Nog een paar aanvullingen/ervaringen op de eerder genoemde:
- proberen te blijven lachen om de streken- soms zit er gewoon behoefte aan een dikke knuffel onder en helpt het om ze stevig tegen je aan te drukken, het valt niet mee al die emotie voor die kleintjes
- zelf laten kiezen, max 2 opties, bijv of ze hun handen in de keuken of op de wc wassen (handen wassen gaat dan sowieso gebeuren)
- hier ook wel: ik tel tot 3 en als je dan niet ... (Stopt met gooien, springen op de bank etc) dan ga je even op de mat staan (max een minuut ofzo)
- nee is hier ook vaak het woord om tijd krijgen, alles verwerkt nog een stuk langzamer in dat koppie, mijn zoontje roept het dus ook als hij nog even moet nadenken of hij het wil of niet
- noem wat wel mag ipv wat niet (dus: spring maar op de grond ipv op de bank)
- niet te grote 'straffen' of beloningen die te ver weg zijn (zoals vanavond mag je...) dat kunnen ze nog niet overzien
- veel complimenten voor gewenst gedrag
- humor erin gooien, iets onverwachts kan ze ook uit een strijdvaardige 'nee'-bui halen
- dit doet oma bij ons: zeggen wat niet mag als ze wil dat hij het doet. Stiekem heel grappig. Oma zegt dan: ik ga naar buiten, maar jij moet binnen blijven. Dan komt hij als een gek aangerend met z'n jas haha
- oh en wij houden eten en drinken uit de strijd. Eet hij niet, geen probleem, dan een iets vullender toetje (bijv muesli in z'n yoghurt) en morgen weer een dag. Gezonde dingen bij snacken tussendoor, bijv stukjes paprika in de auto als hij zich toch zit te vervelen gaan er dan prima in.
Sterkte ik heb ook veel geduld, maar dat wordt soms aardig op de proef gesteld haha al vind ik peuters ook erg grappige en lieve wezentjes!