijk ook mijn eerlijke kans krijg hopelijk, andere kant merk ik dat ik het spannend vind, wat gaat het met mijn lijf doen en met mn hormonen, hoe ga ik reageren, dat soort dingen.</p><p>Wat zijn jullie ervaringen en heeft iemand nog tips om hier ook daad werkelijk relaxed in te kunnen stappen.</p><p>T is niet dat ik echt gestrest of iets ben maar merk dat ik er heel veel over nadenk.</p><p>Zou het fijn vinden om te horen of mensen dit herkennen en hoe hun er mee om zijn gegaan. Verhalen tip tricks  alles is meer dan welkom!!</p><p>Liefss</p>
 
Hallo, hier ook een vrouw met pcos. Dit is vorig jaar mei ontdekt. Sindsdien al veel gebeurt. Ben begonnen met clomid. Maar 50, 100, en 150 deden alle 3 niets helaas. Toen over naar purgegon spuiten. 50 en 75E deden niets. En nu bij 100E heb ik ineens super veel follikels die groeien. Moet nu 14 dagen duphaston slikken om de menstruatie op te wekken. En dan weer opnieuw beginnen met injecteren. Ik weet nog dat ik in het begin ook erg zenuwachtig was. Maar je moet het gewoon over je heen laten komen. Hoe is het inmiddels met je? Al begonnen met clomid?
succes!
 
Dat klinkt heftig!
Ik heb m'n eerste clomid gehad 50 maar ik reageer best heftig dus er groeien nu teveel eitjes dus moet wachten op menstruatie en dan mag ik door en moet dan halve tabletjes proberen.
Hoe gaat het nu bij jou? 
 
Hier ook pcos. Wij zijn nu 25 maanden bezig. Ik heb 5 iui pogingen achter de rug. We gaan na mijn volgende menstruatie door naar ivf. Al met al lopen we al 10 maanden bij het ziekenhuis (incl de wachtmaanden door Corona en maanden dat we niks konden ivm een cyste)
Ik merk wel dat ik steeds heftiger reageer met aankondigingen van zwangerschappen van vrienden/familie. Gisteren kondigden mijn zwager en schoonzus hun zwangerschap aan en sindsdien heb ik al flink wat uren gehuild. Ik kan mezelf ook niet meer stoppen. Ik heb verder dus geen tips voor je... Rustig blijven, maar dat is bijna onmogelijk...
 
hoi,
 
ik snap je volkomen! Het is allemaal nieuw en je weet niet echt wat je te wachten staat.. ik lees veel op deze forums en zie dingen voorbij komen dat ik denk waar gaat het allemaal over...
ik wil zo graag beginnen met onderzoeken en horen wat daar uit komt, heb in 2018 al te horen gekregen dat ik pcos heb, mijn vriend wil nog niet serieus met zwangerschap bezig terwijl ik dat wel heel graag wil... omdat we volgend jaar willen trouwen en ik denk dat je een tijdje bezig bent...
iedereen om me heen word mama, ik heb binnenkort een reunie van mijn opleiding en ik ben de enige van 25 meiden die nog geen kindje heeft... dat is best raar vind ik zelf, dit omdat k er helemaal aan toe ben..
hoe gaat het ondertussen met jou? hoe verloopt de clomid?
 
Terug
Bovenaan