peuterbed

A

ANONYMOUS_USERNAME

Heey goede middag,

Mijn dochter 2 jaar en 7 maanden krijgt morgen een peuterbed.
Ik ben bang dat ze eruit gaat komen en boven de boel op stelten gaat zetten.

Hoe ging dat bij jullie kids van ledikant naar peuterbed??
Hebben mensen er problemen mee gehad of bleef het kind keurig in bed liggen.
Kan bij jullie het kind zelf van de kamer of komen of heb je een traphekje boven??

Graag wil ik een paar tips over hoe ik mijn peuter in bed hou en niet van de kamer af komt..

liefs simone
 
Mijn  zoontje was even oud toen hij overging naar een peuterbed en dat is heel goed gegaan. Wij hebben hem gezegd dat hij er niet uit mocht komen, dat hij ons moet roepen als er iets is en daar heeft hij zich altijd trouw aan gehouden. Tot mijn eigen verbazing want ik had dezelfde angsten als jij. Wel heb ik het ledikantje de eerste week even laten staan, want als het dan echt misging kon hij altijd daar weer in. Als je kind wel uit bed komt is het denk ik het handigst om haar steeds weer terug te leggen in bed. Dat is in ieder geval watik zou doen. Maar je kunt er ook voor kiezen om je kind toestemming te geven wel haar bed uit te komen maar niet haar kamer uit te komen. Dat doet een collega van mij, maar die vind zijn kind dan ook regelmatig slapend op de grond terug. Ik ben benieuwd hoe het met je dochter gaat, succes ermee.
 
Mijn dochter was een jaar of 2 toen ze een peuterbed kreeg. Ze sprong namelijk steeds uit haar ledikant. Wij hebben de deurklink een kwartslag naar boven gedraaid zodat ze haar kamertje niet afkan en dat werkt prima.
Ze is in een jaar tijd nog nooit uit haar bedje gekomen.
 
Mijn dochter was 2 jaar en 11 maanden toen ze een groot bed kreeg, en ik heb mijn hart ook vast gehouden, vooral omdat ze zich zowiezo altijd even in slaap moest huilen, van baby af aan. Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om bij haar op de kamer te wachten tot ze sliep. Dit was de eerste week heel vervelend omdat ze steeds de neiging had om tegen me te praten, maar toen ze eenmaal doorhad dat ik niets terug zei ging dat prima.

Na een paar weekjes (lijkt lang, maar valt mee hoor) heb ik gezegd dat ik niet meer op haar kamer zou wachten als ze drie was en nu lig ik lekker op mijn eigen bed een boekje te lezen, niet omdat het nodig is te wachten tot ze slaapt, maar omdat ik dat zelf prettig vind...(in de tussentijd ruimt mijn vriend nl de boel beneden op hihi) Maar slapen gaat prima, als er wat is roept ze

En dat huilen voor het slapen is ook over sinds ik bij haar op de kamer ben gaan wachten.....nog iets positiefs aan overgehouden ook dus

Groetjes yvonne
 
Mijn dochter was 2 jaar en 11 maanden toen ze een groot bed kreeg, en ik heb mijn hart ook vast gehouden, vooral omdat ze zich zowiezo altijd even in slaap moest huilen, van baby af aan. Uiteindelijk heb ik er voor gekozen om bij haar op de kamer te wachten tot ze sliep. Dit was de eerste week heel vervelend omdat ze steeds de neiging had om tegen me te praten, maar toen ze eenmaal doorhad dat ik niets terug zei ging dat prima.

Na een paar weekjes (lijkt lang, maar valt mee hoor) heb ik gezegd dat ik niet meer op haar kamer zou wachten als ze drie was en nu lig ik lekker op mijn eigen bed een boekje te lezen, niet omdat het nodig is te wachten tot ze slaapt, maar omdat ik dat zelf prettig vind...(in de tussentijd ruimt mijn vriend nl de boel beneden op hihi) Maar slapen gaat prima, als er wat is roept ze

En dat huilen voor het slapen is ook over sinds ik bij haar op de kamer ben gaan wachten.....nog iets positiefs aan overgehouden ook dus

Groetjes yvonne
 

Hallo Simone,

Mijn zoontje was 1 ½ toen hij een meegroeibedje kreeg.
Vanaf het begin vond hij dit geweldig.
Het is denk ik wel belangrijk om een patroon te volgen 's avonds. Ik lees hem elke avond een verhaaltje voor en zorg dat hij alles bij de hand heeft. Tegenwoordig heeft hij zelfs een lampje aan op zijn kamer en gaat hij tevreden slapen.

Alleen wanneer hij ziek is wil hij er nog wel eens uitkomen, maar dat staat hij boven aan de trap bij het hekje te roepen.

Ik hoop dat bij jou de overgang ook goed is verlopen.

Groetjes Wilma

 
Hoi.
Mijn zoontje is 2 jaar en 4 maanden, en aangezien ik over 7 weken ben uitgerekend van mijn 2e kindje, hadden we ook bedacht dat ie naar een groot bed mocht, en dat de babyspullen naar naar de kleine gingen. Zijn opa (heeeeel erg handig!!) heeft eigenhandig de hele nieuwe slaapkamer gemaakt, en mijn zoontje ging hem dan mee in elkaar zetten op zijn kamertje...
Ik zag er ook wel tegenop omdat mijn zoontje in principe alles wat nieuw is eng vind, maar ik had zijn bedje zo opgehemeld dat ie vanaf dag 1 als een blok heeft geslapen en nog steeds doet!!
We hebben er wel een plankje voor gemaakt zodat ie er niet uit kan vallen maar die gaat niet over het volliedige bed, dus als ie wil kan ie er wel uit, maar hij is zo'n slaperdje dat ie in slaap valt en de volgende morgen pas weer wakker wordt..
Verder hebben we wel een traphekje voor de zekerheid hoor, want je weet het nooit!!
Gr. en succes!
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan