Peuter 3,5 jaar praat niet

G

Gebruiker10120519

<p>Hoi andere ouders,</p><p>Na lang nagedacht te hebben, toch maar besloten hier eens een topic te openen in de hoop wat herkenning en toekomstperspectief te vinden.</p><p>Onze zoon van bijna 3,5 kan wel praten, maar doet dit amper.</p><p>Hij is qua ontwikkeling prima begonnen. Fysiek ging hij als baby zelfs behoorlijk snel, maar ook qua taalontwikkeling ging hij mee met de 'normale linie'. Hij sprak meerdere woordjes zoals mama, papa, bal, drinken, eten, nee, etc...<br />Toen hij 16 maanden oud was zijn wij verhuisd, waarna ik al vrij vlot merkte dat hij 'dichtklapte'. Hij gebruikte enkel nog de woordjes 'mama' en 'nee', verder kon je doen wat je wil maar kreeg je er niets uit. In het begin dachten we nog dat het puur was omdat hij moest wennen aan de nieuwe woonsituatie, maar toen dit aanhield en hij ook steeds meer een 'muurtje om zich heen' vormde door bijvoorbeeld niet samen te willen spelen hebben we aangeklopt bij het CB.<br />Deze stuurden ons na een observatie op het kdv door naar het audiologisch centrum omdat ze dachten dat hij doof/slechthorend was. Ik had dit gevoel totaal niet, ook met hen gedeeld, gezien hij wel gewoon precies deed wat wij van hem vroegen wanneer hij bijv. moest opruimen en daarnaast vóór de verhuizing wel met woordjes sprak. Tevens hadden wij het vermoeden dat zijn taalbegrip ruim op orde was, maar dat het probleem vooral in de taalproductie lag/ligt.<br />Alsnog gehoor gegeven aan het CB met de gedachten dat het altijd beter is om dingen uit te sluiten dan in het midden te houden.</p><p>Eenmaal op het audiologisch centrum was onze zoon al ruim 2 en zagen we nog steeds geen ontwikkeling. Gehoortest gedaan, en meneertje hoort zoals wij vermoedden super goed. Audiologisch centrum heeft ons toen doorverwezen naar een logopediste met daarnaast een carouselonderzoek op het audiologisch centrum na 3 a 4 maanden. Eenmaal bij de logopediste kwamen zij al vlot tot de conclusie dat zijn taalbegrip prima op niveau is, ook de woordjes allemaal wel kent, maar gewoon niet praat. Tevens net zoals ons het gevoel dat hij een muurtje om zich heen heeft en zich afsluit. <br />Eenmaal terug op het audiologisch centrum voor het carouselonderzoek kregen we te horen dat ze vermoeden hadden van zowel een sociaal emotionele achterstand als een taalachterstand, verder geen specifieke stoornissen, we werden doorverwezen naar Unik om vanuit het kdv over te stappen naar een opd van hen.</p><p>Een maand later verhuisden wij weer terug naar onze oude omgeving en zagen wij onze zoon thuis steeds meer opbloeien. Er kwamen al wat meer woorden en meneer begon te tellen. Tevens merkten we dat zijn muurtje af leek te breken, zijn blik leek opener en hij oogde een stuk gelukkiger. Omdat wij een ontwikkeling zagen en daarnaast tevreden waren met het kdv besloten we om het OPD nog even een paar maanden uit te stellen, zodat onze zoon eerst de kans zou krijgen om zichzelf in de nieuwe omgeving weer te ontwikkelen. Daarnaast contact opgezocht met een kinderfluisteraar. Deze bevestigde ons vermoeden; onze zoon heeft zich nooit veilig gevoeld in de vorige woning en is daar dicht geklapt, maar verder geen aanleiding tot zorgen rondom zijn ontwikkeling. Thuis ontwikkelde hij zich ook, geen grote sprongen maar wel kleine stapjes, maar op het kdv bleven ze volhouden dat ze niets met hem aankonden, hij daar geen woord sprak en daarnaast kreeg ik steeds vaker een erg negatieve overdracht waar mijn zoon gewoon bij stond. Mijns inziens het domste wat je kunt doen wanneer een kind al niet lekker in zijn vel zit; óf breng je visie genuanceed, óf doe dit zonder dat het kind hierbij is. Ik merkte dat hij daar steeds meer aan zijn lot over werd gelaten, waardoor ik hem steeds vaker met buikpijn naar het kdv bracht.</p><p>Uiteindelijk de keuze gemaakt na een aantal maanden zo door te gaan om te veranderen van kdv; dichter in de buurt en met kleinere groepen. Tevens is Unik alsnog begonnen met begeleiding, echter ambulant op het dagverblijf. Sinds we deze verandering anderhalve maand geleden hebben doorgezet zien we een heel ander kind. Hij lijkt stukken vrolijker, is af en toe nieuwsgierig naar andere kindjes (heel fijn, want er komt over een paar maanden een broertje aan!) en ontwikkelt zich vooral bij ons thuis erg goed op taalgebied! Onze zoon kent inmiddels het alfabet in engels en nederlands, telt tot twintig, kent iedere denkbare kleur-vorm-dier-groente-fruit en probeert zelfs twee- en drie woord zinnen te maken zoals 'drinken pakken' en 'de appel is rood'. Tevens is er steeds meer interesse in voorlezen.</p><p>Ook op het nieuwe kdv leken de begeleidsters positief. We krijgen bijna iedere overdracht te horen dat hij niet op niveau van zijn leeftijdsgenootjes is, maar dat we ons ook niet zozeer ernstige zorgen hoeven te maken. Hij komt volgens hen goed mee in de structuur van de groep, speelt veel alleen maar toont af en toe wel interesse in andere kindjes, is zeer geinteresseerd in boekjes en laat dan ook woordjes horen en gebruikt veel geluiden tijdens het spelen. Voor ons een teken dat hij zich daar nog niet laat zien zoals hij thuis doet, maar hij zeker wel stappen maakt.</p><p>Totdat ik vanavond de rapportage vanuit de ambulante hulp terug lees. Er is telefonisch contact geweest met kdv omdat ik toestemming had iemand te laten komen kijken voor tips richting schooladvies, blijkt dat in dit gesprek is besproken dat er alsnog alarmbellen zijn rondom de ontwikkeling van onze zoon. Twijfels over het mee kunnen komen op een normale school, over het samen kunnen spelen en over de taal. </p><p>Ik weet nu echt niet meer wat ik moet doen! Twee jaar lang ben ik al bezig om alles en iedereen te proberen om aansluiting bij onze zoon te zoeken, maar ik lijk steeds weer van het kastje naar de muur te gaan. <br />De logopediste vermoed nog steeds dat hij prima kan praten, maar we simpelweg naar een manier moeten zoeken hoe we dit ook daadwerkelijk 'uit het beestje' gaan krijgen. Maar naast de logopediste heb ik het gevoel dat niemand mij serieus neemt of gelooft. Ik heb al een paar keer aangeboden om anders eens thuis te komen observeren, maar dit wordt steeds afgewimpeld.<br />Ondertussen wil ik absoluut niet de moeder zijn die ontkent dat haar zoon hulp nodig heeft in zijn ontwikkeling, maar ik wil wel de moeder zijn die opkomt voor de belangen van haar kind en daarom ook wordt gekeken naar de hulpvraag van ons in plaats van steeds maar overal van alles doen en proberen zonder het gewenste resultaat.<br />Het is toch raar dat een kind zich thuis wel letterlijk 'laat horen' en op andere plaatsen niet of veel minder? Ik snap nog steeds niet waarom dáár niet naar gekeken wordt en met ons wordt gezocht naar een manier om ons kind voldoende op zijn gemak te stellen zodat hij ook op andere plekken kan gaan praten!</p><p>Zijn er ouders die dit herkennen?</p>
 
Hallo,
 
wat knap dat je je verhaal deelt. Ik heb niet echt herkenning in je verhaal want tot nu toe loopt mijn dochtertje gewoon mee met “het gemiddelde” dus herkenning kan ik je niet geven.
Vervelend dat je niet serieus genomen wordt kf je in ieder geval het gevoel krijgt dat er nauwelijks naar jullie hulpvraag geluisterd wordt! Vreemd ook dat je in denoverdrachten te horen krijgt dat hij misschien wel iets achterloopt maar je je geen zorgen hoeft te maken terwijl je nu wat anders te horen krijgt. Heb je hier al navraag na gedaan hoe dit kan?
 
verder vraag ik je af of jij je zorgen maakt in deze situatie of dat je denkt dat het wel goed komt?
de reden waarom ik deze vraag stel is omdat ik denk dat je prima zelf in kan schatten hoe het met je kindje gaat en dat scholen en consultatiebureaus ed zo erg hameren op het gemiddelde .. jammer want ik denk dat ieder kind zijn eigen traject volgt. Als je ziet dat hij nog steeds groeit thuis en toch kleine stapjes maakt zou ik proberen daar in ieder geval zoveel mogelijk te investeren! Want blijkbaar voelt hij zich thuis gewoon een stukje veiliger.
Je verhaal doet mij een beetje denken aan autisme. Nu ben ik niet zo van het labels plakken maar heb je daar wel eens wat over gelezen? 
 
Hi, 
Na het lezen van je verhaal denk ik aan selectief mutisme, https://www.umcutrecht.nl/nl/Ziekenhuis/Afdelingen/Hersencentrum/Ziektebeelden,-onderzoeken-en-behandelingen/Ziekten/Selectief-mutisme
Heb je daar iets van gehoord?
Veel sterkte en ik vind je een goede moeder, je wilt ten alle tijden het beste voor je kind en kijken hoe je hem kan helpen. 
 
Ik moet eerlijk gezegd meteen denken aan ASS.. werk veel met kinderen & jongeren die dit hebben en ook dit gedrag zie je dan redelijk vaak. Heb je daar zelf ooit over nagedacht?
 
Bedankt voor jullie reacties!
Om te beginnen bij de vraag of ik me zorgen maak.. Dat zeker, maar ik heb het idee dat mijn zorgen op een ander gebied liggen dan alle anderen die zich met onze zoon bezighouden momenteel. Mijn zorg zit hem er vooral in dat hij zich buiten huis veel minder lijkt te ontwikkelen, terwijl hij binnenkort juist buiten huis (basisschool) zal moeten ontwikkelen. Als hij zich daar nog steeds niet laat horen, zal hij niet mee kunnen komen in een klas van 25 kindjes terwijl ik wel het gevoel dat hij het zou kunnen als hij zich wel laat horen. Daar ligt mijn grote hulpvraag ook: hoe kunnen we ervoor zorgen dat ons ventje ook buiten huis meer gaat praten?
Over autisme (ASS) heb ik in het begin zelf wel nagedacht. Ik heb zelf pedagogiek gestudeerd en drie jaar gewerkt met kinderen met het spectrum. Echter zie ik ook heel veel symptomen niet terug bij onze zoon. Heb vorig jaar ook bij het audiologisch centrum en de logopediste gevraagd of zij een link zien met autisme, maar ook zij geven aan dat zij te weinig symptomen van het spectrum terug zien bij hem.
Van selectief mutisme had ik nog nooit gehoord, maar na de link gelezen te hebben lijkt er een wereld voor me open te gaan. Dit is precies hoe mijn man en ik onze zoon al een jaar lang proberen te omschrijven en waar onze hulpvraag ligt, maar waarvan we het op de een of andere manier niet ‘geloofwaardig’ overgebracht krijgen naar de instanties. Ik ga morgen direct even met Unik bellen en de link doorsturen naar zijn ambulant begeleider, kijken wat zij hiervan zeggen...
Heb jij ervaring met selectief mutisme, Catharin a?
 
Als leerkracht heb ik te maken gehad met leerlingen met selectief mutisme. Opvallend is dat ze vaak ook hele specifieke dingen laten zien, zoals angst voor het slapen, thuis juist vrij/luid zijnd ect. Er zijn behandelcentra die hierin gespecialiseerd zijn; zoals de bascule in regio amsterdam en voormalig Jutter in Den Haag. Mocht je in de laatste regio wonen, ken ik ook een gespecialiseerd logopediste. Wat betreft onderwijs; sommige leerlingen hebben dusdanig last van hun SM dat speciaal onderwijs gewenst is, vaak is dit dan cluster 4 onderwijs. Dit om behandeling en school te combineren en ook omdat er veel individuele begeleiding nodig is (bijv bij leren lezen, dat is moeilijk te begeleiden). Afgelopen schooljaar heb ik een leerlinge in een reguliere groep 4 gehad met vermoeden van SM. Sprak vanaf dag 1 niet met leerkrachten, maar wel met andere kinderen. Zoek hulp en laat mensen met verstand meekijken. Het is ren ‘heftige’ stoornis, maar ook zeker een waar een kind vanaf kan komen!
tb
 
Laat maar weten als je eventueel meer vragen hebt. Ik heb er mijn scriptie over geschreven en ondanks dat de ervaringen die ik heb met oudere kinderen zijn, kan ik wellicht meer informatie geven.
 
Hè wat vervelend. Ik ben zelf logopediste ( werkzaam in een verpleeghuis, dus geen ervaring met selectief mutisme, maar tijdens de srudie wel veel info over gekregen).
Het beeld wat je schetst lijkt zeker op selectief mutisme, echt zal dit eerst onderzocht moeten worden. 
Ik weet niet waar je woont, maar in het umcg Utrecht hebben ze een speciaal programma opgericht voor selectief mutisme (zie linkje hieronder). Mocht je niet in de buurt wonen van Utrecht, dan kan de logopedist bij jullie in de buurt wel on begeleiding van het umc jullie kindje behandelen. 
 
https://www.umcutrecht.nl/nl/Ziekenhuis/Afdelingen/Hersencentrum/Poliklinieken-en-verpleegafdelingen/Poliklinieken/Ontwikkelingsstoornissen-(polikliniek)/Zorgprogramma-Selectief-mutisme
 
Succes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan