peuterpuber

Mijn dochter van 3,5 begint plotseling ieder keer te huilen en zich aan mij vast te houden als ik weg wil gaan. Dit doet ze ook bij de creche of als ik moet gaan werken. Dit heeft ze nooit gedaan. Vanaf de eerste dag dat ik haar naar de creche bracht vond ze het helemaal niet erg dat ik haar wegbracht. Ze had het prima naar haar zin. Maar nuwil ze dat ik overal met haar naar toe ga. Ze moet binnenkort op een kinderfeestje alleen en dat wil ze niet want ik moet bij haar blijven. Goed en rustig afscheid nemen helpt niet. Heeft iemand zoiets ook meegemaakt?
 
Hoi,

Ja mijn oudste dochter van bijna 4 wil ineens niet meer alleen naar de wc en wil liever ook niet alleen slapen. Bij ons was de oorzaak snel gevonden. Ze is namelijk jaloers op haar jongere zussen.
Ik weet niet of er recentelijk een verandering heeft plaatsgevonden in het leven van je dochter, maar vaak vindt je de oorzaak daarin terug. Let op, het kan iets heel simpels zijn, zoals de zindelijkstraining van een ander kind of misschien een vakantie.
Voor de rest moet je blijven volhouden met duidelijk uitleggen wat er gaat gebeuren en bereidt je kind op tijd voor. Begin thuis het ritueel voor te bereiden. Herhalen dat je weggaat, zij gaat spelen en dan kom je haar weer halen.
Heel veel sterkte Linda
 
mijn dochter van 3,5 jaar kon ik altijd zonder problemen naar de peuterspeelzaal brengen tot een paar maanden geleden toen mocht ik ineens niet meer weg enzo. Elke keer als ze maar het idee had dat ik naar de deur liep raakte ze al in paniek. Toen heb ik verzonnen dat zij mij naar de deur mocht brengen de deur voor me open mocht doen en zelf weer dicht doen. En dat hielp. Het heeft wel even geduurd voordat ik daar achter kwam. Want je probeert de gekste dingen. Maar dit hielp gelukkig. Verder veel met haar gepraat en gekeken wat de oorzaak kon zijn waarom ik niet weg mocht. Maar ik denk gewoon dat ieder kind wel zo'n moment heeft een soort verlatingsangst. Het gaat nu goed met haar heel af en toe komt het nog naar boven maar dan zeg ik nou doe jij de deur voor mama open en dan zwaait ze me even uit en dan is het weer goed. Maar in ieder geval veel succes en maak je er vooral niet te druk om het gaat weer over.
 
Bedankt voor jullie reactie, Het gaat nu gelukkig weer een stuk beter met haar. Ik vertel haar van te voren goed datzij naar de creche gaat en dat mama straks weer terugkomt. Het zal inderdaad wel weer zo'n periode geweest zijn. En ook er niet aan toegeven helpt ook vaak wel.
 
Terug
Bovenaan