Hi, ik ben nieuw op dit forum. Ik ben een 41 jarige moeder met een docher van 2 (Mia). Mijn man en ik wonen al 6.5 jaar in Californie. Hier wonen zonder familie en Nederlandse cultuur is best wel pittig, laat staan met een kind erbij. We hebben hier wel vrienden (sommige met kinderen) maar je merkt dat deze vriendschappen wat meer opervlakkig zijn dan de Nederlandse vriendschappen. Dit vooral door het cultuur verschil. Het is voor ons erg moeilijk om advies te vragen aan vrienden hier, aangezien zij veel dingen anders aanpakken dat past bij onze normen en waarden. Advies vragen aan Nederlandse vrienden is ook moeilijk, aangezien je ze niet zomaar elke moment van de dag kunt bellen wanneer je hulp nodig hebt. Daarom plaats ik dit op dit forum, en misschien kunnen mensen hun ervaringen delen en kan ik hier wat mee (of niet) en wat meer rust krijgen in de opvoeding. Om niet teveel van het echte onderwerp af te wijken, is hier hetgene waar ik (en mijn man) heel erg mee worstelen. Onze dochter is geweldig, ze is grappig, zelfstandig en slim. Maar zij huilt erg veel. 80% van de ochtenden huilt ze af en aan totdat ze naar daycare gaat, en vaak ook erg huilerig wanneer ze terug komt. Ik realiseer mij dat dit misschien door vermoeidheid kan komen, aangezien ze wel er hangerig kan zijn. Ze slaapt wel goed, maar is alleen erg vroeg wakker (6am). Nu vraag ik mij af, hebben veel ouders hier mee te dealen? Is dit redelijk normaal? Ik zoek gewoon een beetje steun en opbeurende verhalen, aangezien ik merk dat het me vaak echt veel te veel begint te worden en het best wel veel van mijn geluk uit het leven haalt. En me hier eenzaam en hulpeloos in voel. P.s. We hebben al besloten om terug te gaan naar NL over 1.5 jaar om weer dichter bij onze familie en Nederlandse vrienden te zijn.