Peuter onhandelbaar, wil alleen mama, slaapt niet door, jaloers, gemeen

[ANONYMOUS_USERNAME]

hallo allemaal,



ik ben radeloos, ik heb een dochter van 2.5 en van 1.5 en een zoontje van 6 weken. - allemaal kort op elkaar.

de meeste problemen hebben we met onze oudste dochter. Het is een geweldig lief en leuk kind maar ze is ontzettend gemeen tegen haar zusje van een jaar jonger. Ze pakt áltijd alles af van dr ook al wil ze er niet mee spelen, nu begint ze ook met eten afpakken.. ze duwt haar, bijt haar, slaat haar, schreeuwt tegen dr en probeert haar altijd te corrigeren. Met het gevolg dat ik de hele dag huilende kinderen om me heen heb.

N. > mijn oudste hangt ook voortdurend aan me, ze loopt me de hele dag achter me samen huilt veel wanneer ik haar geen volledige aandacht geef. Ze wil ook alleen maar slapen als ik in dr buurt ben en ligt dan ook gewoon half op mij tijdens het slapen. Ik kan me niet bewegen zonder dat ze aan me plakt. Papa kan niets goed doen in haar ogen en ze wijst hem voortdurend af. Wanneer hij haar wilt knuffelen of iets wijst ze of snauwt ze hem af of slaat hem.  Dit is voor ons allemaal heel pijnlijk om dit te zien.

Ik ben radeloos ik weet niet goed wat ik met dr moet doen zodat ze makkelijker word, ik kan zo niet gelijke aandacht geven aan mijn andere kindjes. Wanneer ik bezig ben met dr broertje doet ze alles om me aandacht te krijgen ook tijdens de nachtvoedingen.



Ook eten is bij dr een ramp. Ze eet niet graag en niet veel.



Heeft iemand hier ook ervaring mee of tips???



Help!

 

[NoraMae]

Lijkt me erg zwaar voor je! Misschien kun je het eens bij het consultatiebureau aankaarten. Zij kunnen hulp voor je regelen in de vorm van opvoedingsondersteuning of iets dergelijks. Sterkte!

 

[Maria Leo de Boer]

Och bah wat vervelend voor je. Ik heb ze ook zo kort op elkaar, snap het helemaal dat dit niet fijn is. Ik heb geen problemen zoals jij ze beschrijft maar jouw dochtertje lijkt wat jaloers en bang dat ze jouw aandacht kwijt is. Lekker veel doen met haar wanneer het kan, maar ook je eigen grenzen bewaken. Ze zal toch alleen in haar bedje moeten leren slapen ook, wellicht met name benadrukken hoe groot en zelfstandig ze al is en veel taken geven, dat doe ik nu met de oudste van 3. Die helpt met doekjes aangeven als ik de baby verschoon, hij haalt luiers voor de baby, hij mag haar op schoot houden etc. Verder doet mijn man heel veel met hem samen, quality time. En ik verdeel de aandacht zoveel mogelijk. Lees hem voor terwijl ik de baby voed bijvoorbeeld. Ze willen graag groot en belangrijk zijn en tegelijk ook nog een beetje baby. Onze oudste wilde ineens weer gevoerd worden aan tafel en wilde ineens ook weer een zuigflesje. Dus dat krijgt hij dan ook als ik voed, ligt hij gezellig met zijn babyfles er naast. Het is een fase die overgaat denk ik dan maar. Heel onzeker voor zo'n peuter natuurlijk, een baby erbij!

Afpakken, slaan etc...ja dat is een mantra....... die fase hadden wij ook met oudste en middelste. Alsmaar corrigeren. Slaan en bijten mag niet...en een lijstje opgehangen wat er allemaal wel mag; lief, aai, knuffel, kusje, samen spelen etc en dan honderdduizend keer herhalen helaas....en hier hebben ze het inmiddels geleerd maar dat kost inderdaad bloed zweet en tranen..!

Ik heb altijd samen met mijn man 1 lijn getrokken qua voorkeur. Dat doen we hier in huis gewoon niet: papa gaat nu jouw luier verschonen, voorlezen etc. en anders niet. Mama is gewoon er even niet. Dus kies maar......

Succes!!!

 

[Kim Beaujean]

Hier een meisje van 3,5 en een baby van 4,5 maand. Al sinds zijn geboorte erg jaloers. ‘Mama je mag niet naar de baby kijken’ huilen, drammen, zeuren...

Wat erg helpt is 1 op 1 dingen met haar doen. Haar laten helpen met taakjes. Benoemen dat ik van haar hou.
Ze begon ineens te spoken ‘s nachts en wil niet meer alleen in slaap vallen. Nu gaan we iedere avond even 15 min bij haar liggen en valt ze zonder gedoe in slaap. Het is een fase...

 

[A mom of two]

Wat de anderen al zeggen wel tijd nemen voor 1 op 1 aandacht. Maar juist als ze negatieve aandacht vraagt, dus slaat, huilt etc. Dan corrigeren als ze iets doet wat niet mag en verder negeren. En als ze iets liefs doet dan juist compliment geven en aandacht schenken. Nu krijgt ze wat ze wil en dat is aandacht ook al is het negatieve aandacht. Bij negeren gaat ze vanzelf merken dat ze niet meer haar doel kan bereiken. Het is heel lastig want ergens heb je de neiging om meteen te corrigeren of reageren of boos worden maar soms is het beter om te negeren om het gedrag te stoppen. Succes!