Bij mijn eerste had ik geen persweeen, heb op eigen kracht moeten persen en uiteindelijk is ze met de pomp gehaald. Ik zie nu erg op tegen de tweede bevalling. De weeen opvangen lukt wel,ik ben niet bang voor de pijn. Maar ik ben bang dat ik weer geen persweeen heb. Durf hierdoor ook niet thuis te bevallen.En misschien is het wel psychisch, hoe "banger" ik ben, hoe minder die persweeen straks op gang koen?Wie heeft hier ervaring mee?
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Persweeen
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Ik had bij mijn eerste amper persweeën die bovendien heel zwak waren. Dat werd toen ook een pomp. Bij de tweede had ik weeën. Toen er nog een heel klein randje stond zei de vk dat ik mee moest persen. Vanaf die eerste pers voelde ik dat kind meteen naar beneden zakken en toen moest ik gewoon wel meepersen. Na 5 min. was ze er.
Dat klinkt goed zeg!
HOi Marielle,
Ik heb hetzelfde als jij. Ik heb mijn eerste ook zonder persweeen naar buiten moeten krijgen en dat lukt dus ook niet. Inderdaad met de pomp. MIjn vk zei dat ze er natuurlijk geen zekerheid over kon geven, maar dat bij een tweede bevalling de persweeen over het algemeen niet achterwege blijven. Dus ik ga gewoon voor een thuisbevalling met mijn koffertje onder mijn torenhoge bed voor het geval ik me tijdens de bevalling toch nog bedenk. Bovendien, als de bevalling niet vordert grijpen ze wel in.
Groetjes en succes!
Ik heb hetzelfde als jij. Ik heb mijn eerste ook zonder persweeen naar buiten moeten krijgen en dat lukt dus ook niet. Inderdaad met de pomp. MIjn vk zei dat ze er natuurlijk geen zekerheid over kon geven, maar dat bij een tweede bevalling de persweeen over het algemeen niet achterwege blijven. Dus ik ga gewoon voor een thuisbevalling met mijn koffertje onder mijn torenhoge bed voor het geval ik me tijdens de bevalling toch nog bedenk. Bovendien, als de bevalling niet vordert grijpen ze wel in.
Groetjes en succes!
Tja, misschien moet ik het er ook maar op wagen De 2e gaat altijd makkelijker geloof ik.
Mijn eerste bevalling was ook traumatisch. Nauwelijks persweeen, kindje kreeg zuurstoftekort en is uiteindelijk (net ontsnapt aan een keizersnee) ook met een vacuum geboren. Geen pretje dus en ik was dan ook bang voor de tweede bevalling. Gelukkig heeft mijn verloskundige goed ingespeeld hierop, want toen mijn kindje weer niet ingedaald was met 37 weken (was bij de eerste ook niet), ben ik doorgestuurd naar de gynaecoloog en vanwege de voorgeschiedenis moest ik in het ziekenhuis bevallen. Alle specialisten hadden er alle vertrouwen in en toen uiteindelijk de bevalling begon heeft de arts wat langer gewacht met persen (deze keer had ik wel wat persweeen). Dat was verschrikkelijk zwaar maar toen is uiteindelijk mijn dochtertje met 8 minuten persen geboren. Wat ik wil zeggen is dat je je angst zowiezo bespreekbaar moet maken zodat zij erop in kunnen spelen en ten tweede zie je maar weer dat een tweede bevalling heel anders kan gaan. Heel veel succes en plezier met je kindje..
mijn eerste bevalling ging goed, maar ik had ook geen echte persweeen. Bij de bevalling van de 2e besefte ik eindelijk wat persweeen zijn...