Peuter weet zich geen houding te geven

M

Marmara

Lieve allemaal,

Onze zoon van bijna 3 jaar is altijd een gevoelig ventje geweest. Als baby altijd al snel overprikkeld. Hij is opzich best wel sociaal, zwaait naar mensen op de fiets, roept hoi of kijkt even naar wat de buren doen.
Toch blijft hij het lastig vinden wanneer mensen hem iets vragen. Opzich naar mijn idee niet iets heel vreemds, gezien hij dan wat verlegen wordt.
Maar vanochtend gingen wij naar het consultatiebureau, onze zoon van 3 maanden kreeg zijn eerste vaccinatie. Een mevrouw vroeg aan onze oudste zoon of hij even aan de kant wilde gaan zodat zij erbij kon. Direct helemaal verdrietig was hij. Ik merk dat hij hier niet goed mee overweg kan en zich dan geen houding weet te geven. Dit merk ik in meer situaties waarbij er eigenlijk weinig tot niks gebeurd of van hem gevraagd wordt waardoor hij toch verdrietig wordt.
Ik merk zelf dat ik niet zo goed weet hoe ik hier mee om moet gaan. Ook wordt ik van binnen een beetje boos, dan denk ik hallo, jouw broertje moet een prik en jij huilt. Natuurlijk laat ik dit niet merken.
Ook heb ik in deze situaties altijd het idee dat ik het moet verwoorden naar anderen waarom hij huilt. Terwijl ik het dus zelf ook niet altijd goed weet.
Hij is naar mijn idee op zo’n moment erg onzeker.

Herkend iemand dit? Is hier iets mee te oefenen ofzo?

Liefs
 
Ik herken je verhaal wel bij onze zoon. Ook altijd een gevoelige jongen geweest. Inmiddels is hij bijna 3,5 jaar en merk dat hij steeds groeiende is hierin. Als vreemde mensen hem wat vragen wordt hii hier verlegen van. Schuilt dan een beetje achter me. Vind ik ook niet erg, niet ieder kind hoeft haantje de voorste te zijn. Bij hem helpt het om hem voor te bereiden op dingen die gaan komen. Bv bij bakker krijgt hij een krentenbol, dan zeg je dank je wel. Het helpt hem wanneer hij weet wat hij kan verwachten. In zo’n situatie als bij cb zou mijn zoon het denk ik ook spannend vinden. Uit een soort spannende schrikreactie omdat iemand hem iets vraagt kan hij gaan huilen. Laatste keer hebben we hem uitgelegd wat ze daar gingen doen. Het ging toen heel goed. Boos worden oid werkt denk ik averechts. Rustig blijven, geduld bewaren. Benoemen van gevoelens ‘je moest schrikken hè? Je moet even huilen maar nu is het klaar’. Dat werkt erg goed bij mijn zoontje in ieder geval. Het is denk ik ook stukje overheen groeien en een wat zachter karakter hebben.
 
Bedankt voor je reactie! Fijn wat herkenning. Ik bereid hem inderdaad al veel voor op wat er komen gaat. Dit werkt goed!
Hij gaat vanaf 3 maand al naar een gastouder, toen hij 2 jaar was zijn we verhuisd waardoor hij nu 2 dagen in de week naar kdv gaat.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan