Periodieke Onthouding

A

ANONYMOUS_USERNAME

Nou, hier volgt een beetje een raar verhaal, maar ik weet zelf ook niet goed wat ik moet.

Even een korte situatieschets.
Ik (25) woon 2 jaar samen met mijn lieve vriend (30) en hebben het enorm leuk samen.
Ik zie me zelf absoluut in de toekomst moeder worden en heb dan ook echt een kinderwens, maar nu nog niet. Ik heb een ontzettend leuke jeugd gehad, ben opgegroeid in een enorm warm gezin, samen met mijn zus.
Mijn vriend heeft een vervelende jeugd gehad, heeft altijd z'n eigen boontjes moeten doppen en is enigskind.

Crisispunt: ik wil kinderen (over een paar jaar), hij niet. Maar mocht ik per ongeluk zwanger raken, dan is het wel hartstikke welkom.

Ik zit aan de pil en heb aangegeven dat ik dit niet eeuwig blijf slikken. Hij kwam laatst met het idee van periodieke onthouding. Op mijn vruchtbare dagen, maken we dan wel gebruik van een condoom. Kans op zwangerschap is dan in mijn ogen veel meer aanwezig dan nu, zeker omdat mijn hele cyclus fatsoenlijk op gang moet komen.
Zelf vind ik het een prima plan, maar wil dat nu nog niet, omdat ik op dit moment liever nog geen kinderen wil krijgen.

Maar wat moet ik hier mee? Wie heeft er ervaringen met periodieke onthouding? Hoe "veilig" is het?
Ik heb zelf het idee dat mijn partner niet bewust de keuze durft te maken, maar het liever aan het toeval over laat.

Groetjes Frutsel
 
Hoi

ik heb dit zelf ook jaren gedaan met de reden dat ik niet tegen de pil kon en ook niets anders wilde. Ik heb gewoon met condooms gedaan in de vruchtbare dahen en  als het wel zo is welkom maar niet bewust. Ik had wel een hele regelmatige cyclus maar je weet het is natuurlijk geen betrouwbare anticonceptie methode.
Succes Lies
 
hoi frutsel,

Zolang je je bedenkt dat je wel tot zeker vijf dagen voor je eisprong zwanger kunt raken.....
Wil je vriend dan  later wel kinderen, omdat je zegt dat het welkom is als het toch gebeurt?
Hopelijk denken jullie er over een aantal jaar samen hetzelfde over en overkomt het jullie niet ongepland. Je leven verandert drastisch, dus het is wel verstandig om er niet te luchtig mee om te gaan en de beslissing aan het toeval over te laten.
Ik vond het zelf heel moeilijk toen ik graag een kind wilde en mijn vriend er nog niet aan toe was, maar ik ben wel blij dat we er samen heel bewust voor gegaan zijn toen hij er klaar voor was.
Als je ergens een heel bewuste keuze voor maakt, kun je later nooit spijt krijgen.Dat is zo'n beetje mijn levensmotto geworden, en helpt altijd als ik ergens over twijfel!
Veel succes met jullie beslissing,
Groetjes Gwen



 
Ik vraag me af of mijn partner ooit op het punt komt om te kunnen en durven zeggen van: ja ik wil een kind.
Gezien zijn jeugd kan ik me voorstellen dat dit eng is. Hij wenst niemand toe wat hij zelf heeft meegemaakt en is denk ik onbewust bang om geen goede vader te zijn...Hij heeft zeg maar geen goed voorbeeld gehad van een onbezorgde jeugd. Hij staat nu wel heel anders in 't leven, met meer vertrouwen e.d.

En wil hij echt geen kinderen, dan mag hij wat mij betreft er een knoopje in leggen en z'n eigen verantwoordelijkheid nemen en dat doet hij ook niet. Hij stelt zelfs bovengenoemde mogelijkheid voor, waardoor de kans op kinderen vergroot gaat worden....

Wellicht gewoon vertrouwen hebben in de toekomst.....
 
hoi Frustel,

Dat idee had ik ook een hele tijd, dat het wel leek of hij er nooit klaar voor zou zijn. En als ik er dan over begon wilde hij er niet echt over praten, moeilijk hoor. Tot hij op een gegeven moment tot de conclusie kwam dat hij wel altijd zou bliijven twijfelen of het moment daar was  (mannen hebben natuurlijk geen rinkelende eierstokken he) en toen besloot hij voorzichtig dat het er maar van moest komen.
Maar dat je vriend alleen maar onveiliger wil vrijen is wel een beetje tegenstrijdig ja, misschien wil hij toch echt wel kinderen (later) maar durft hij er niet voor te kiezen, ik weet het niet. Zijn rotjeugd zal zeker een hele grote invloed op hem hebben, dat moet hij waarschijnlijk  eerst nog zelf te boven komen.
Maar aangezien je zelf  ook niet echt al wil, hebben jullie nog tijd genoeg om er samen uit te komen toch?
Ik weet niet of je iets aan mijn advies hebt, maar in ieder geval sterkte met alles!
Liefs Gwen
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan