Peuter slaapt niet bij oma

[CM]

<p>Hoi allemaal,</p><p> </p><p>Ik zit met een uitdaging en weet niet hoe het op te lossen is, dus ik hoop dat iemand ervaring of advies heeft. Ik heb een zoon van 21 maanden. Heel actief en heel erg lief, maar wel een deugniet af en toe (zit al flink in de peuterpubertijd). 's Avonds slaapt hij geweldig, en tussen de middag op de kdv gaat ook goed (hij doet nog 1 slaapje van ca. 1,5 - 2 uur). </p><p>Het probleem is slapen bij mij en bij opa en oma. Bij mij begon dit 2 maanden geleden, hij stribbelt gigantisch tegen (en wat is hij dan sterk!) bij het naar bed brengen tussen de middag. Schreeuwen, huilen, eerst begon het bij het in bed leggen, daarna al bij het aantrekken van de slaapzak. Bij papa en op de kdv geen enkel probleem, hij geeft geen kik. Bij mij bleef hij schreeuwen en huilen, en sliep niet. Naar binnen lopen maakte het erger, hem laten liggen maakte hem hysterisch. Met trainen (samen met papa naar bed brengen) gaat het bij mij langzaam beter, nog steeds een gevecht, maar als hij in bed ligt kalmeert hij wel en valt in slaap.</p><p>Bij opa en oma (daar is hij 1 dag in de week) begon dit een maand geleden. Inmiddels is het zo erg dat ze hem niet eens de trap op krijgen. Ze gaan dan wandelen en dan valt hij direct in slaap, maar hij slaapt minder goed dus aan het eind van de dag hebben we een oververmoeid kind.</p><p>Ik denk dat ze teveel toegeven, onze zoon heeft echt behoefte aan duidelijkheid, maar weet niet hoe we dit patroon moeten doorbreken. Herkent iemand dit of heeft iemand tips?</p><p>Bedankt voor jullie reacties!</p><p> </p>

 

[Gebruiker10262088]

Peuters zijn volharders. De ontwikkeling van hun eigen wil ligt hieraan ten grondslag. 
Blijkbaar voelt je peuter ruimte om weerstand te bieden. Hij weet dat als hij blijft huilen, hij er uit wordt gehaald.
Je pakt dit aan om voorspelbaar te zijn voor hem. Hij heeft hierin een ouder/verzorger nodig die zelfverzekerd over komt en niet twijfelt. Twijfel voelen kinderen aan en dat zorgt voor een onveilig gevoel. Ze weten dan niet goed wat er van hen verwacht wordt waardoor weerstand ontstaat.
In de praktijk betekent dit dat je tijdens het naar bed gaan, kordaat en consequent bent. Breng hem naar bed, zeg dat hij moet gaan slapen, dat je er voor hem bent als hij je nodig heeft, aai over de bol en zeg dat je van hem houdt. Verlaat de kamer. Hoor het even aan. Geef hem even de tijd om de situatie te accepteren. Na een momentje (geen klok, volg je gevoel) loop je de kamer in en herhaal je de boodschap. Dit blijf je doen totdat hij de situatie heeft geaccepteerd. Het kan zijn dat je hier even een paar middagen/avonden op moet investeren maar jonge kinderen zijn heel veerkrachtig. Geef vooral niet op. Jouw kindje heeft een vastberaden ouder nodig die liefdevol maar consequent is. Want zo voelt jouw kindje aan dat het oké is.
Leg dit aan oma uit. Spreek uit dat het belangrijk voor hem is om eenduidig te zijn: oma reageert hetzelfde als mama. Dat maakt dat de situatie dus voorspelbaar wordt zodat hij weet wat er van hem verwacht wordt. 
Succes ermee!