ik heb een zoontje van net 2(juni) die totaal niet kan samenspelen, hij bijt, krabt, slaat en duwt. nou hebben ze mij op het consultatieburo verteld dat hij waarschijnlijk een achterstand heeft met praten(alles is die of dat) en dat hij gefrustreerd is. dit merk je in veel dingen, heel de dag door eignlijk. maar het ergte vind ik nog dat hij zo agressief is als we een speeltuin of pretpark naderen voel ik de angst al. ik ga het liefst ook gewoon niet meer. terugbijten, in de gang zetten, corrigeren niks helpt. wie heeft hier ervaring mee en kan mij een eindje op weg helpen....
Installeer de app
How to install the app on iOS
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Opmerking: This feature may not be available in some browsers.
Je gebruikt een verouderde webbrowser. Het kan mogelijk deze of andere websites niet correct weergeven.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
Het is raadzaam om je webbrowser te upgraden of een browser zoals Microsoft Edge of Google Chrome te gebruiken.
peuter met frustratie
- Onderwerp starter ANONYMOUS_USERNAME
- Startdatum
Hallo Mosey,
Dit is inderdaad een lastige situatie. Onze dochter van 2,5 was een half jaar geleden nog bang voor andere kinderen. Sinds ze naar de peuterspeelzaal gaat is dat gelukkig voorbij. Maar nu duwt en slaat ze soms andere kinderen. Ik blijf (bijna) altijd rustig en vertel haar op ooghoogte dat dat niet mag en niet lief is. Het gaat dan een poosje goed. Ze moeten tenslotte toch leren met elkaar te spelen en delen. Daar werken ze op de peuterspeelzaal ook aan mee. Ze is wel eens thuisgekomen met een prachtig tandafdruk in haar arm......tja, ik weet natuurlijk niet hoe die ander eruit zag, haha!
Ik merk ook aan haar dat ze als ze moe is, haar zin niet krijgt of minder aandacht krijgt (als ik bijv. met haar zusje van 8 maanden bezig ben) ze eerder driftig wordt en bijvoorbeeld haar zusje wil slaan. Ik grijp dan gelijk in en probeer haar daarna af te leiden met iets anders en er zo min mogelijk aandacht aan te geven. Als ze daarna dan weer lief gaat spelen en lief is voor haar zusje krijgt ze juist extra aandacht. Dan leert ze dat lief zijn wat oplevert en slaan etc. niet.
Gaat jouw zoontje ook naar de peuterspeelzaal of kinderdagverblijf?
Ik merk wel aan onze kinderen dat zij onze stemming heel goed aanvoelen. Ik krijg het beste en snelste resultaat als ik niet boos, angstig of ongeduldig word, maar juist rustig blijf en probeer te begrijpen. (hoe moeilijk soms ook).
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaaltje en dat het snel beter gaat!
Groetjes,
Janet
Dit is inderdaad een lastige situatie. Onze dochter van 2,5 was een half jaar geleden nog bang voor andere kinderen. Sinds ze naar de peuterspeelzaal gaat is dat gelukkig voorbij. Maar nu duwt en slaat ze soms andere kinderen. Ik blijf (bijna) altijd rustig en vertel haar op ooghoogte dat dat niet mag en niet lief is. Het gaat dan een poosje goed. Ze moeten tenslotte toch leren met elkaar te spelen en delen. Daar werken ze op de peuterspeelzaal ook aan mee. Ze is wel eens thuisgekomen met een prachtig tandafdruk in haar arm......tja, ik weet natuurlijk niet hoe die ander eruit zag, haha!
Ik merk ook aan haar dat ze als ze moe is, haar zin niet krijgt of minder aandacht krijgt (als ik bijv. met haar zusje van 8 maanden bezig ben) ze eerder driftig wordt en bijvoorbeeld haar zusje wil slaan. Ik grijp dan gelijk in en probeer haar daarna af te leiden met iets anders en er zo min mogelijk aandacht aan te geven. Als ze daarna dan weer lief gaat spelen en lief is voor haar zusje krijgt ze juist extra aandacht. Dan leert ze dat lief zijn wat oplevert en slaan etc. niet.
Gaat jouw zoontje ook naar de peuterspeelzaal of kinderdagverblijf?
Ik merk wel aan onze kinderen dat zij onze stemming heel goed aanvoelen. Ik krijg het beste en snelste resultaat als ik niet boos, angstig of ongeduldig word, maar juist rustig blijf en probeer te begrijpen. (hoe moeilijk soms ook).
Ik hoop dat je iets hebt aan mijn verhaaltje en dat het snel beter gaat!
Groetjes,
Janet
Hallo Mosey,
Mijn zoontje is nu 21 maanden en hij heeft net ook zo'n periode achter de rug. Voordat we op vakantie gingen beet hij, sloeg hij, krabde hij. Dat lieve ventje van mij was veranderd in een monstertje.
Tijdens de vakantie hebben we hem heel veel positieve aandacht kunnen geven (normaal ook wel natuurlijk, maar we waren nu dag in dag uit de hele dag bij hem...) en veel met woordjes bezig geweest. Dus dingen aanwijzen en de naam erbij noemen. Veel beschrijven hoe wij dachten dat hij zich voelde: "Ben je boos?" En ineens begon hij te praten. Steeds meer woordjes kwamen eruit en het lukte hem steeds beter om duidelijk te maken wat hij bedoelde en toen we thuis kwamen was hij een engeltje. Zelfs op het kinderdagverblijf zagen ze de transformatie direct en waren er zo verbaasd over.
Ik heb me heel rot gevoeld dat mijn zoontje zo'n monstertje kon zijn. Maar het was voor hem een manier om zijn boosheid over het onbegrepen zijn te uiten.
Wij gaven ook af en toe wel straf als het echt te erg werd. Dan moest hij op de stoel in de hoek zitten net zolang als hij oud was (1,5 jaar is dus 1,5 minuut), waarna hij een knuffel kreeg, en wij zeiden dat we nu niet meer boos waren, en dat hij echt niet meer zo gemeen mag doen. En dat leek ook wel te werken.
Dus het zou heel goed kunnen dat jouw kindje hetzelfde meemaakt. Hij snapt meer, wil meer, maar weet het nog niet goed duidelijk te maken. Let maar op, zodra hij wat meer gaat praten komt het echt wel goed.
Wees niet al te boos op je kindje, leg duidelijk uit dat bijten, knijpen, schoppen, etc niet mag. Het is voor hem/haar ook heel moeilijk.
Succes!
Saskia
Mijn zoontje is nu 21 maanden en hij heeft net ook zo'n periode achter de rug. Voordat we op vakantie gingen beet hij, sloeg hij, krabde hij. Dat lieve ventje van mij was veranderd in een monstertje.
Tijdens de vakantie hebben we hem heel veel positieve aandacht kunnen geven (normaal ook wel natuurlijk, maar we waren nu dag in dag uit de hele dag bij hem...) en veel met woordjes bezig geweest. Dus dingen aanwijzen en de naam erbij noemen. Veel beschrijven hoe wij dachten dat hij zich voelde: "Ben je boos?" En ineens begon hij te praten. Steeds meer woordjes kwamen eruit en het lukte hem steeds beter om duidelijk te maken wat hij bedoelde en toen we thuis kwamen was hij een engeltje. Zelfs op het kinderdagverblijf zagen ze de transformatie direct en waren er zo verbaasd over.
Ik heb me heel rot gevoeld dat mijn zoontje zo'n monstertje kon zijn. Maar het was voor hem een manier om zijn boosheid over het onbegrepen zijn te uiten.
Wij gaven ook af en toe wel straf als het echt te erg werd. Dan moest hij op de stoel in de hoek zitten net zolang als hij oud was (1,5 jaar is dus 1,5 minuut), waarna hij een knuffel kreeg, en wij zeiden dat we nu niet meer boos waren, en dat hij echt niet meer zo gemeen mag doen. En dat leek ook wel te werken.
Dus het zou heel goed kunnen dat jouw kindje hetzelfde meemaakt. Hij snapt meer, wil meer, maar weet het nog niet goed duidelijk te maken. Let maar op, zodra hij wat meer gaat praten komt het echt wel goed.
Wees niet al te boos op je kindje, leg duidelijk uit dat bijten, knijpen, schoppen, etc niet mag. Het is voor hem/haar ook heel moeilijk.
Succes!
Saskia
hallo dames bedankt voor jullie reactie, ik krijg zo wel meer het gevoel dat ik niet alleen in deze situatie zit. binnenkort gaat hij inderdaad naar de peuterspeelzaal ik hoop dat het dan beter gaat. want ik wil gewoon weer leker kunnen genieten van het moederschap. maar in ieder geval bedankt