Peuter trapt tegen deur èn wilt 's avonds niet alleen naar bed

A

ANONYMOUS_USERNAME

Hallo ouders,

Wij hebben een dochtertje Quinty van 21 maanden. Sinds een week wilt zij niet meer alleen naar bed. Ik of mijn vrouw moet er altijd bij blijven zitten. Zodra wij van de kamer afgaan begint ze te schreeuwen. Als het alleen bij schreeuwen zou blijven, konden we de 10 minuten techniek toepassen, echter zij gaat dan meteen op de grond liggen en begint dan keihard tegen de deur op te trappen. Nu wonen wij in een rijtjeshuis die zeer gehorig zijn, dus ik kan haar gewoonweg niet laten trappen. Ook doet ze soms zo hard schreeuwen dat ze gaat overgeven, ze forceert dat gewoon.

Met opstaan hetzelfde probleem, zodra ze wakker wordt (soms om 05.15) dan gaat ze ook tegen de deur trappen, tja en dan kun je niet anders dan haar meteen te gaan halen.


Hebben jullie dit ook al meegemaakt en gaarne zoveel mogelijk tips, want we weten het niet meer.

Alvast bedankt,

Vader van Quinty
 
Hoi,

Tja ook wij hebben zoiets met onze oudste zoon meegemaakt,
Maar hoe vervelend het ook is, wij hebben hem wel de tent op stelten laten zetten, en toen was het na een week wel weer over.
Want ook wij bleven erbij tot hij sliep  maar het  probleem is dat je dat niet volhoudt.
Je wordt er op den duur knettergek van.
Dus steeds weer terug in bed, ook nadat hij gespuugd had, weer verschonen en weer naar bed.
Deur op kiertje ,kussen ertussen voor de ergste herrie door het schoppen, en dan volhouden maar.
Wie weet heeft jullie kindje baat bij de babyfoon, dat geeft soms als ze bang zijn rust.
Succes hoor...............pff.......soms is t echt wel even zwaar, maar echt t gaat over,
En vooral rustig blijven, hoe moeilijk soms ook !

groeten, mamma van 4 kindertjes.
 
nog even dit,

Bij het bedje van onze zoon is een nachtlampje met tijdklok ertussen.
's avonds gaat het om 7 uur branden, bedtijd!!
en 's ochtends gaat het om 7 uur uit, en dan mag onze zoon pas roepen!!
Dit gaat erg goed, de eerste dagen riep hij ons te vroeg en dan wezen wij hem erop dat het lampje nog brandde en dan ging hij weer verder slapen.
Nu denk je vast, oh braaf kind, maar dit is een behoorlijk bewerkelijk mannetje!
Dus............als t ons lukt lukt t jullie ook vast wel SUCCES!!!!!
Je kunt het ze ook niet kwalijk nemen, ze kunnen immers nog geen klokkijken.

doei.
 
leuk he kinderen... ze proberen je enorm uit.
Ik weet natuurlijk niet wat jullie allemaal al hebben geprobeert, wat bij mijn zoontje nog wel helpt is negeren, als hij herrie maakt, terug in bed leggen en niets zeggen, ook geen oogcontact maken.
verder is een strak patroon van het bedritueel vaak erg handig.
ligt jullie dochter al in een groot bed? dat ze er zelf uit kan? dat maakt natuurlijk ook nog wel verschil.
Is ze misschien net van een ledikant naar een groot bed verhuist of naar een andere kamer, dit kan er ook mee te maken hebben.
Vaak is inderdaad laat maar even gaan het beste en je er strak aan houden, zorg dat jullie als ouders hierin op 1 lijn zitten en de aanpak hetzelfde blijven doen, want dat hebben die kleintjes ook gauw door of ze iets bij pappa of mamma meer kunnen uithalen.
heel veel succes, ik ben erg benieuwd
 
Goh wat een bekend verhaal!
Wij hebben dit namelijk vorige week ook gehad! Hij had al een jaar dat hij wakker werd 's nachts. Redelijk vaak. En dat we dan naar hem toe moesten, goed leggen, doekje geven enz.
Nu werd het echter wel heel erg. Hij kwam uit bed, begon te krijsen, tegen de deur te slaan, schoppen enz.
We hebben die nacht maar 3 uurtjes geslapen. De volgende ochtend meteen het consultatiebureau gebeld en het advies luidde: laten brullen. Als hij begint mag je 1 keer gaan kijken en als je ziet dat er niks aan de hand is en hij ligt goed, dan gaan en laten brullen.
Wij wonen inderdaad ook in een rijtjeshuis en zagen hier erg tegenop. Maar toch naar de ene buren geweest (die hebben er alleen last van aan die kant) en ze begreep het wel. Hebben zelf ook kinderen.
Dus wij geprobeerd en wat denk je: hij brulde bijna helemaal niet. Brullen als hij net in bed was gelegd en na een minuut of twee was het al over. Vanzelf weer in bed gaan liggen en gaan slapen. En 's nachts ook maar heel even. Terwijl wij ook verwacht hadden dat hij de hele buurt bij elkaar zou schreeuwen enz.
Twee nachten is dit zo gegaan en het is over. Dus ook 's ochtens volhouden bij het wakker worden. Pas gaan halen op een redelijke tijd en als het huilen gestopt is.

Het werkt echt. Dus als je de taboe wil doorbreken en je rust weer terug wil, echt volhouden. Het stopt echt.
Succes!
Groetjes Ger
 
Ik heb precies hetzelfde gedaan als Ger. Negeren en de huilbuien worden steeds korter. Na een paar dagen is ons dochtertje (bijna 2,5 jaar) ook na een minuut of 5 stil. Ze kruipt haar bedje in en gaat slapen. Ze weet inmiddels dat we niet meer reageren op haar geroep om aandacht en omdat ze toch moe is, geeft ze het snel op.

Het is als ouder even lastig. Je wil natuurlijk liever je kleintje lekker in slaap zien vallen en op je gemak naar beneden kunnen gaan. Maar het is even niet anders, gaat uiteindelijk allemaal weer over.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan