Peuter 2,5 slaapt bij de deur in plaats van in zijn bed.

[Henk en Anne]

Sinds enige tijd slaapt onze peuter van 2,5 jaar niet meer in zijn peuterbed, maar gaat hij bij de deur liggen (in de tocht op de koude vloer) en we krijgen het niet aan zijn verstand om in zijn bed te slapen.
We moeten hem wakker maken om terug te leggen, omdat we de deur niet open kunnen doen omdat hij er tegenaan ligt.
Maar zodra we de deur dicht doen loopt hij weer naar de deur toe.
Sinds kort slaapt hij soms wel overdag in zijn bedje. Nadeel dat hij bij de deur slaapt is dat hij met zijn hoofd, armen en knieën tegen de deur bonkt als hij zich omdraait en hij hoort ons heel duidelijk naar boven komen als we zelf op bed gaan en wordt daar meestal wakker van. Wij worden zelf wakker van dat gebonk.
We hebben gister een kokosmat bij de deur gelegd omdat we dachten dat dat niet fijn aan zou voelen maar hij gaar er rustig op liggen en slapen.
In principe slaapt hij wel goed. Boos worden heeft geen zin. Hem vertellen dat we hem belonen als hij in bed slaapt, werkt ook niet. Hij zegt wel zelf dat hij niet bij de deur mag liggen en als hij 's morgens wakker wordt, zegt hij gelijk 'geen cadeautje'. Dus hij lijkt het te begrijpen, maar doet er niks mee. Nachtlampje werkt ook niet. Gordijnen open houden ook niet. Hebben jullie tips?
Ik denk dat ik vanavond het ledikant maar weer op zijn kamer ga zetten.

 

[Essil]

Misschien vindt hij die tocht lekker koel, oftewel de kamer te warm?

 

[Gebruiker10094985]

Weet je waarom hij het doet? Wil hij bij jullie zijn? Of zoals al genoemd is het te warm? Behoefte om jullie te horen?

 

[Luma Dromers]

Wat een lastige situatie, en wat doen jullie het al liefdevol en geduldig. Dit gedrag komt vaker voor rond deze leeftijd: veel peuters zoeken letterlijk de nabijheid of het gevoel van controle door bij de deur te gaan liggen. Het ziet er gek uit, maar voor hen voelt het vaak veilig en voorspelbaar.

Dat hij het overdag wél in bed kan, laat zien dat hij het zeker kan… maar dat er ’s avonds of ’s nachts iets anders meespeelt (prikkels, grenzen testen, behoefte aan nabijheid, of een stukje overgangsangst).

Er zijn een paar zachte manieren om dit te doorbreken zonder strijd, stapjes die vaak verrassend snel effect hebben. Als je het fijn vindt, denk ik gerust even met je mee over wat bij jullie zoon past.